Wykorzystanie metody Diving Wave Tomography do obliczenia wartości poprawek statycznych i rzędu dla zdjęcia sejsmicznego 3D z użyciem pakietu DW Tomography (Schlumberger)

• Autorzy: Zając J.

Warianty tytułu

EN

Near Surface velocity modelling using diving-wave refraction

• Konferencja: Geopetrol 2016 : Współpraca nauki i przemysłu w rozwoju poszukiwań i eksploatacji złóż węglowodorów : X Międzynarodowa Konferencja Naukowo-Techniczna : Zakopane 19--22.09.2016
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Podstawowe metody obliczania wartości poprawek statycznych I rzędu dla zdjęć sejsmicznych 2D i 3D bazują na analizie przebiegu fali refrakcyjnej typu „head wave”. Metoda ta zakłada istnienie warstwowanego ośrodka o stałych prędkościach wewnątrzwarstwowych oraz generalnego wzrostu prędkości wraz z głębokością dla kolejnych warstw (refraktorów). Znacznie szerszą klasą ośrodków geologicznych stanowią ośrodki o gradientowym typie wzrostu prędkości z głębokością, dla których metoda „klasycznej refrakcji” okazuje się mniej efektywna. Metoda Diving Wave Tomography rozszerza zakres metod bazujących na analizie pierwszych impulsów (first break), uwzględniając tzw. ciągłą refrakcję promienia sejsmicznego do budowy modelu prędkościowo-głębokościowego ośrodka oraz do obliczenia wartości poprawek statycznych I rzędu. W publikacji przedstawiono wyniki zastosowania powyższej metody na przykładzie zdjęcia sejsmicznego 3D z użyciem pakietu DWTOMO.

EN

Basic methods of computing static corrections for 2D and 3D seismic data are based on analysis of the head wave refraction wave type. This method assumes the system of flat layers (refractors) with constant interval velocity and, in general, increasing velocity with the depth. To handle more commonly met near-surface geology with velocity gradients, Diving Wave Tomography should be used as the classical refraction method is less effective. The Diving Wave Tomography is based on the first arrivals analysis and tomography inversion using continuous refraction seismic rays to build depth-velocity model. In the paper results of the application of this method were presented on the example of seismic 3D data with using the DWTOMO package (Schlumberger).

Słowa kluczowe

PL

zdjęcia sejsmiczne; poprawki statyczne; metoda Diving Wave Tomography

EN

seismic data; static correction; diving-wave refraction

• Wydawca: Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy
• Czasopismo: Prace Naukowe Instytutu Nafty i Gazu
• Rocznik: 2016
• Tom: nr 209 wyd. konferencyjne
• Strony: 181--186
• Opis fizyczny: Bibliogr. 6 poz., rys., wykr.

Twórcy

autor

Zając J.

• Geofizyka Kraków S.A.

Bibliografia

• [1] Dokumentacja techniczna systemu przetwarzania danych sejsmicznych OMEGA2. Western Geco 2015.
• [2] Podvin P., Lecomte I. – Finite difference computation of traveltimes in very contrasted velocity models: a massively parallel approach and its associated tools. Geophysical Journal International 1991, vol. 105, pp. 271 – 284.
• [3] Xianhuai Zhu – Tomography for Static Corrections and Prestack Depth Imaging, 2001.
• [4] Osypov K. – A comparative study between 3-D diving-wave tomography and head-wave refraction methods. 68th Ann. Internat. Mtg., Soc. Expl. Geophys. 1998, pp. 1222 – 1225.
• [5] Osypov K. – Removing initial-model dependency from refraction tomography: 62nd Conf. and Tech. Exhib., Eur. Assoc. Geoscient. and Engin. 2000, B35.
• [6] Zhu X., Sixta D.P., Angstman B.G. – Tomostatics: Turning-ray tomography + static correction: The Leading Edge 1992, vol. 11, pp. 15 – 23.

Uwagi

Artykuł w części: Sekcja I. Poszukiwania złóż węglowodorów, 2. Sejsmika stosowana

Opracowanie ze środków MNiSW w ramach umowy 812/P-DUN/2016 na działalność upowszechniającą naukę.