Ocena parametrów wezbrań hipotetycznych wyznaczonych metodą Reitza i Krepsa w zlewniach kontrolowanych

• Autorzy: Gądek W. , Środula A.

Warianty tytułu

EN

Evaluation of design flood parameters determined with the Reitz and Kreps method in gauged basins

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

W naszym kraju wezbrania hipotetyczne nadal najczęściej są wyznaczane metodą Reitza i Krepsa. Wynika to głównie z prostych zasad jej stosowania. W prezentowanej publikacji oceniono parametry wezbrań hipotetycznych obliczonych metodą Reitza i Krepsa i porównano je z obliczonymi proponowaną, bardziej wiarygodną, metodą krakowską. W naszym kraju nie ma wytycznych precyzujących zasady wyznaczania wezbrań metodą Reitza i Krepsa, dlatego przyjęto, że parametry hydrogramu teoretycznego będą ustalane na podstawie: jednego, trzech i ośmiu największych rzeczywistych przebiegów jednomodalnych fal zarejestrowanych w 10 przekrojach wodowskazowych, zlokalizowanych na obszarze zlewni górnej Wisły, reprezentujących zarówno małe, jak i średnie oraz duże zlewnie, a także regiony górskie, podgórskie, wyżynne i nizinne. Oceniano: – wpływ liczby wezbrań, na podstawie których wyznaczano współczynniki wykorzystywane w funkcjach opisujących teoretyczny kształt wezbrania w metodzie Reitza i Krepsa na przebieg hydrogramu teoretycznego; – wartości parametrów wezbrań wyznaczonych metodą Reitza i Krepsa w stosunku do największego zarejestrowanego wezbrania rzeczywistego i do wezbrania wyznaczonego metodą krakowską. Uzyskane wyniki nie wykazują jednoznacznych tendencji. Najmniejsze objętości wezbrań hipotetycznych uzyskano, gdy współczynniki równań były wyznaczone na podstawie jednego wezbrania rzeczywistego. Porównanie metod wypada na korzyść metody krakowskiej. Wezbrania hipotetyczne wyznaczone tą metodą lepiej odzwierciedlają charakter rzeki w przekroju zamykającym.

EN

The method of Reitz and Kreps for the determination of design flood is most frequently used in our country. Its popularity results mainly from simple procedures for determining theoretical hydrographs. In this publication, parameters calculated with this method were compared with those obtained with a more credible Cracow method. Due to the lack of any guidelines clarifying the rules of determining the flood by the Reitz and Kreps method in our country, it has been assumed that a theoretical hydrograph parameters will be determined based on one, three and eight largest real unimodal waveforms recorded in 12 water gauges. Selected water-gauge cross sections were located in the upper Vistula River and represented small, medium, and large catchment areas in mountain regions, hilly areas, highlands, and lowlands. The evaluation was carried out in two categories: – the impact of the number of floods considered in the determination of the coefficients used in the functions describing the floods on flood parameters, – evaluation of the values of flood parameters in relation to the greatest recorded flood and to flood designated with the Cracow method. The results obtained do not show a clear trend. The smallest volume of design flood is obtained when equation coefficients are determined based on one actual flood Comparison of methods shows the advantage of the Cracow method. This method exposes more clearly the character of the river in gauging cross section.

Słowa kluczowe

PL

hydrogramy teoretyczne; metoda krakowska; metoda Politechniki Krakowskiej; metoda Reitza i Krepsa; parametry wezbrań; wezbranie hipotetyczne

EN

design flood; floods parameters; Method of Cracow; Method of Cracow University of Technology; Method of Reitz and Kreps; theoretical hydrograms

• Wydawca: Wydawnictwo ITP
• Czasopismo: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
• Rocznik: 2014
• Tom: T. 14, z. 3
• Strony: 29--47
• Opis fizyczny: Bibliogr. 15 poz., rys., wykr.

