Preparaty na bazie biodegradowalnych komponentów do hydrofobizacji betonu

• Autorzy: Barnat-Hunek Danuta

Warianty tytułu

Agents based on biodegradable components for the hydrophobic treatment of concrete

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

EN

Badania zaprezentowane w artykule polegały na wytworzeniu innowacyjnych środków hydrofobizujących i sprawdzeniu ich skuteczności na powierzchni betonu. Materiałami wyjściowymi były Bioeco-Baza, Bioeco-G pochodzące z olejów naturalnych, silany rozpuszczalne w wodzie, żywica metylosilikonowa oraz/lub woda wodociągowa. Preparaty wodne (6, 10) charakteryzują się właściwościami zmniejszającymi wpływ lotnych związków organicznych (LZO) na środowisko, gdyż składają się wyłącznie z komponentów biodegradowalnych.

EN

The research presented in the paper consisted in the creation of innovative hydrophobic agents and demonstration of their effectiveness on the surface of concrete. The starting materials were Bioeco-Base, Bioeco-G derived from natural oils, water soluble silanes, methyl silicone resin, and/or tap water. Aqueous formulations (6, 10) are characterized by properties which reduce the impact of volatile organic compounds (VOCs) on the environment, as they consist of biodegradable components only.

Słowa kluczowe

PL

beton; środek hydrofobizujący; komponenty biodegradowalne

EN

concrete; hydrophobizing agent; biodegradable components

• Wydawca: Grupa MEDIUM Sp. z o.o. Sp.k.a.
• Czasopismo: Izolacje
• Rocznik: 2021
• Tom: R. 26, nr 9
• Strony: 102--107
• Opis fizyczny: Bibliogr. 19 poz., fot., tab.

Twórcy

autor

Barnat-Hunek Danuta

• Katedra Budownictwa Ogólnego, Wydział Budownictwa i Architektury, Politechnika Lubelska

Bibliografia

• 1. D. Barnat-Hunek, „Preparaty na bazie biodegradowalnych komponentów do hydrofobizacji cegły ceramicznej”, „IZOLACJE” 7/8/2021, s. 76–83.
• 2. PN-EN 1504-2:2006, „Wyroby i systemy do ochrony i napraw konstrukcji betonowych. Definicje. Wymagania. Sterowanie jakością i ocena zgodności. Część 2: Systemy ochrony powierzchniowej betonu”.
• 3. J.W. Łukaszewicz, „Badania i zastosowanie związków krzemoorganicznych w konserwacji zabytków kamiennych”, Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2002.
• 4. D. Barnat-Hunek, „Swobodna energia powierzchniowa jako czynnik kształtujący skuteczność hydrofobizacji w ochronie konstrukcji budowlanych”, Politechnika Lubelska, Lublin 2016, s. 231.
• 5. K.H. Kaesler, „Forecast bright for polysiloxanes”, „Polymers Paint Colour Journal”, vol. 198, nr 4521, 2008, s. 32–35.
• 6. M.J. Al-Kheetan, M.M. Rahman, D.A. Chamberlain, „Fundamental interaction of hydrophobic materials in concrete with different moisture contents in saline environment”, „Construction and Building Materials” 207, 2019, s. 122–135.
• 7. M. Szafraniec, D. Barnat-Hunek, M. Grzegorczyk-Frańczak, M. Trochonowicz, „Surface Modification of Lightweight Mortars by Nanopolymers to Improve Their Water-Repellency and Durability”, „Materials” 13/2020, 1350.
• 8. Z. Liu, W. Hansen, „Effect of hydrophobic surface treatment on freeze-thaw durability of concrete”, „Cement and Concrete Composites” 69/2016, s. 49–60.
• 9. D. Barnat-Hunek, M. Grzegorczyk-Frańczak, Z. Suchorab, „Surface hydrophobisation of mortars with waste aggregate by nanopolymer trietoxi-isobutyl-silane and methyl silicon resin”, „Construction and Building Materials” vol. 264, 2020, 120175.
• 10. P. Łukowski, „Rola polimerów w kształtowaniu właściwości spoiw i kompozytów polimerowo-cementowych”, Prace Naukowe – Budownictwo, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, nr 148, 2008, s. 3–159.
• 11. R. Woo, H. Zhu, M. Chow, C. Leumg, J. Kim, „Barrier performance of silane – clay nanocomposite coatings on concrete structure”, „Composites Science and Technology” vol. 68, 2008, s. 2828–2836.
• 12. Z. Zhang, J. MacMullen, H.N. Dhakal, J. Radulovic, C. Herodotou, M. Totomis, et al., „Enhanced water repellence and thermal insulation of masonry by zinc oxide treatment”, „Energy and Buildings” vol. 54, 2012, s. 40–46.
• 13. ZUAT-15/VI.11-1/00, „Środki do powierzchniowej hydrofobizacji betonu”, wyd. I, ITB, Warszawa 2000.
• 14. ZUAT-15/VI.11-2/01, „Preparaty do powierzchniowej hydrofobizacji wyrobów budowlanych. Część 2. Wyroby ceramiczne”, wyd. I, ITB, Warszawa 2001.
• 15. PN-EN 13579:2004, „Wyroby i systemy do ochrony i napraw konstrukcji betonowych. Metody badań. Badanie schnięcia przy impregnacji hydrofobizującej”.
• 16. PN-88/B-06250, „Beton zwykły”.
• 17. PN-EN 772-11:2011, „Metody badań elementów murowych. Część 11: Określenie absorpcji wody elementów murowych z betonu kruszywowego, kamienia sztucznego i kamienia naturalnego spowodowanej podciąganiem kapilarnym oraz początkowej absorpcji wody elementów murowych ceramicznych”.
• 18. PN-EN ISO 7783:2018-11, „Farby i lakiery. Oznaczanie właściwości przenikania pary wodnej. Metoda z zastosowaniem naczynka”.
• 19. PN-EN:12370:2001, „Metody badania kamienia naturalnego: oznaczenie odporności na krystalizację soli”.

Uwagi

Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa Nr 461252 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2021).