Powiadomienia systemowe
- Sesja wygasła!
Tytuł artykułu
Autorzy
Treść / Zawartość
Pełne teksty:
Identyfikatory
Warianty tytułu
Wskaźniki efektywnego gospodarowania zasobami w pomiarze ekoinnowacji w krajach członkowskich UE
Języki publikacji
Abstrakty
The aim of the article is to analyse the diversity of the level of eco-innovation in the EU Member States in the field of resource efficiency. For this purpose, the resource efficiency outcomes indicator and its sub-indicators were used. The study was prepared on the basis of data from the General Directorate for the Environment. Using positional statistical measures, an analysis of the diversification of the eco-innovation level of the European Union Member States in 2012-2021 was carried out, and the trends of changes in this differentiation were identified. The analysis showed that the difference between the level of eco-innovation in the indicators studied in the EU Member States does not decrease, and there is still a very large difference between the most and the least innovative countries. To date, we have not found this kind of research, so the research carried out fills the research gap in this area.
Celem artykułu jest analiza zróżnicowania poziomu ekoinnowacji w państwach członkowskich UE w zakresie efektywnego gospodarowania zasobami. W tym celu wykorzystano wskaźnik wyników w zakresie efektywnego gospodarowania zasobami i jego wskaźniki cząstkowe. Badanie zostało przygotowane na podstawie danych Generalnej Dyrekcji ds. Środowiska. Za pomocą pozycyjnych miar statystycznych przeprowadzono analizę dywersyfikacji poziomu ekoinnowacji państw członkowskich Unii Europejskiej w latach 2012-2021 oraz zidentyfikowano tendencje zmian w tym zróżnicowaniu. Analiza wykazała, że różnica między poziomem ekoinnowacji we wskaźnikach badanych w państwach członkowskich UE nie zmniejsza się i nadal istnieje bardzo duża różnica między krajami najbardziej i najmniej innowacyjnymi. W literaturze brakuje tego typu analiz, więc przeprowadzone badania wypełniają lukę badawczą w tym obszarze.
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
1--14
Opis fizyczny
Bibliogr. 29 poz., tab., wykr.
Twórcy
autor
- Institute of Economy and Finance, Faculty of Social and Economical Sciences, Cardinal Stefan Wyszynski University in Warsaw, Wóycickiego Street 1/3, 01-938 Warsaw, Poland
autor
- Department of Organization and Management, Faculty of Management, Wroclaw University of Science and Technology
Bibliografia
- Berkhout, F. (2011). Eco-innovation: reflections on an evolving research agenda. International Journal of Technology, Policy and Management, 11(3/4), 191-197.
- Climat Council. (2015). What’s The Difference Between Absolute Emissions And Emissions Intensity? https://www.climatecouncil.org.au/what-is-the-difference-between-absolute-emissions-and-emissions-intensity/
- Colombo, L. A., Pansera, M., & Owen, R. (2019). The discourse of eco-innovation in the European Union: An analysis of the Eco-Innovation Action Plan and Horizon 2020. Journal of Cleaner Production, 214, 653-665. https://doi.org/10.1016/j.jclepro.2018.12.150
- Díaz-García, C., González-Moreno, Á., & Sáez-Martínez, F. J. (2015). Eco-innovation: insights from a literature review. Innovation: Management, Policy & Practice, 17(1), 6-23. https://doi.org/10.1080/14479338.2015.1011060
- Encyklopedia Zarządzania. (2021, December 8). Produktywność. https://mfiles.pl/pl/index.php/Produktywność (in Polish).
- European Commission. (2022). Eco-Innovation at the heart of European policies. https://ec.europa.eu/environment/ecoap/indicators/index_e
- European Environment Agency. (2023, April 27). Eco-innovation index. https://www.eea.europa.eu/en/analysis/indicators/eco-innovation-index-8th-eap
- Fussler, C., & James, P. (1996). Driving Eco-Innovation: A Breakthrough Discipline for Innovation and Sustainability. London: Pitman Publishing.
- James, P. (1997). The Sustainability Circle: a new tool for product development and design. Journal of Sustainable Product Design, 2, 52-57.
- Kemp, R. (2009). Measuring Eco-innovation Results from the MEI project. Proceedings of the Global Forum on Environment on eco-innovation, Netherlands, Maastricht, University UNU-MERIT.