Twórcy

autor

Gądek W.

• Politechnika Krakowska, Instytut Inżynierii i Gospodarki Wodnej, ul. Warszawska 24, 30-155 Kraków

autor

Środula A.

• DHV Hydroprojekt Sp. z o.o.

Bibliografia

• 1. BAPTISTA M., MICHEL C. 1990. Influence des caracteristiques hydrauliques des bies sur la propagation des pointes de crue. La Houille Blanche. No 2 s. 141–148.
• 2. BYCZKOWSKI A. 1996. Hydrologia. T. 1. Warszawa. SGGW. ISBN: 83-00-02925 ss. 375.
• 3. BANASIK K., BYCZKOWSKI A., HEJDUK L., GŁADECKI J. 2012. Obliczanie przepływów maksymalnych rocznych o określonym prawdopodobieństwie przewyższenia w małej zlewni z zastosowaniem metod statystycznych oraz metod pośrednich. Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie. T. 12. Z. 3 (39) s. 17–26.
• 4. CIEPIELOWSKI A., DĄBKOWSKI SZ. 2006. Metody obliczeń przepływów maksymalnych w małych zlewniach rzecznych. Bydgoszcz. Oficyna Wydawnicza Projprzem-EKO. ISBN: 978-83-922194-1–5 ss. 311.
• 5. GĄDEK W. 2010. Fale hipotetyczne o zadanym prawdopodobieństwie przepływu w kulminacji. W: Hydrologia w inżynierii i gospodarce wodnej. T. 1. Monografia. Nr 68. Warszawa. Komitet Inżynierii Środowiska PAN s. 177–186.
• 6. GĄDEK W. 2012a. Wyznaczanie wezbrań hipotetycznych metodą Politechniki Warszawskiej i metodą Politechniki Krakowskiej w zlewniach kontrolowanych. Cz. I. Opis metod. Czasopismo Techniczne. Z. Ś-2 s. 95–104.
• 7. GĄDEK W. 2012b. Wyznaczanie wezbrań hipotetycznych metodą Politechniki Warszawskiej i metodą Politechniki Krakowskiej w zlewniach kontrolowanych. Cz. II. Ocena metod. Czasopismo Techniczne. Z. Ś-2 s. 105–126.
• 8. KICIŃSKI T. 1965. Konstrukcja fali wezbraniowej prawdopodobnej. Zeszyty Naukowe SGGW. Melioracje Rolne. Nr 6 s. 49–71.
• 9. LAMBOR J. 1971. Hydrologia inżynierska. Warszawa. Wydaw. Arkady ss. 364.
• 10. MCENROE B. M. 1992. Sizing stormwater detention reservoirs to reduce peak flow. W: Hydraulic engineering: saving a threatened resource – in search of solutions. Conference Proceeding Paper. Reston. VA. ASCE s. 719–724.
• 11. REITZ W., KREPS H. 1945. Näherungsverfahren zur Berechnung des erforderlichen Struraumes für Zwecke des Hochwasserschutzes. Deutsche Wasserwirtschaft. T. 1.
• 12. STRUPCZEWSKI W. 1964. Równanie fali powodziowej. Wiadomości Służby Hydrologicznej i Meteorologicznej. Z. 2 (57) s. 35–58.
• 13. SZALIŃSKA W., OTOP I. 2012. Ocena struktury czasowo-przestrzennej opadów z wykorzystaniem wybranych wskaźników do identyfikacji zdarzeń ekstremalnych. Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie. T. 12. Z. 2 (38) s. 269 –282.
• 14. WAŁĘGA A. 2013. Application of HEC-HMS programme for the reconstruction of a flood event in an uncontrolled basin. Journal of Water and Land Development. No 18 s. 13–20.
• 15. CBSiPWM 1971. Przykłady obliczeń hydrologicznych do opracowań wodno-melioracyjnych. Praca studialna. Nr 126. Warszawa s. 128–139.