Lilly Reich. Cz. 1, Pionierka współczesnego projektowania wystaw i wnętrz

• Autorzy: Bartnicka Małgorzata

Identyfikatory

DOI

10.24427/aea-2020-vol12-no2-01

Warianty tytułu

EN

Lilly Reich. Part 1, The pioneer of contemporary interior and exhibition design

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Lilly Reich była jedną z najbardziej znanych i wpływowych kobiet lat 20. i 30. XX wieku. Przez sobie współczesnych uznana została za prekursora nowoczesnego designu, a zwłaszcza za cenioną specjalistkę w zakresie wystawiennictwa. Celem artykułu jest skrótowe przedstawienie jej życiorysu oraz ukazanie najbardziej znanych realizacji, także tych współtworzonych z jej życiowym partnerem Ludwigiem Mies van der Rohe. Ich współpraca trwała od 1926 roku aż do czasu jego emigracji do Stanów Zjednoczonych w 1938 roku. Artystka ceniona w swoich czasach została po śmierci na kilkadziesiąt lat zapomniana, a jej dorobek oraz wkład twórczy w wiele realizacji, z których znany jest obecnie wyłącznie Mies van der Rohe, przez długi czas były zapomniane lub przemilczane. Artykuł został napisany na podstawie przeglądu literatury, w tym czasopism z przełomu lat 20. i 30.

EN

Lilly Reich was one of the most famous and influential women of the 1920s and 1930s. At that time she was already considered a precursor of modern design, especially in the field of exhibition design. The article briefly outlines her biography, lists her most known and recognized projects, including those she designed with her lifetime partner Ludwig Mies van der Rohe. They worked together from 1926 until 1938, when Mies van der Rohe emigrated to the United States. Lilly Reich, widely known and popular in her time, seems to have been forgotten over the next decades. Many of her works are known only because they were co-designed by Mies van der Rohe. The article has been written on the basis of a thorough literature review, including newspaper and magazine articles from the 20s and 30s.

Słowa kluczowe

PL

Reich Lilly; Mies van der Rohe Ludwig; Velvet and Silk Cafe; szklany pokój; pawilon barceloński; willa Tugendhatów

EN

Reich Lilly; Mies van der Rohe Ludwig; Werkbund; Velvet and Silk Cafe; Glass Room; Barcelona Pavilion; Villa Tugendhat

• Wydawca: Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
• Czasopismo: Architecturae et Artibus
• Rocznik: 2020
• Tom: Vol. 12, no. 2
• Strony: 5--15
• Opis fizyczny: Bibliogr. 24 poz., rys.

Twórcy

autor

Bartnicka Małgorzata

• Politechnika Białostocka, Wydział Architektury, ul. Oskara Sosnowskiego 11, 15-893, Białystok

Bibliografia

• 1. Anger J. (2007), Courbet, the Decorative, and the Canon: Rewriting and Rereading Meier-Graefe’s Modern Art, [w:] A. Brzyski (ed.), Partisan Canons, DUKE University Press, US.
• 2. Anthony K.H. (2001), Designing for diversity: Gender, race, and ethnicity in the architectural profession, University of Illinois Press, Illinois, US.
• 3. Bartnicka M. (2013), Zapomniane wzorce, wypaczone idee. Nowatorstwo przełomu lat 20. i 30. XX w. – i co po nim zostało, „Architectus”, nr 1.
• 4. Bauer C.I. (2003), Bauhaus- und Tessenow-Schülerinnen Genderaspekte im Spannungsverhältnis von Tradition und Moderne, Dissertation, Fachbereich Architektur, Universität, Kassel, DE.
• 5. Campbell J. (1978), The German Werkbund: The Politics of Reform in the Applied Arts, Princeton University Press, Princeton, US.
• 6. Droste M. (1990), Bauhaus, 1919-1933, Bauhaus-Archiv, Taschen, Köln, DE.
• 7. Droste M. (1996), Lilly Reich: Her career as an artist, [w:] M. McQuaid (ed.), Lilly Reich Designer and Architect, The Museum of Modern Art, New York, US.
• 8. (1928) Glasraum in der Gewerbehalle auf der Werkbundausstellung „Die Wohnung” Stuttgart 1927, “Die Form”, Heft 4, Verlag Hermann Reckendorf G.M.B.H., Berlin, DE.
• 9. Günther S. (1988), Lilly Reich 1885-1947. Innenarchitektin. Designerin. Ausstellungsgestalterin, Deutsche Verlags-Anstalt, Stuttgart. DE.
• 10. Kirch K. (1987), Werkbund-Ausstellung „Die Wohnung”, Stuttgart 1927, Die Weißenhofsiedlung, Deutsche Verlags-Anstalt, Stuttgart. DE.
• 11. Lange Ch. (2007), Lilly Reich, archplus 184: Architektur im Klimawandel, ARCH+ verlag GmbH, Berlin, DE.
• 12. McQuaid M. (1996), Lilly Reich And the Art of Exhibition Design, [w:] M. McQuaid (ed.), Lilly Reich Designer and Architect, The Museum of Modern Art, New York, US.
• 13. Mezzadri H. (2008), Mies at Weissenhof, „ARQTexto”, 13.
• 14. Ott R. (1999), Mies’s Statues and Lilly Reich, 87th ASCA, Annual Meeting Proceeding, Geraldine Forbes & Marvin Malecha, Washington.
• 15. Riezler W. (1931), Das Haus Tugendhat in Brünn, „Die Form”, Heft 9.
• 16. Schulze F., Windhorst E. (2012), Mies van der Rohe: A Critical Biography, New and Revised Edition, University of Chicago Press, Chicago, US.
• 17. Stratigakos D. (2008), A Women’s Berlin: Building the Modern City, The University of Minnesota, Minneapolis, US.
• 18. The Oxford Encyclopedia of Women in World History, (2008), B.G. Smith (ed.), Oxford University Press.
• 19. Weber N.F. (2009), The Bauhaus Group. Six Masters of Modernism, A.A. Knopf, New York, US.
• 1. Sievers Ch., Mies van der Rohe: Charakteristische Raumkonzepte: In der Textilkünstlerin und Designerin Lilly Reich findet der Architekt eine kreative Partnerin. „Der Tagesspiegel”, 01.11.2001, http://www.tagesspiegel.de [dostęp: 02.05.2014].
• 2. Chronik des Deutschen Werkbundes 1907 bis 1932, http://www.deutscher-werkbund.de [dostęp: 2014].
• 3. Oral history of George Danforth / interviewed by Pauline Saliga, compiled under the auspices of the Chicago Architects Oral History Project, the Ernest R. Graham Study Center for Architectural Drawings, Department of Architecture, The Art Institute of Chicago, http://digital-libraries.saic.edu [dostęp: czerwiec 2019].
• 4. Lilly Reich: Designer and Architect, February 8-May 7, 1996, The Museum of Modern Art, press release,
• 5. https://www.moma.org/calendar/exhibitions/278.

Uwagi

1. Badania zostały zrealizowane w ramach pracy badawczej nr WZ/WA-IA/1/2020 w Politechnice Białostockiej i sfinansowane z subwencji badawczej przekazanej przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

2. Podwójna numeracja bibliografii.

3. Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa Nr 461252 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2021).