Zagospodarowanie tkanki mięsno-kostnej do produkcji protein

• Autorzy: Kowalski Z. , Makara A. , Fela K.

Identyfikatory

DOI

10.15199/62.2017.10.3

Warianty tytułu

EN

Utilization of meat-bone tissue for production of proteins

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Opracowano metodę otrzymywania hydrolizatów białkowych ze świeżej tkanki mięsno-kostnej, pochodzącej z procesu „rozbioru” półtusz wieprzowych. Surowiec ten do tej pory traktowany był jako odpad. Proponowana technologia obejmuje przetwarzanie tkanki mięsno-kostnej metodą hydrolizy chemicznej oraz recykling wewnątrzzakładowy (on-site) otrzymanego hydrolizatu białkowego i powtórne użycie odzyskanego białka, a także tłuszczu (re-use) do produkcji wyrobów mięsnych. Pozostałe półprodukty procesu hydrolizy, w formie różnego typu miazgi kostnej mogą być użyte do produkcji karmy zwierzęcej. Tym samym możliwe jest całkowite zagospodarowanie tkanki mięsno-kostnej.

EN

A new method for prodn. of protein hydrolyzates from fresh meat-bone tissue and wastes from partition of carcasses was developed. The method consists in disintegration of the wastes, their chem. hydrolysis, product sepn. and drying. The hydrolyzates can be used as a food for some animals.

Słowa kluczowe

PL

tkanka mięsno-kostna; proteiny; hydrolizaty białek

EN

meat-bone tissue; proteins; protein hydrolysates

• Wydawca: Wydawnictwo SIGMA-NOT
• Czasopismo: Przemysł Chemiczny
• Rocznik: 2017
• Tom: T. 96, nr 10
• Strony: 2051--2054
• Opis fizyczny: Bibliogr. 16 poz., rys., tab.

Twórcy

autor

Kowalski Z.

• Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN, ul. Wybickiego 7, 31-261 Kraków

autor

Makara A.

• Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki

autor

Fela K.

• Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki

Bibliografia

• [1] Z. Kowalski, A. Makara, M. Banach, Pol. J. Chem. Technol. 2011, 13, 41.
• [2] W. Bednarski, A. Reps, Biotechnologia żywności, WNT, Warszawa 2013.
• [3] Z. Kowalski, M. Banach, A. Makara, Przem. Chem. 2011, 90, 1346.
• [4] Z. Kowalski, M. Banach, A. Makara, Chemik 2011, 65, 1085.
• [5] Z. Kowalski, M. Banach, A. Makara, Przem. Chem. 2011, 90, 839.
• [6] V. Westergaard, Technologia mleka w proszku. Odparowanie i suszenie rozpyłowe, Niro A/S, Kopenhaga 2004.
• [7] GUS, Charakterystyka gospodarstw rolnych w 2013 r. Informacje i opracowania statystyczne, Warszawa 2014.
• [8] T. Lafarga, M. Hayes, Food Rev. Int. 2017, 33, 217.
• [9] M. Darewicz, J. Dziuba, [w:] Biologicznie aktywne peptydy i białka żywności (red. J. Dziuba, Ł. Fornal), WNT, Warszawa 2009.
• [10] R. Przybylski, L. Firdaous, G. Châtaigné, P. Dhulster, N. Nedjar, Food Chem. 2016, 211, 306.
• [11] Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1881/2006 z dn. 19 grudnia 2006 r. ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych, Dz. U. UE L 364/5, 2006.
• [12] Z. Kowalski, A. Makara, M. Banach, Chemik 2009, 62, 425.
• [13] J. Dróżdż, Przem. Spoż. 2012, 66, 46.
• [14] H.W. Ockerman, C.L. Hansen, Animal by-product processing & utilization, CRC Press LLC, Boca Raton 2000.
• [15] A. Weiner, I. Paprocka, A. Gołębiowska, K. Kwiatek, Życie Wet. 2012, 87, 1035.
• [16] Z. Kowalski, J. Kulczycka, Przem. Chem. 2006, 85, 1031.

Uwagi

PL

Opracowanie ze środków MNiSW w ramach umowy 812/P-DUN/2016 na działalność upowszechniającą naukę (zadania 2017).