Design for adaptive reuse in environmentally responsible interiors

• Autorzy: Celadyn M.

Warianty tytułu

PL

Koncepcja adaptatywnego ponownego wykorzystania w środowiskowo odpowiedzialnym projektowaniu wnętrz architektonicznych

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The paper analyses the problems of interior designs calling for the need of reference to environmental stewardship, and their broad contribution to the high performance of indoor space, reduction in energy consumption, improvement in indoor environment quality characteristics, as well as effective resources management. These design objectives, as indicated in the article, may be realized through the accomplishment of products reclaim, salvage, direct reuse or adaptive reuse strategy. The fulfillment of this design strategy may involve the examination of possible formal or technical solutions to indoor environment in addition to the investigation into their redefined aesthetical and ethical values. Interior design concepts should confirm their authors’ consideration of the problem of extension of product technical life span, as being one of the essential sustainable design criterion. The product in this context may be understood as the structural or complementing component of indoor environment and the interior space, considered as a spatial entity. This demand may be accomplished through the consequent incorporation of reclaimed building materials, products or their forming parts into the newly conceived space and also the modified and adapted existing spaces. The article investigates the question of possible redistribution and reintroduction of reclaimed or salvaged products and components in interior space. It also deals with the problem of revision of conventional finishing materials concept, being the technique enabling the realization of imperatives of sustainability in design through the reduction of material resources, and the influence of these procedures on redefinition of interior eco-design aesthetics.

PL

Artykuł podejmuje zagadnienienia dotyczące współczesnego projektowania wnętrz architektonicznych, wymagającego podejmowania decyzji projektowych z uwzględnieniem wielowymiarowej kontekstualizacji środowiskowej, wpływającej na optymalizację sprawności przestrzeni wewnętrznej budynku, redukcję poziomu zużycia energii, udoskonalenie parametrów jakościowych środowiska wewnętrznego oraz efektywne zarządzanie surowcami materiałowymi. Wskazane cele projektowe, jak wykazano w artykule, mogą być osiągnięte poprzez realizację strategii odzyskania (reclaim) lub uratowania (salvage) materiału i produktu budowlanego przed destrukcją oraz jego ponownego bezpośredniego (reuse) lub adaptatywnego wykorzystania (adaptive reuse). Realizacja tej strategii może być przeprowadzona w oparciu o sprawdzenie możliwości rozwiązań formalnych i technicznych w kształtowaniu środowiska wewnętrznego wraz z próbą redefinicji ich wartości estetycznych i etycznych. Projekty wnętrz architektonicznych powinny potwierdzać świadomość projektantów znaczenia problemu wydłużania technicznego cyklu życia produktu, będącego zasadniczym kryterium zrównoważonego projektowania architektonicznego. Produkt w tym kontekście jest rozumiany jako strukturalny lub uzupełniający komponent środowiska wewnętrznego oraz jako przestrzenno-funkcjonalna całość. Ten postulat projektowy może być spełniony w wyniku konsekwentnej redystrybucji odzyskanych materiałów i produktów budowlanych w nowych realizacjach oraz obiektach modernizowanych. Artykuł analizuje zagadnienia formalne implementacji pozyskanych potencjalnych odpadów budowlanych w strukturę komponentów przestrzeni wewnętrznej oraz konieczność rewizji konwencjonalnych technik stosowanych w realizacji przegród wewnętrznych oraz ich okładzin wykończeniowych. Wskazuje znaczenie omawianej metody projektowej w realizacji paradygmatu zrównoważenia oraz definiowaniu pojęcia ekoestetyki.

Słowa kluczowe

EN

sustainable interior design; environmentally responsible interior design; adaptive reuse; ecological effectiveness; eco-design aesthetics

PL

projektowanie zrównoważone; wnętrza architektoniczne; projektowanie środowiskowo odpowiedzialne; adaptatywne wykorzystanie; efektywność ekologiczna; ekoestetyka

• Wydawca: Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
• Czasopismo: Architecturae et Artibus
• Rocznik: 2018
• Tom: Vol. 10, no. 2
• Strony: 16--23
• Opis fizyczny: Bibliogr. 23 poz., rys.

