Testy nieinwazyjne w diagnostyce zakażeń Helicobacter pylori

Krzywicka, Agnieszka

Artykuł - szczegóły

Tytuł artykułu

Testy nieinwazyjne w diagnostyce zakażeń Helicobacter pylori

Autorzy

Krzywicka Agnieszka

Identyfikatory

Warianty tytułu

Non-invastive tests in the diagnostics of Helicobacter pylori infections

Języki publikacji

Abstrakty

Odkrycie Helicobacter pylori (H. pylori) w 1983 roku, a następnie udowodnienie związku między infekcją a chorobami dotyczącymi zarówno przewodu pokarmowego, jak i występującymi poza nim, doprowadziło do rozwoju wielu metod diagnostyki zakażenia H. pylori. Artykuł omawia: nieinwazyjne metody wykorzystywane w diagnostyce H. pylori, zasady ich doboru w zależności od sytuacji klinicznej oraz porównanie z testami inwazyjnymi.

The discovery of Helicobacter pylori (H. pylori) in 1983, as well as the confirmed correlation between this infection and various intestinal and extraintestinal diseases, has led to the development of numerous methods of diagnosing H. pylori infection. The paper presents non-invasive methods used in diagnosing H. pylori infection, their comparison with invasive tests and the rules of choosing an appropriate test according to clinical situation.

Słowa kluczowe

Helicobacter pylori diagnostyka testy nieinwazyjne

Helicobacter pylori diagnostics non-invasive tests

Wydawca

ELAMED Media Group

Czasopismo

Laboratorium Medyczne

Rocznik

2019

Tom

nr 4

Strony

24--28

Opis fizyczny

Bibliogr. 17 poz., rys., tab.

Twórcy

autor

Krzywicka Agnieszka

Oddział Gastroenterologii i Hepatologii Dzieci, Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny nr 1 im. Prof. Stanisława Szyszko Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach

Bibliografia

1. Maltferheinert P., Megraud F. et al.: European Helicobacter and Microbiota Study Group and Consensus Panel. Management of Helicobacter pylori infection - the Maastricht V/Florence Consensus Report. „Gut”, 2017, 66 (1), 6-30.
2. Bielański W.: Diagnostyka zakażenia Helicobacter pylori. „Medycyna po Dyplomie. Wydanie specjalne”, 2006, 13, 6, 44-49.
3. Dziurkowska-Marek A., Marek T.: Zakażenie Helicobacter pylori. Aktualne wytyczne postępowania. „Lekarz”, 11/2008, 80-85.
4. Bartnik W., Celińska-Cedro D. i wsp.: Wytyczne Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii dotyczące diagnostyki i leczenia Helicobacter pylori. „Gastroenterologia Kliniczna”, 2014, 6, 41-49.
5. Winiarski M., Bielański W., Płonka M. et al.: The usefulness of 13C-urea breath test in diagnosis of Helicobacter pylori infection in patients with upper gastrointestinal bleeding. „J Clin Gastroenterol”, 2003, 37 (1), 34-38.
6. Perri F., Manes G., Neri M. et al.: Helicobacter pylori antigen stool test and 13C-urea breath test in patients after eradication treatments. „Am J Gastroenterol”, 2002, 97, 2756-2762.
7. Kokkola A., Rautelin H., Puolakkainen P. et al.: Diagnosis of Helicobacter pylori infection in patients with atrophic gastritis: comparison of histology, 13C-urea breath test, and serology. „Scand J Gastroenterol”, 2000, 35, 138-141.
8. Laheij R.J., Straatman H., Jansen J.B. et al.: Evaluation of commercially available Helicobacter pylori serology kits: a review. „J Clin Microbiol”, 1998, 36, 2803-2809.
9. Walecka-Kapica E., Klupińska G.: Gastro-Panel w diagnostyce chorób żołądka. „Terapia”, 2010, 6.
10. Sipponen P., Laxen F., Huotari K. et al.: Prevalence of low vitamin B12 and homocystein in serum: association with atrophic gastritis and Helicobacter pylori infection. „Scand J Gastroenterol”, 2003, 12, 1209-1216.
11. Munoz V., Artaza V., Pardo L. et al.: Serological diagnosis of atrophic gastritis with a combination of pepsinogen I and II, gastrin-17 and anti-Helicobacter pylori antibodies. „Gastroenterol Hepatol”, 2007, 10, 561-571.
12. Konturek S.J., Śliwowski Z.: Rola Helicobacter pylori w patogenezie zapalenia żołądka i wrzodu trawiennego. „Medycyna po Dyplomie. Wydanie specjalne”, 2006, 13, 6, 11-17.
13. Pasechnikov V., Chukov S., Kotelevets S. et al.: Invasive and non-invasive diagnosis of Helicobacter pylori-associated atrophic gastritis: a comparative study. „Scand J Gastroenterol”, 2005, 3, 297-301.
14. Di Mario F., Moussa A., Cavallaro L.: Clinical usefulness of serum pepsinogen II in the management of Helicobacter pylori infection. „Digestion”, 2004, 3, 167-172.
15. Storskrubb T., Aro P., Ronkainen J. et al.: Serum biomarkers provide an accurate method for diagnosis of atrophic gastritis in a general population: The Kalixanda study. „Scand J Gastroenterol”, 2008, 43, 1448-1455.
16. Urita Y., Hike K., Tori N. et al.: Serum pepsinogen as a predictor of the topography of intestinal metaplasia in patients with atrophic gastritis. „Dig Dis Sci”, 2004, 5, 795-801.
17. Kiyohira K., Yoshihara M., Ito M. et al.: Serum pepsinogen concentration as a marker of Helicobacter pylori infection and a histologic grade of gastritis; evaluation of gastric mucosa by serum pepsinogen levels. „J Gastroenterol”, 2003, 4, 332-338.

Uwagi

Opracowanie rekordu w ramach umowy 509/P-DUN/2018 ze środków MNiSW przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę (2019).

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.baztech-6f113f0a-335e-457d-881e-e0b5b61218fa