Bacteriological Air Quality at Animal Veterinary Practice

• Autorzy: Bulski Karol , Frączek Krzysztof , Cendrowska Anna , Chmiel Maria J.

Warianty tytułu

PL

Bakteriologiczna jakość powietrza w gabinecie weterynaryjnym

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Due to the nature of the work (animal treatment and care of animals) the environment of small animal veterinary practice can be contaminated by microorganisms. Therefore, veterinary practices or hospitals are facilities, where veterinarians, clients and animals can be exposed to biological agents. The objective of the study was to characterize the bacteriological quality of air in small animal veterinary practice in Krakow. Bioaerosol measurements were performed during the summer season of 2017. The samples of outdoor and indoor air at small animal veterinary practice were analyzed, using a 6-stage Andersen's air sampler. The highest concentration of bacterial aerosol was observed in the treatment room. There were statistically significant differences in the concentrations of bacterial aerosol between indoor and out-door air. Also, the analysis showed that there were significantly higher airborne microbial loads in different rooms at different measuring times of the day. Based on the analysis of bioaerosol particle size distribution it was found that the largest "load" of bacteria, isolated form the air, can reach (in the human respiratory system) to the region of the nasal and oral cavity, throat and trachea, as well as bronchioles. In the indoor air, the predominant groups of microorganisms were rods of the Bacillus genus and Gram-positive cocci from the Micrococcus and Staphylococcus genus. The study confirmed that the small animal veterinary practice can be a workplace related to exposure to microbial agents.

PL

Ze względu na specyfikę pracy (leczenie oraz opieka nad zwierzętami) środowisko gabinetu weterynaryjnego może być zanieczyszczone mikrobiologicznie. Gabinety czy szpitale weterynaryjne są placówkami, w których weterynarze, klienci i zwierzęta mogą być narażeni na działanie czynników biologicznych. Celem badań była charakterystyka bakteriologicznej jakości powietrza w gabinecie weterynaryjnym w Krakowie. Pomiary bioaerozolu wykonano w okresie lata w 2017 r. Próbki powietrza zewnętrznego oraz wewnętrznego w gabinecie weterynaryjnym pobierano przy pomocy 6-stopniowego impaktora Andersena. Najwyższe stężenie aerozolu bakteryjnego obserwowano w pokoju zabiegowym. Odnotowano istotne statystycznie różnice w stężeniach aerozolu bakteryjnego pomiędzy powietrzem wewnętrznym, a tłem zewnętrznym. Analiza wykazała również istotnie wyższe stężenia mikroorganizmów w zależności od punktu pomiarowego i pory dnia. Analizując rozkłady ziarnowe bioaerozolu stwierdzono, że najwyższy „ładunek” bakterii może dotrzeć (w układzie oddechowym człowieka) do rejonu jamy nosowej i jamy ustnej, gardła i tchawicy, a także oskrzelików. W powietrzu wewnętrznym dominującymi grupami mikroorganizmów były laseczki z rodzaju Bacillus i Gram-dodatnie ziarniaki z rodzaju Micrococcus i Staphylococcus. Badanie potwierdziło, że gabinet weterynaryjny może być miejscem pracy związanym z narażeniem na czynniki mikrobiologiczne.

Słowa kluczowe

EN

bioaerosol; bacteria; air; animal veterinary practice

PL

bioaerozol; bakterie; powietrze; gabinet weterynaryjny

• Wydawca: Politechnika Koszalińska
• Czasopismo: Rocznik Ochrona Środowiska
• Rocznik: 2019
• Tom: Tom 21, cz. 2
• Strony: 841--854
• Opis fizyczny: Bibliogr. 20 poz., tab., rys.

Twórcy

autor

Bulski Karol

• University of Agriculture in Krakow, Poland

autor

Frączek Krzysztof

• University of Agriculture in Krakow, Poland

autor

Cendrowska Anna

• Veterinary Practice „Animals”, Krakow, Poland

autor

Chmiel Maria J.

