Managers’ sleep deficit and stress-coping strategies in contemporary organisations – empirical analysis

• Autorzy: Kraczla Magdalena

Identyfikatory

DOI

10.29119/1641-3466.2021.154.9

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Purpose: This article seeks to establish whether there is a relationship between the amount of sleep managers have per night and their behaviour when in stressful situations, with particular reference to their choice of coping strategy. Design/methodology/approach: In order to establish the relationship between managers’ sleep duration and their preferred styles of coping with stress, two specific research tools were employed: a Polish adaptation of the Coping Inventory for Stressful Situations (CISS) and the author’s own questionnaire assessing respondents’ daily hours of sleep. Findings: The research showed that as a variable, sleep deficit is not sufficient to explain the behaviour of managers in situations of emotional stress. However, when treated as an independent variable, sleep duration can be used to identify certain interesting behavioural aspects of managers in their professional environment. Research limitations/implications: It is advisable to extend the research to include a larger research group and to distinguish other variables specific to the functioning of people in managerial positions. Practical implications: The lack of any correlation between the extent of sleep deprivation and behaviours aimed at reducing stress may indicate that these behaviours stem more from specific individual factors (e.g. gender or age) and environmental conditions rather than sleep duration. Identifying these conditions and understanding how they can be modified may help to shape the well-being of managers and their employees. Social implications: If organisations factored sleep duration into their work/health equation, this would help direct their efforts towards ensuring the well-being of their managers, which would lead to increased efficiency and performance. Originality/value: Sleep duration does not appear to be a variable that sufficiently explains the coping strategies employed by managers, as these are more influenced by age and gender, for example. The research showed that the group of managers analysed here did not meet the recommended standards of eight hours sleep a day, with sleep duration being heavily dependent on the respondents’ age.

Słowa kluczowe

EN

manager; stress; stress coping strategies; sleep; sleep deficit

PL

kierownik; stres; strategie radzenia sobie ze stresem; sen; deficyt snu

• Wydawca: Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
• Czasopismo: Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
• Rocznik: 2021
• Tom: z. 154
• Strony: 103--119
• Opis fizyczny: Bibliogr. 38 poz.