Twórcy

autor

Celadyn M.

• Jan Matejko Academy of Fine Arts, Faculty of Interior Design, 31-157 Krakow, pl. Matejki 13

Bibliografia

• 1. Ali A., Badinelli R., and Jones J.R. (2013), ReDefining the Architectural Design Process through Building a Decision-Support Framework for Design with Reuse, “The International Journal of Sustainability Policy and Practice” vol. 8, no 1, 1-18.
• 2. Celadyn M. (2016), Inner space elements in environmentally responsible interior design education, “World Transactions on Engineering and Technology Education” (WTE&TE) vol.14, no 4, 495-499.
• 3. Celadyn M. (2017), The inner space elements in shaping indoor environment quality parameters, „Integracja Sztuki i Nauki w Architekturze i Urbanistyce”, Wydawnictwa Uczelniane Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego, Bydgoszcz vol. 5, no 1, 41-55.
• 4. Edwards B. (ed.) (2001), Green Architecture, Wiley Academy, London.
• 5. Franco A., (2011), https://www.dezeen.com/2011/07/10/warehouse-8b-by-arturo-francooffice-for architecture [access: 09.07.2017].
• 6. Jones L. (2008), Environmentally Responsible Design. Green and Sustainable Design for Interior Designers, (ed.) John Wiley & Sons Inc., Hoboken, New Jersey.
• 7. Keeler M., Vaidya P. (2016), Fundamentals of Integrated Design for Sustainable Building, 2 nd ed., John Wiley& Sons, Hoboken, New Jersey.
• 8. Kibert C.J. (2015), Sustainable Construction: Green Building Design and Delivery, 4th ed. Wiley & Sons, Inc., Hoboken, New Jersey.
• 9. McDonough W. (1992), The Hannower Principles, Design for Sustainability, William McDonough Architects, Charlottesville, http://www.mcdonough.com/principles.pdf [access: 14.02.2016].
• 10. McDonough W., Braungart M. (2002), Cradle to Cradle. Remaking the Way We Make Things, North Point Press, New York.
• 11. McMullan R. (2012), Environmental science in building, 7th ed., Palgrave Macmillan, New York.
• 12. Mendler S., (2006), The HOK Guidebook to Sustainable Design, Wiley, Hoboken, New Jersey.
• 13. Owen L.J. (1999), A Green Vitruvius. Principles and Practice of Sustainable Architectural Design, James & James, London.
• 14. Pilatowicz G. (1994), Eco-Interiors. A Guide to Environmentally Conscious Interior Design, Wiley, New York.
• 15. Plevoets B., Van Cleempoel K. (2013), Adaptive reuse as an emerging discipline: an historic survey, [in:] G, Cairns, Reinventing Architecture and Interiors. A socio-political view on building adaptation, Libri Publishers, London.
• 16. Świątek L. (2015), Dematerializacja w architekturze. Imperatyw projektowania zrównoważonego, Wydawnictwo Uczelniane Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego, Szczecin.
• 17. Thomsen A., Schultmann F. and Kohler N. (2011), Deconstruction, demolition and destruction, “Building Research & Information” vol. 39, no 4, 1466-4321.
• 18. Vale B., Vale R. (1996), Green architecture. Design for a Sustainable Future, Thames and Hudson Ltd., London.
• 19. Vallero D., Brasier Ch., (2008), Sustainable design: the science of sustainability and green engineering, John Wiley & Sons, Inc., Hoboken, New Jersey.
• 20. Van der Ryn S., Cowan S. (2007), Ecological Design. Tenth Anniversary Edition, Island Press, Washington, DC.
• 21. Walker S. (2006), Sustainable by Design. Explorations in Theory and Practice, Earthscan from Routledge, New York.
• 22. Winchip S.M. (2011), Sustainable Design for Interior Environments, 2nd ed., Fairchild Books, New York, 1st Edition 2007.
• 23. Wines J. (2008), Zielona architektura, P. Jodidio (ed.), tłum. M. Frankowski, Taschen GmbH, Koeln.

Uwagi

Opracowanie rekordu w ramach umowy 509/P-DUN/2018 ze środków MNiSW przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę (2019).