• University of Agriculture in Krakow, Poland

Bibliografia

• 1. Bulski, K. (2017). Biological safety at selected pet stores in Krakow (in Polish). WodaŚrodowisko- Obszary Wiejskie, 17, 1(57), 19-30.
• 2. Chen, Ch.T., Liu, B.H., Hsu, Ch.H., Liu, Ch.Ch., Liao, A.T.C. (2017). Bioaerosol investigation in three veterinary teaching hospitals in Taiwan. Taiwan Veterinary Journal, 43, 39-45.
• 3. Dequenne, P., Marchand, G., Duchaine, C. (2013). Measurement of Endotoxins in Bioaerosols at Workplace: A Critical Review of Literature and a Standardization Issue. The Annals of Occupational Hygiene, 57(2), 137-172.
• 4. Dinakaran, V., Shankar, M., Jayashree, S., Rathinavel, A., Gunasekaran, P., Rajendhran, J. (2012). Genome sequence of Staphylococcus arlettae strain CVD059, isolated from the blood of a cardiovascular disease patient. Journal of Bacteriology, 194(23), 6615-6616.
• 5. Frączek, K., Chmiel, M.J., Bulski, K. (2018). Aerozol bakteryjny w wybranych pomieszczeniach szkolnych woj. małopolskiego. Rocznik Ochrona Środowiska, 20, 1583-1596.
• 6. Górny, R.L. (2010). Biological aerosols – a role of hygienic standards in the protection of environment and health. Environmental Medicine, 13(1), 41-51.
• 7. Hanselman, B.A., Kruth, S., Weese, J.S. (2008). Methicillin-resistant staphylococcal colonization in dogs entering a veterinary teaching hospital. Veterinary Microbiology, 126, 277-81.
• 8. Harper, T.A.M., Bridgewater, S., Brown, L., Pow-Brown, P., Stewart-Johnson, A., Adesiyun, A.A. (2013). Bioaerosol sampling for airborne bacteria in a small animal veterinary teaching hospital. Infection Ecology and Epidemiology, 3, 1-7.
• 9. Kalogerakis, N., Paschali, D., Lekaditis, V., Pantidou, A., Eleftheriadis, K., Lazaridis, M. (2005). Indoor air quality – bioaerosol measurements in domestic and office premises. Journal of Aerosol Science, 36, 751-761.
• 10. Katial, R.K., Zhang, Y., Jones, R.H., Dyer, P.D. (1997). Atmospheric mold spore counts in relation to meteorological parameters. International Journal Biometeorology, 41, 17-22.
• 11. Kelly, F.J., Fussell, J.C. (2012). Size, source and chemical composition as determinants of toxicity attributable to ambient particulate matter. Atmospheric Environment, 60, 504-526.
• 12. Li, D.W., Kendrick, B. (1995). A year-round study on functional relationships of airborne fungi with meteorological factors. International Journal of Biometeorology, 39(2), 74-80.
• 13. Owen, M.K., Ensor, D.S. (1992). Airborne particles size and sources fund in indoor air. Atmospheric Environment, 12(26A), 2149-2162.
• 14. Rim, K.T., Lim, C.H. (2014). Biologically Hazardous Agents at Work and Efforts to Protect Workers' Health: A Review of Recent Reports. Safety and Health at Work, 5(2), 43-52.
• 15. Samadi, S., Heederik, D.J., Krop, E.J.M., Jamshidifard, A.R., Willemse, T., Wouters, I.M. (2010). Allergen and endotoxin exsposure in a companion animal hospital. Occupational and Environmental Medicine, 67, 486-492.
• 16. Thorne, P.S., Kiekhaefer, M.S., Whitten, P., Donham, K.J. (1992). Comparison of bioaerosol sampling methods in barns housing swine. Applied and Environmental Microbiology, 58(8), 2543-2551.
• 17. Weese, J.S., Peregrine, A.S., Armstrong, J. (2002). Occupational health and safety in small animal veterinary practice: Part I – Nonparasitic zoonotic diseases. The Canadian Veterinary Journal, 43, 631-636.
• 18. Wlazło, A., Górny, R.L., Złotkowska, R., Ławniczek, A., Łudzeń-Izbińska, B., Harkawy, A.S., Anczyk, E. (2008). Worker's exposure to selected biological agents in libraries of Upper Silesia. Medycyna Pracy, 59(2), 159-170.
• 19. Yang, C.H., Young, T., Peng, M.Y., Weng, M.C. (1996). Clinical spectrum of Pseudomonas putida infection. Journal of the Formosan Medical Association, 95(10), 754-761.
• 20. Zucker, B.A., Trojan, S., Muller, W. (2000). Airborne Gram-Negative Bacterial Flora in Animal Houses. Journal of Veterinary Medicine, 47, 37-46.

Uwagi

Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa Nr 461252 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2020).