Oznaczanie bromoetanu w powietrzu środowiska pracy metodą chromatografii gazowej z detekcją MAS

• Autorzy: Wesołowski W. , Kucharska M. , Gromiec J.

Warianty tytułu

EN

Determination of ethyl bromide in the workplace air by gas chromatography with mass detection (GC-MS)

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

W wyniku przeprowadzonych badań opracowano metodę oznaczania bromoetanu w powietrzu na stanowiskach pracy z zastosowaniem chromatografii gazowej z detekcją mas. Metoda polega na adsorpcji bromoetanu w rurce, wypełnionej sorbentem Petroleum Charcoal, desorpcji zatrzymanego związku za pomocą 10- -procentowego roztworu acetonu w toluenie oraz chromatograficznym oznaczeniu otrzymanego eluatu. Metoda umożliwia oznaczanie bromoetanu w zakresie stężeń 10 ÷ 1500 μg/ml (1 ÷ 150 mg/m3) dla próbki powietrza o objętości 10 l. Granica oznaczalności (LOQ) metody wynosi 1,76 μg/ml. Opracowana metoda oznaczania bromoetanu została zapisana w postaci procedury analitycznej, którą zamieszczono w Załączniku.

EN

A new procedure has been developed for the assay of ethyl bromide with gas chromatography with mass detection (GC-MS). The method is based on the adsorption of ethyl bromide on petroleum charcoal and desorption with 10% acetone in toluene. The resulting solutions are analysed with GC-MS. The working range of this analytical method is from 10 to 1500 μg/ml (1 to 150 mg/m3 for a 10-L air sample). Limit of quantification: 1.76 μg/ml. The developed method of determining ethyl bromide has been recorded as an analytical procedure, which is available in the Appendix.

Słowa kluczowe

PL

bromoetan; metoda oznaczania; metoda chromatografii gazowej; powietrze na stanowiskach pracy

EN

ethyl bromide; determination method; workplace air; GC-MS

• Wydawca: Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy
• Czasopismo: Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
• Rocznik: 2013
• Tom: Nr 1 (75)
• Strony: 101--112
• Opis fizyczny: Bibliogr. 15 poz., rys., tab.

Twórcy

autor

Wesołowski W.

• Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera 91-348 Łódź ul. św. Teresy od Dzieciątka Jezus 8

autor

Kucharska M.

• Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera 91-348 Łódź ul. św. Teresy od Dzieciątka Jezus 8

autor

Gromiec J.

• Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera 91-348 Łódź ul. św. Teresy od Dzieciątka Jezus 8

Bibliografia

• 1.American Conference Governmental Industrial Hygienists (1998) Documentation of the threshold limit values. Ed.6. Cinccinati.
• 2.Dobecki M. (2004) Zapewnienie jakości analiz chemicznych. Łódź, Instytut Medycyny Pracy, wyd. III popr.
• 3.Gralewicz S., Wiaderna D. (2004) Bromoetan. Dokumentacja dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego. PiMOŚP 1(39), 5–18.
• 4.Kucharska M., Wesołowski W. (2007) Izofluran – metoda oznaczania. PiMOŚP 1(51), 133–139.
• 5.Kucharska M., Wesołowski W. (2008) Sewofluran – metoda oznaczania. PiMOŚP 1(55), 49–55.
• 6.NIOSH, National Institute for Occupational Safety and Health( 1981). Occupational Safety and Health Administration: Occupational Health Guidelines For Chemicals Hazards. Guideline for ethyl bromide, 1–4. DHHS (NIOSH) Pub. No. 81-123. U.S. Government Printing Office, Washington, DC.
• 7.NTP, National Toxicology Program (1988). Technical report on the toxicology and carcinogenesis studies of bromoethane. NTP/NIH Pub. No. 89 – 2818. NTP, Research Triangle Park, NC.
• 8.NIOSH (1994) Method 1011. Ethyl bromide. NIOSH Manual of analytical methods. 4th ed. Methods A-Z & Supplements. Washington, DC: U.S. Government Printing Office, Aug.
• 9.Merck Index (1996) 12-th edition published by Merck Research Laboratories. Division of Merck and Co., 643– 644,
• 10.OSHA (1990) Method #07. Organic Vapors. OSHA Analytical methods manual. 2nd ed. January, U.S.
• 11.PN-EN 482:2012: Powietrze na stanowiskach pracy – Ogólne wymagania dotyczące procedur pomiarów czynników chemicznych.
• 12.Rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy. DzU nr 217, poz.1833.
• 13.Stenger V. (1978) Kirk-Othmer Encyclopedia of chemical technology. New York, Wiley&Sons, 3rd ed., vol. 4, 253.
• 14.Wesołowski W. (1998) Epoksyetan. PiMOŚP 19, 63–67.
• 15.Wesołowski W., Kucharska M. (2007) Dezfluran – metoda oznaczania. PiMOŚP 1(51), 113–119.