Immanentne i przyswojone własności zaawansowanych materiałów ceramicznych

• Autorzy: Pampuch R.

Warianty tytułu

EN

Immanent and acquired properties of advanced ceramics

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Szeroki zakres własności immanentnych zaawansowanych materiałów ceramicznych, które w pierwszym rzędzie określają dziedzinę ich zastosowania, wynika z bogatej gamy typów trwałych wiązań chemicznych w tych materiałach. Wychodząc ze stanu elektronów walencyjnych i typu wiązań (rys. 1), zaproponowano racjonalny podział tych materiałów na półprzewodniki kowalencyjne, półprzewodniki jonowe, dielektryki jonowe i dielektryki kowalencyjne (rys. 2), która dobrze odzwierciedla ich immanentne własności. W wielu przypadkach zastosowania wymagają jednak przyswojenia materiałom nowych własności użytkowych za pomocą odpowiednich technologii (rys. 3÷8). Własności immanentne są przedmiotem zainteresowania głównie nauk podstawowych, natomiast własności przyswojone użytkowe – myśli inżynierskiej. Konfrontując własności immanentne i przyswojone można więc konkretnie przedstawić sposób myślenia i działania inżynierii materiałowej.

EN

The wide spectrum of immanent properties of advanced ceramic materials which determines their application fields is due to the broad spectrum of bond types. Based on the state of valence electrons and the bond type (Fig. 1), advanced ceramics can be classified according to their immanent properties in: covalent semiconductors, ionic semiconductors, covalent dielectrics and ionic dielectrics (Fig. 2) In many cases, however, the materials have to acquire new useful properties in order to be applied (Figs. 3÷8). Immanent properties are investigated by basic sciences while the acquired ones – by engineering. Therefore, the relations between the immanent and acquired properties demonstrate concisely the goals of materials science and engineering and some examples are quoted.

Słowa kluczowe

PL

zaawansowane materiały ceramiczne; wiązania chemiczne; własności

EN

advanced ceramic materials; chemical bonds; properties

• Wydawca: Wydawnictwo SIGMA-NOT
• Czasopismo: Inżynieria Materiałowa
• Rocznik: 2014
• Tom: Vol. 35, nr 3
• Strony: 240--244
• Opis fizyczny: Bibliogr. 18 poz., rys.

Twórcy

autor

Pampuch R.

• Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH, Kraków

Bibliografia

• [1] Jouenne M.: Céramique générale. Notions de Physico-chimie, Gautier -Villars, Paris (1959).
• [2] Kingery W. D.: Introduction to ceramics. Wiley and Sons, New York (1962).
• [3] Kurdowski W.: Chemia cementu i betonu. Wyd. Stowarzyszenia Producentów Cementu, Kraków (2010).
• [4] Petzold A.: Anorganisch-nichtmetallische Werkstoffe. VEB Deutscher Verlag für Grundstoff Industrie , Leipzig (1981).
• [5] Pampuch R.: Ceramic materials: An introduction to their properties. PWN Warszawa, Elsevier, Amsterdam (1976).
• [6] Pampuch R.: Wykłady o ceramice. Wydawnictwa AGH, Kraków (2013).
• [7] Stoch L.: Minerały ilaste. Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa (1974).
• [8] Kingery W. D., Bowen H. K., Uhlmann D.: Introduction to ceramics. 2 nd ed., Interscience – J. Wiley, New York (1976).
• [9] Aldinger F., Weberruss V. A.: Advanced ceramics and future materials. J. Wiley-VCh, Weinheim (2011).
• [10] Lis J., Pampuch R.: Spiekanie. Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne AGH, Kraków (2000).
• [11] Pampuch R.: ABC of contemporary ceramic materials. World Academy of Ceramics, Faenza (2009).
• [12] Grabski M., Kozubowski J. A.: Inżynieria materiałowa. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej (2003).
• [13] Pauling L.: Nature of the chemical bond. Cornell University Press (1980).
• [14] Goerlich E.: The effective nuclear charge and the electronegativity. Polska Akademia Umiejętności, Kraków (1997).
• [15] Bednorz J. G., Müller A. K.: Perovskite-type oxides: The new approach to high-Tc superconductivity. Review of Modern Physics 60 (1988) 585÷600.
• [16] Aveston G., Cooper G., Kelly A.: Single and multiple fracture. [in:] Properties of composites, IPC Science and Technology Press Guildford (1971) 14÷20.
• [17] Pampuch R.: Właściwości kompozytów ziarnistych. Polska Akademia Nauk O/Kraków, Prace Komisji Nauk Ceramicznych, Ceramika 66 (2001) 43÷52.
• [18] Kurzydłowski K. J., Lewandowska M.: Nanomateriały inżynierskie konstrukcyjne i funkcjonalne. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa (2010).