- Kemp, R., Andersen, M. M., & Butter, M. (2004). Background Report about Strategies for Eco-innovation. Report for VROM. Maastricht: Maastricht Economic Research Institute on Innovation and Technology.
- Kemp, R., & Pearson, P. (2008). Final report MEI project about measuring eco-innovation. Final report. Netherlands. http://www.merit.unu.edu/MEI/index.php
- Kobryń, A., & Prystrom, J. (2017). Multi-criteria Evaluation of the Eco-innovation Level in the European Union Countries. Problemy Ekorozwoju – Problems of Sustainable Development, 12(2), 15-26.
- Komisja Europejska. (2022). Komunikat Komisji Do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego I Komitetu Regionów w sprawie ram monitorowania 8. programu działań w zakresie środowiska: pomiar postępów na drodze do osiągnięcia celów priorytetowych programu na 2030 r. i 2050 r., Pub. L. No. 52022DC0357. https://op.europa.eu/pl/publication-detail/-/publication/81c3af2f-0cc1-11ed-b11c-01aa75ed71a1/language-pl (in Polish).
- Lis, S. (Ed.). (1999). Vademecum produktywności. Warszawa: Placet. (in Polish).
- OECD. (2022, April 18). Green growth and eco-innovation. https://www.oecd.org/sti/ind/greengrowthandeco-innovation.htm
- Ottman, J. (2011). The New Rules of Green Marketing: Strategies, Tools, and Inspiration for Sustainable Branding. Sheffiled: Greenleaf Publishing.
- Ottman, J. A., Strafford, E. R., & Hartman, C. L. (2006). Avoiding green marketing myopia: Ways to improve consumer appeal for environmentally preferable products. Science and Policy for Sustainable Development, 48(5), 22-36. https://doi.org/10.3200/ENVT.48.5.22-36
- Pakulska, J. (2018). Diversification of eco-innovation in the EU Member States. Proceedings of the International Conference on European Integration, Czech Republic, Ostrava, 1131-1138. https://is.muni.cz/publication/1418268/ICEI-2018_Proceedings.pdf
- Park, M. S., Bleischwitz, R., Han, K. J., Jang, E. K., & Joo, J. K. (2017). Eco-Innovation Indices as Tools for Measuring Eco-Innovation. Sustainability, 9(12), 2206. https://doi.org/10.3390/su9122206
- Pułaska-Turyna, B. (1960). Statystyka dla ekonomistów. Warszawa: Difin. (in Polish).
- Rennings, K. (2000). Redefining innovation – eco-innovation research and the contribution from ecological economics. Ecological Economics, 32(2), 319-332. https://doi.org/10.1016/S0921-8009(99)00112-3
- Rozkrut, D. (2014). Measuring eco-innovation: Towards better policies to support green growth. Folia Oeconomica Stetinensia, 14(1), 137-148. https://doi.org/10.2478/foli-2014-0110
- Schumpeter, J. A. (2011). Teoria rozwoju gospodarczego. Warszawa: PWN. (in Polish).
- Smol, M., Avdiushchenko, A., & Kulczycka, J. (2017). Circular economy indicators in relation to eco-innovation in European regions. Clean Technologies and Environmental Policy, 19, 669-678. https://doi.org/10.1007/s10098-016-1323-8
- Sobczak, E., & Głuszczak, D. (2022). Diversification of Eco-Innovation and Innovation Activity of Small and Medium-Sized Enterprises in the European Union Countries. Sustainability, 14(4), 1970. https://doi.org/10.3390/su14041970
- Spaini, C., Markianidou, C., & Doranova, A. (2018). EU Eco-Innovation Index: 2018 version. Technical note. https://ec.europa.eu/environment/ecoap/sites/ecoap_stayconnected/files/ecoi_index_eu_2018_technical_note.pdf
- UNEP. (2022, April 22). Eco-Innovation. https://www.unep.org/explore-topics/resource-efficiency/what-we-do/responsible-industry/eco-innovation
- Ziółkowski, B. (2008). Znaczenie ekoinnowacji dla rozwoju przedsiębiorstw. In A. Graczyk (Ed.), Zrównoważony rozwój w teorii ekonomii i praktyce (pp. 526-534). Wrocław: Wydawnictwo AE we Wrocławiu. (in Polish).
Uwagi
Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa nr SONP/SP/546092/2022 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2024).
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-637d658e-bc17-4bd1-9954-1ce2764c61a8