PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Tytuł artykułu

Krakus and Wanda Mounds and the division of a year into eight parts

Autorzy
Identyfikatory
Warianty tytułu
PL
Kopiec Krakusa i Kopiec Wandy a podział roku na osiem części
Języki publikacji
EN
Abstrakty
EN
The arguments that positions of Krakus and Wanda mounds are not random, but are strictly connected with particular directions of sunrise (sunset) are presented. It has been proved that direction given by Krakus and Wanda mounds determines two dates of sunrise and two dates of sunset. The above dates divide a year into four parts and they may be connected with Celtic holidays. It turns out that the above described astronomical knowledge was also encoded inside of Krakus Mound, where in 1934–1937 archaeological excavations were carried out. One of the most interesting artefacts was the trace of a wooden pole, located just next to the mound’s axis and a system of wooden stakes (or traces of them), arranged in 13 rows radially running from the axis of the mound. In this paper a detailed description is given of the method identifying decoded astronomical knowledge hidden inside the mound based on those traces radiating from the central pole.
PL
W artykule podaje się argumenty uzasadniające tezę, że położenie kopców Krakusa i Wandy nie jest przypadkowe, lecz ściśle związane z wyróżnionym kierunkiem wschodu i zachodu Słońca. Linia wyznaczona przez kopiec Krakusa i kopiec Wandy wyznacza dwie daty wschodu Słońca i dwie daty jego zachodu. Daty te dzielą rok na cztery – w przybliżeniu – równe części. Wypadają one w połowie okresu między przesileniami i momentami równonocy oraz są zgodne z datami świąt celtyckich. Okazuje się, że przedstawiona wyżej wiedza astronomiczna została zakodowana we wnętrzu kopca Kraka. W latach 1934–1937 przeprowadzono na kopcu Krakusa wykopaliska archeologiczne. Jednym z najbardziej interesujących odkryć w aspekcie astronomicznym było znalezienie i udokumentowanie śladów drewnianego słupa centralnego znajdującego się w pobliżu osi kopca oraz śladów linii kołków (płotów) biegnących promieniście od osi kopca. W pracy opisano zastosowaną metodę umożliwiającą odczytanie znacznego zakresu wiedzy astronomicznej zakodowanej we wnętrzu kopca Krakusa.
Rocznik
Tom
Strony
109--122
Opis fizyczny
Bibliogr. 7 poz., rys., tab.
Twórcy
autor
  • AGH University of Science and Technology
Bibliografia
  • [1] Banasik P., Góral W., 2016: Kopiec Krakusa a zachód Słońca w dniu przesilenia letniego, aspekty astronomiczno-archeologiczne, Materiały archeologiczne XLI, 301–312, Wyd. Muzeum Archeologiczne w Krakowie http://www.ma.krakow.pl/artykuly.php?i=8.73.156.597&gl=3&j=0
  • [2] Jamka R., 1965: Wyniki badań wykopaliskowych na kopcu Krakusa w Krakowie, Slavia Antiqua, T. XII, Warszawa– Poznań, 183–233.
  • [3] Kotlarczyk J., 1979: Celtyckie święta i kopce małopolskie, Z Otchłani Wieków, nr 2, 142–148.
  • [4] Góral W., 2006a: Aspekty geoinformatyczne i astronomiczne prehistorycznych kopców krakowskich i kopca Kraka w Krakuszowicach, Geodezja, T. 12, z. 2/1, UWND AGH, Kraków, 209–220.
  • [5] Góral W., 2006b: Geodetical and astronomical aspects of Krakow’s prehistoric mounds. Reports on Geodesy, No 2(77), Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej, 53–60.
  • [6] Szafer W., 1936: Sprawozdanie z poszukiwań botanicznych na kopcu Krakusa wykonanych w roku 1934, Sprawozdania z czynności i posiedzeń, PAU Kraków, 1936, VI. Komitet badań kopca Krakusa, 90–92.
  • [7] Meller H., Garrett K., 2004: Słoneczny dysk, National Geographic Polska, nr 1(52), 44–55.
Uwagi
Opracowanie rekordu w ramach umowy 509/P-DUN/2018 ze środków MNiSW przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę (2019).
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-62b18216-e9df-4470-be5f-66ab1999de14
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.