Kolejowe przejścia graniczne w Finlandi

• Autorzy: Graff M.

Warianty tytułu

EN

Rail border points in Finland

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Finland, one from Nordic countries, because of the geographical – long distances, strong and long winters, has well-developed the rail network and the rail transport plays a great role in the state economy. Raw materials like wood or metals are transported by rail from neighboring Russia. Some rail border points are built among Finland and Russia (only one is electrified) and only one among Finland and Sweden is present. Finnish railways use a 1 524 mm rail gauge (Finland was a part of the Russian Empire until 1917). Finland plays a role of the transit state in the containers transport from China to the USA and Canada. Despite the difficult climatic conditions, VR are well organized and efficient company. Finland has its own rolling stock manufacturer – the Transtech company, which cooperates with global producers like Alstom, Bombardier and Siemens and locomotives and motor units – vehicles equipped in their own propulsion, are manufactured in cooperation. Passenger and freight cars due to VR specific technical requirements are produced domestically.

PL

Położenie geograficzne Finlandii – w północnej części Europy, a także znaczne odległości powodują, iż transport kolejowy ma duże znaczenie w miejscowej gospodarce. Koleją przewożone są m.in. surowce z sąsiedniej Rosji, a pomiędzy oboma krajami funkcjonuje kilka przejść granicznych, z których tylko jedno jest zelektryfikowane. Poza tym pomiędzy Finlandią i Szwecją funkcjonuje jedno przejście graniczne niezelektryfikowane. Koleje fińskie stosują rozstaw szyn 1 524 mm, co jest pozostałością po czasach przynależności do Imperium Rosyjskiego do 1917 r. Zdecydowana większość przejść granicznych jest wykorzystywana w ruchu towarowym (w pasażerskim tylko jedno – wyłącznie przewozy dalekobieżne). Finlandia pełni także rolę kraju tranzytowego przy przewozach kontenerów z Chin do Ameryki Płn. Mimo trudnych warunków klimatycznych koleje fińskie funkcjonują sprawnie, a w kraju jest utrzymywany własny producent taboru kolejowego – firma Transtech, która sukcesywnie wdraża nowe rozwiązania techniczne, we współpracy z wiodącymi producentami, którzy dostarczają pojazdy z napędem (zespoły trakcyjne, lokomotywy). Natomiast wagony pasażerskie i towarowe, ze względu na specyficzne wymagania techniczne VR, są produkowane w kraju.

Słowa kluczowe

EN

railway border point; Finland

PL

kolejowe przejście graniczne; Finlandia

• Wydawca: Instytut Naukowo-Wydawniczy "TTS" Sp. z o.o
• Czasopismo: TTS Technika Transportu Szynowego
• Rocznik: 2018
• Tom: R. 25, nr 7-8
• Strony: 30--41
• Opis fizyczny: Bibliogr. 31 poz., fot., rys., tab.

Twórcy

autor

Graff M.

