Definicje wojny hybrydowej I jej postrzeganie przez Rosjan

• Autorzy: Gostomczyk B.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

W artykule przedstawiam dwie koncepcje rozumienia wojny hybrydowej – państw Zachodu i Rosji. Wskazuję na odmienne traktowanie wojny hybrydowej jako elementu działań wojennych, destrukcyjnych oddziaływań na systemy bezpieczeństwa państwowego czy dezinformacji. Uwarunkowane jest to geostrategiczną koncepcją polityki danego państwa, czy grupy państw.

EN

In this article I present two concepts of understanding the hybrid war – Western countries and Russia. I point to the different treatment of the hybrid war as part of warfare, the destructive impact on state security systems or disinformation. This is conditioned by the geostrategic concept of the policy of a given state or group of states.

Słowa kluczowe

PL

wojna hybrydowa; propaganda; działania partyzanckie

EN

hybrid warfare; propaganda; guerrilla action

• Wydawca: Towarzystwo Wiedzy Obronnej
• Czasopismo: Wiedza Obronna
• Rocznik: 2017
• Tom: nr 3-4
• Strony: 62--73
• Opis fizyczny: Bibliogr. 19 poz., rys.

Twórcy

autor

Gostomczyk B.

• Doktorant Wydziału Bezpieczeństwa Narodowego Akademii Sztuki Wojennej

Bibliografia

• 1. Chodkowski K., Sytuacja wewnętrzna w Rosji a jej relacje z Zachodem, [w:] Wpływ wojny z Ukrainą na sytuację wewnętrzną w Rosji i jej relacje z Zachodem, A. Kowalczyk (red.),Warszawa, czerwiec 2015.
• 2. Durczewska J., Diabeł tkwi w szczegółach. Wojna informacyjna w świetle doktryny wojennej Rosji, nr 50, Warszawa 2015.
• 3. Gruszczak A. (2011), Hybrydowość współczesnych wojen – analiza krytyczna, [w:],W. Sokała, B. Zapała (red.), Asymetria i hybrydowość – stare armie wobec nowych konfliktów,Warszawa, s. 11.
• 4. Jaszyn I., Szorina O., Niezależny raport ekspercki „Putin. Wojna”, Stowarzyszenie „Za wolną Rosję”, Warszawa, czerwiec 2015.
• 5. Hajduk J., Stępniewski T., Wojna hybrydowa Rosji z Ukrainą: uwarunkowania i instrumenty,Studia Europejskie nr 4, 2015.
• 6. Kilcullen D., Countering Global Insurgency, Journal of Strategic Studies, 28, August 2008.
• 7. Lasica D.T., Strategic Implications of Hybrid War: A theory of victory, Fort Leavenworth 2009.
• 8. McCuen J.J., Hybrid Wars, “Military Reviev’ 2008, nr 2.
• 9. Mc Culloh T., Johnson R., Hybrid Warfare.JSOU Report 13-4, Florida 2013.
• 10. Baлецкий O.B., Heeлов B.M., Особенности партизанских и противопартизанских действий в ходе Иракской войны (2003–2011), Mocква 2015.
• 11. Walker R.G., Spec FI: The United States Marine Corps and Special Operations, Monterrey 1998.
• 12. Wojnowski M., Mit „wojny hybrydowej”. Konflikt na terenie państwa ukraińskiego w świetle rosyjskiej myśli wojskowej XIX–XXI wieku, [w:] Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Wydanie specjalne, Z. Nawrocki (red.), Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Warszawa 2015.
• Strony internetowe
• 1. https://www.osw.waw.pl/pl/publikacje/analizy/2016-09-14/centrum-lewady-na-liscieagentow-zagranicznych [dostęp: 24.04.2017].
• 2. В. Путин: рейтинг, отношение, оценки работы Индикаторы отношения к главе государства http://fom.ru/politika/10946 [dostęp: 24.04.2017].
• 3. Baлдайская речь Путина: критика Запада как путь к диалогу, RIA Novosti z 24.10.2014 r. http://ria.ru/politics/20141024/1029977993.html [dostęp: 24.04.2017].
• 4. mini Słownik BBN: propozycje nowych terminów z dziedziny bezpieczeństwa [online], http://www.bbn.gov.pl/pl/bezpieczeństwo-narodowe/minislownik-bbn-propozy/6035,MINISLOWNIK-BBN-Propozycje-nowych-terminow-z-dziedziny-bezpieczenstwa. html [dostęp: 24.04.2017].
• 5. Hoffman F., On Not-So-New-Warfare: Political Warfare vs Hybrid Threats, War on the Rocks, 28 July 2014, http://warontherocks.com [dostęp: 23.04.2017].
• 6. Frier N., Hybrid Threats: Describe… Don’t Define, Small Wars Journal 2009, s. 5, http://smallwarsjournal.com [dostęp: 23.04.2017].
• 7. Nemeth W.J., Future war and Chechnya: A case for hybrid warfare, Monterey, CA 2002[online], <calhoun.nsp.edu/bitstream/handle/10945/5865/02Jun_Nemeth.pdf?sequence=1> [dostęp: 23.04.2017].

Uwagi

Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa Nr 461252 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2020).