Efektywny ładunek jonu

• Autorzy: Stokłosa A. , Zajęcki J.

Warianty tytułu

EN

Effective charge of the ion

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Wykorzystując efektywne ładunki jąder jonów, wyznaczone z doświadczalnej zależności odwrotności promienia jonu lub pierwiastka kwadratowego z energii jego jonizacji a takimi doświadczalnie mierzonymi wielkościami, jak moment dipolowy i jonowość wiązania, zaproponowano parametr efekty wny ładunek jonu (opisany równ. (6) lub (7)), który jest stosunkiem efektywnego ładunku jądra jonów do jego promienia lub do współczynnika ai oraz efektywną siłę ładunku jonu będącą stosunkiem efektywnego ładunku jonu do jego promienia. Wykazano na przykładzie momentów dipolowych jonowość wiązań fluorowców srebra, metali alkalicznych oraz tlenków SrO i BaO, oraz że efektywny ładunek jonu jest wielkością, która stosunkowo dobrze opisuje właściwości jonów pod względem ich oddziaływania elektrostatycznego i za jego pomocą można określić wielkość bliską ładunkowi jonu. Zaproponowane parametry mogą posłużyć do określenia względnej jonowości wiązania czy stopnia spolaryzowania wiązania oraz zmiany zasadowości środowiska w przypadku roztworów stałych oraz szkieł.

EN

Employing the effective nuclear charges of ions determined on the basis of experimental relationships of the reciprocals of ionic radii or square root of its ionisation energy, a parameter has been suggested, the effective charge of the ion (described by Eq. (6) or (7)), which is a ratio of the effective nuclear charge of the ion to its radius or a coefficient af, as well as the effective strength of the charge of the ion being the ratio of the effective charge of the ion to its radius. It was shown, as exemplified by dipole moments as well as the ionic character of the bonding in silver and alkali metal halides and the oxides SrO and BaO that the effective charge of the ion is a value that relatively well describes the properties of ions with regard to their electrostatic interaction and with its help a value close to the charge of the ion can be determined. The suggested parameters can be used to determine the relative participation of ionicity of bonding or the degree of polarisation as well as the change in the medium basicity in the case of solid solutions and glasses.

Słowa kluczowe

PL

ładunek jonu; ładunek jonu efektywny; promienie jonowe; jonowość wiązania; wartościowość wiązania

EN

charge of the ion; effective charge of the ion; ionic radii; ionicity of bonding; bond valence

• Wydawca: Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
• Czasopismo: Chemistry-Didactics-Ecology-Metrology
• Rocznik: 2003
• Tom: R.8, NR 1-2
• Strony: 19--32
• Opis fizyczny: Bibliogr. 27 poz., rys., tab.

Twórcy

autor

Stokłosa A.

• Instytut Inżynierii Chemicznej i Chemii Fizycznej, Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej, Politechnika Krakowska, ul. Warszawska 24, 31-155 Kraków

autor

Zajęcki J.

• Instytut Inżynierii Chemicznej i Chemii Fizycznej, Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej, Politechnika Krakowska, ul. Warszawska 24, 31-155 Kraków

Bibliografia

• [1] Stokłosa A. i Zajęcki J.: Chem. Dydakt. Ekol. Metrol., 2001,6.89; 2002, 7, 15.
• [2] Slater J. C.: Phys. Rev., 1930. 36, 57.
• [3] Slater J.C.: „Quantum Theory of Atomic Structure”, McGraw-Hill, New York 1960.
• [4] Pauling L.: „The Nature of the Chemical Bond”, Cornele Univ., Prev. New York 1960.
• [5] Klcssinger M. i McWeeny R.: J. Chem. Phys., 1965, 42, 3343.
• [6] McWeeny R.: „Coulson’s Valence”, Oxford, Univ. Press. 1979.
• [7] McClellan A.L.: „Tables of Experimental Dipole Moments”, W.H. Freeman Comp. San Francisco 1963, Rahara Enterprises 1974, Vol. 2.
• [8] Pauling L.: J. Am. Chem. Soc., 1927, 49, 765.
• [9] Shannon R.D.: Acta Cryst. 1976, A 32, 751.
• [10] Shannon R.D. i Prewitt C.T.: Acta Cryst. 1969, B 25, 925; 1970, B 26, 1046.
• [11] Huheery J.E., Keiter E.A. i Keiter R.L., in: „Inorganic Chemistry: Principles of structure and Reactivity”, 4th edition. Harper Collins, New York USA, 1993.
• [12] Lide D.R. (Ed.), in: „Chemical Rubber Company Handbook of Chemistry and Physics”, CRC Press, Boca Raton, Florida, USA 75th edition 1998.
• [13] Dean J.A. (Ed.), in: „Lange’s Handbook of Chemistry”, McGraw-Hill, New York, USA, 14th edition 1992.
• [14] Winter M., Web Elements (www.wcbelements.com). University of Sheffield, England.
• [15] Landolt-Bornstein New Series, 6, 7, 19, Springer-Verlag, Berlin. 1973, 1974,1992.
• [16] McQuarrie D.A. i Simon J.D.: „Physical Chemistry: a Molecular Approach”, Univ. Sci. Books, Sausalito, USA, 1997.
• [17] Gorlich E.: Z. Phys. Chem., Leipzig, 1989, 270, 384.
• [18] Gorlich E.: „The Effective Nuclear Charges and the Electronegativity”, Polska Akad. Umiejętności, Kraków 1997 (Wydz. III).
• [19] Hannay N.B. i Smyth C.P.: J. Am. Chem. Soc., 1946, 68, 171.
• [20] Dailey B.P. i Townes C.M.: J. Chem. Phys., 1955. 23, 118.
• [21] Philips J.C. i van Vechtcn J.A.: Phys. Rev. Lett., 1969, 22, 705.
• [22] Philips J.C.: Rev. Mol. Phys., 1970,42,317.
• [23] Pauling L.: J. Am. Chem. Soc., 1929, 51, 1010.
• [24] Catlow C.R.A. i Stoneham A.M.: J. Phys C: Solid State Phys., 1983.16, 4321.
• [25] Cartlcdge G.H.: J. Am. Chem. Soc., 1928, 50, 2855, 2863; 1930, 52, 3076.
• [26] Ahrens L.H.: Gcochim. Cosmochim. Acta, 1952. 2, 155; 1953, 3, 5.
• [27] Gontarz Z. i Górski A.: Polish J. Chem., 1980, 54. 1135