• Redakcja TTS

Bibliografia

• 1. Bergström S., Åtgärdsvalsstudie för gränsöverskridande transporter Haparanda–Torneå, Sweco 2014.09.16.
• 2. Charitonow S. F., Rasskaz o wielikom Siewiernom puti, Pietrozawodsk 1984.
• 3. Charitonow S. F., Zwiagin J. I., Murmanskaja. Kirowskaja. Oktiabr’skaja, Pietrozawodsk 1996.
• 4. Fiedorow P.W., Siewiernyj wiektor w rossijskoj istorii: centr i Kol’skoje Zapolarje v XVI-XX ww, Murmańsk 2009.
• 5. Fiedorow P.W., Wtoryje Dardanelly, Murmansk 2003.
• 6. Fiedorow P.W., Murmanskaja żeleznaja doroga kak faktor stratiegii: biezopasnost’ ili ugroza? Mieżdunarodnyje otnoszenija na Siewiere Jewropy i Barents – region: istorija i istoriografija: Mat. ros. – norw. seminara, Murmansk 19-20.05.2007, MGPU, 2008.
• 7. Golubiew A.A., Murmanskaja żeleznaja doroga: istorija stroitel’stwa (1894–1917), SPb.: Peterburgskij gos. un–t putej soobszczenija 2011.
• 8. Graff M., Kolej miejska w Helsinkach, „Technika Transportu Szynowego” 2010, nr 10.
• 9. Graff M., Lokomotywy elektryczne serii Sr1 i Sr2 kolei fińskich, „Technika Transportu Szynowego” 2011, nr 4.
• 10. Graff M., Pociągi Pendolino w Finlandii, „Technika Transportu Szynowego” 2012, nr 11–12.
• 11. Haparandabanan järnväg.net. Viitattu 9.5.2013.
• 12. Heljala M., Torpinmäki ja 100 vuotta Tornion rautatiehistoriaa, Tornionlaakson vuosikirja 2003.
• 13. Iltanen J., Radan varrella, Suomen rautatieliikennepaikat, Karttakeskus 2009.
• 14. Iltanen J., Radan varrella: Suomen rautatieliikennepaikat (2. painos), Helsinki, Karttakeskus 2010.
• 15. Karlsson L.O., Sveriges järnvägsstationer: H (Haparanda) Järnvägsinformation, 1.02.1997, Ängelholm, Viitattu 17.01.2010.
• 16. Kellokumpu K., Atimoja: Kelloselän ja Aatsingin kyläkirja, 1999.
• 17. Kiiskinen O., Pielisjärven historia 1865–1920. Pielisjärven historia IV, Pieksämäki 1991.
• 18. Korablow N.A., Makurow W.G., Sawwatiejew J.A., Szumilow M.I (red), Istorija Karelii s drievniejszych wriemion do naszych dniej / Naucz.- Pietrozawodsk, Periodika, 2001.
• 19. Louhikari T., Matkaopas rautateille. Sankarimatkailija junassa Helsinki, Kustannus oy Taifuuni 1994.
• 20. Mönkkönen M., Pielisjärven liikenteen kehitys autonomianajan loppupuolella, Finnish Historian graduate thesiss, University of Jyväskylä, 1978.
• 21. Orłow W.P. (red.), Żelezorudnaja baza Rossiji, 1998.
• 22. Penin A., Posledowatielnost’ elektrifikacyi ucziastkow żeleznych dorog Karel’skogo pierieszejka: www.perecheek. narod.ru. (14.02.2009 r.).
• 23. Pyrhönen K., Lättähattu, kiskoauton tarina, Kustantaja Laaksonen 2005.
• 24. Särkelä J., Itä – Lapin kuntayhtymäkin heräsi Sallan radan liikenteen lakkautukseen Lapin Kansa, 3.08.2010, Rovaniemi, Pohjois – Suomen Media Oy. Viitattu 11.07.2011.
• 25. Teerijoki I., Tornion historia 2 – 1809–1918.
• 26. Tolppi A., Sallan rata hiljenee, 29.7.2010, Yleisradio Oy, Viitattu 11.07.2011.
• 27. Tydal T., Trafikplatser tydal.nu. 31.5.2002, Viitattu 17.1.2010.
• 28. Karelija: encyklopiedija: w 3 t. / gł. ried. A. F. Titov T. 2: K – P.– Pietrozawodsk: ID «PietroPriess» 2009.
• 29. Gieologija i mietallogienija rajona Kostomukszskogo żelezorudnogo miestorożdienija, Pietrozawodsk 1981.
• 30. Kostomukszskoje żelezorudnoje miestorożdienije. Gieografija. Sowriemiennaja illustrirowannaja encyklopiedija, M. Rosmen (red.) Gorkin A.P. 2006.
• 31. http://terijoki.spb.ru/railway/rw_beloostrov.php

Uwagi

PL

Opracowanie rekordu w ramach umowy 509/P-DUN/2018 ze środków MNiSW przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę (2018).