Twórcy

autor

Kraczla Magdalena

• Akademia Wyższej Szkoły Biznesu, Dąbrowa Górnicza

• https://orcid.org/0000-0002-9382-4249

Bibliografia

• 1. Ancoli-Israel, S., Palmer, B.W., Cooke, J.R., Orey-Bloom, J., Fiorentino, L., Natarajan L., Liu, L., Ayalon, L., He, F., and Loredo, J.S. (2008). Cognitive Effects of Treating Obstructive Sleep Apnea in Alzheimer’s Disease: A Randomized Controlled Study. Journal of the American Geriatric Society, 56 (11), 2076-2081.
• 2. Banks, S., and Dinges, D.F. (2007). Behavioral and Physiological Consequences of Sleep Restriction. Journal of Clinical Sleep Medicine, 3(5), 519-528.
• 3. Berndt, Ch. (2015). Tajemnica odporności psychicznej. Jak uodpornić się na stres, depresję i wypalenie zawodowe. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• 4. Biela, A. (2001). Wymiary decyzji menedżerskich. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
• 5. Cenin, M. (1994). Stres menedżerski i jego zwalczanie. In: S. Witkowski (Ed.), Psychologia sukcesu (pp. 145-174). Warszawa: PWN.
• 6. Chopin, L., Walpole, C., Seim, I., Cunningham, P., Murray, R, Whiteside, E., Josh, P., and Herington, A. (2011). Ghrelin and Cancer. Molecular and Cellular Endocrinology, 1(2011), 65-69.
• 7. Czeisler, Ch.A. (2006). Sleep Deficit: The Performance Killer. A Conversation with Harvard Medical School Professor Charles A. Czeisler. Harvard Business Review, 84(10), 53-59.
• 8. Czeisler, Ch.A. (2016). SLEEP. Measuring the Passage of Brain Time. Science, 12(8), 353 (6300), 648-649.
• 9. Davenport, T.O., and Harding, S.D. (2012). New Manager Manifesto. People and Strategy, 35(1), 24-31.
• 10. Dinges, D.F. (1995). An Overview of Sleepiness and Accidents. Journal of Sleep Research, 4(2), 4-14.
• 11. Ehrenberg, R. (2016). Sleep Deprivation Hits Some Brain Areas Hard. Retrieved from https://www.sciencenews.org.
• 12. Endler, N.S., and Parker, D.A. (1990). Multidimensional Assessment of Coping: A Critical Evaluation. Journal of Personality and Social Psychology, 58(5), 844-854.
• 13. Endler, N.S., and Parker, J.D.A. (1994). Assessment of Multidimensional Coping: Task, Emotion and Avoidance Strategies. Psychological Assessment, 6, 50-60.
• 14. Hallowell, E.M. (2011). SHINE: Using Brain Science to Get the Best from Your People. Boston: Harvard Business Review Press.
• 15. Hemp, P. (2005). Niedysponowani pracownicy: obecni ciałem, nieobecni duchem. Harvard Business Review Polska, 32, 128-137.
• 16. Heszen-Niejodek, I. (2000). Stres i radzenie sobie – główne kontrowersje. In: I. Heszen-Niejodek, and Z. Ratajczak (Eds.), Człowiek w sytuacji stresu (pp. 12-43). Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
• 17. Kraczla, M. (2016). Stres w pracy menedżera. Warszawa: Wydawnictwo CeDeWu.
• 18. Kripke, D.F., Langer, R.D., and Kline, L.E. (2012). Hypnotics’ Association with Mortality or Cancer. A Matched Cohort Study. BMJ Open, 1, e00850.
• 19. Lazarus, R.S. (1999). Stress and Emotion. A New Synthesis. New York: Springer.
• 20. Lazarus, R.S., and Folkman, S. (1984). Stress Appraisal and Coping. New York: Springer.
• 21. Lipka, A. (2002). Ryzyko personalne. Szanse i zagrożenia zarządzania zasobami ludzkimi. Warszawa: Wydawnictwo POLTEXT.
• 22. Łosiak, W. (2009). Psychologia stresu. Warszawa: Wydawnictwa Ekonomiczne Profesjonalne.
• 23. Moos, J.E., and Schaefer, J.A. (1993). Coping Resources and Processes: Current Concepts and Measures. In: L. Goldberg, and S. Breznits (Eds.), Handbook of Stress: Theoretical and Clinical Aspects. New York: The Free Press.
• 24. Moraes, W.S., Poyares, D., Guilleminault, C., Ramos, L., Bertolucci, P., and Tufik S. (2006). The Effect of Donepezil on Sleep and REM Sleep EEG in Patients with Alzheimer’s Disease: A Double-Blind Placebo-Controlled Study. Sleep, 29, 199-205.
• 25. Nieckarz, Z. (2014). Stres i efektywność pracy menedżera. In: T. Konieczny (Ed.), Stres w organizacji (pp. 63-82). Gdańsk: Harmonia Universalis.
• 26. Ogińska-Bulik, N. (2006). Stres zawodowy w zawodach usług społecznych. Źródła – konsekwencje – zapobieganie. Warszawa: Difin Sp. z o.o.
• 27. Penc, J. (2000). Menedżer w uczącej się organizacji. Łódź: Wydawca Menadżer.
• 28. Pittman, C.M., and Karle, E.M. (2018). Zalękniony mózg. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• 29. Pocztowski, A. (2003). Zarządzanie zasobami ludzkimi. Strategie – procesy – metody. Warszawa: PWE.
• 30. Schultz, D.P., and Schultz, S.E. (2006). Psychologia a wyzwania dzisiejszej pracy. Warszawa: PWN.
• 31. Sęk, H. (Ed.) (2005). Psychologia kliniczna, Vol. 1. Warszawa: PWN.
• 32. Strelau, J., Jaworowska, A., Wrześniewski, K., and Szczepaniak P. (2013). CISS. Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych. Podręcznik. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.
• 33. Terelak, J. (2004). Stres organizacyjny. Warszawa: Wydawnictwo WSM-SIG.
• 34. Walker, M. (2019). Dlaczego śpimy. Odkrywanie potęgi snu i marzeń sennych. Warszawa: Wydawnictwo Marginesy.
• 35. Winters, N., and Kelley, J.H. (2018). Zagłodzić raka. Metaboliczne podejście do walki z chorobą nowotworową. Łódź: Galaktyka Sp. z o.o.
• 36. Wrześniewski, K. (2000). Style i strategie radzenia sobie ze stresem. Problemy pomiaru. In: I. Heszen-Niejodek, and Z. Ratajczak (Eds.), Człowiek w sytuacji stresu (pp. 44-64). Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
• 37. Zbiegień-Maciąg, J. (1996). Etyka w zarządzaniu. Warszawa: Centrum Informacji Menedżera.
• 38. Zimbardo, F., and Boyd, J. (2009). Paradoks czasu. Warszawa: PWN.