Modern design strategies for integrating new urban ecosystems with housing architecture in Antwerp as an example of the aspiration to achieve climate neutrality

• Autorzy: Cisek Ewa

Identyfikatory

DOI

10.37190/arc230407

Warianty tytułu

PL

Współczesne strategie projektowe integrowania nowych ekosystemów miejskich z architekturą mieszkaniową w Antwerpii jako przykład dążenia do osiągnięcia neutralności klimatycznej

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The article discusses the issues of deliberate design strategies aimed at reducing the effect of the urban heat island and improving the quality of air in the city, which have been implemented in recent years in Antwerp, Belgium. Literature studies and case studies (theory and practice analysis) supported by the in situ method, i.e. local visits in the field became our workshop method. The criterion for collecting data, systematization of issues and their synthesis depended on the interdisciplinary approach to the subject and the openness of ideas. The implementation of green areas in the form of wild ecosystems on composite roofs and terraces of housing complexes (e.g. Palazzo Verde in Antwerp, architect Stefano Boeri, implementation in 2018) and ecological education parks which are established in urban revitalized areas (e.g. Hobokense in Antwerp along with housing estates of the Polderstadt and Groen Zuid, architect Binst Architects, implementation in 2020), is part of actions aimed at increasing the quality porosity of the urban tissue and thus the biologically active area and effective rainwater retention. These new urban ecosystems, which are based on native species of plants and new ones coexisting with them in full synergy, are conducive to increasing local biodiversity, eco education of inhabitants and creating architecture as a form of art combined with biology. The location of housing eco-architecture along with urban crops areas on the border of new urban eco ecosystems and the possibility of breeding and grazing of small animals or organizing bees apiaries supports the trend for maintaining agricultural functions in cities and small gastronomy which is oriented to the promotion of local products. These strategies are part of the city pro-climate policy as effective grassroots actions aimed at obtaining the climate neutrality of our planet.

PL

W artykule poruszono problematykę celowych strategii projektowych wdrażanych w ostatnich latach w Belgii, w Antwerpii, mających służyć zmniejszeniu efektu miejskiej wyspy ciepła i poprawie jakości powietrza w mieście. Warsztatową metodą badawczą stały się studia literaturowe i studia przypadków (analiza teorii i praktyki) wsparte metodą in situ – wizjami lokalnymi w terenie. Kryterium zbierania danych, systematyzacji zagadnień oraz dokonywania ich syntezy uzależniono od interdyscyplinarnego ujęcia tematu i otwartości idei. Implementacja terenów zielonych w formie dzikich ekosystemów na zespolonych dachach i tarasach kompleksów mieszkaniowych (np. Palazzo Verde w Antwerpii, arch. Stefano Boeri) oraz parków edukacji ekologicznej powstających na miejskich terenach rewitalizowanych (np. Hobokense w Antwerpii i powiązane z nim osiedla mieszkaniowe Polderstadt i Groen Zuid, arch. Binst Architects) wpisują się w działania zmierzające do zwiększenia jakościowej porowatości tkanki miejskiej, a tym samym powierzchni biologicznie czynnej i skutecznej retencji wody deszczowej. Te nowe ekosystemy miejskie oparte na gatunkach rodzimych roślin i nowych współegzystujących z nimi w pełnej synergii sprzyjają zwiększeniu lokalnej bioróżnorodności, ekoedukacji mieszkańców i kreowaniu architektury jako formy sztuki połączonej z biologią. Sytuowanie na styku z nowymi ekosystemami miejskimi ekoarchitektury mieszkaniowej z terenami upraw miejskich oraz możliwością hodowli i wypasu małych zwierząt lub organizacją pasiek dla pszczół wspiera zachowanie funkcji rolniczych w miastach i małej gastronomii, nastawionej na promocję lokalnych produktów, wytwarzanych na miejscu. Strategie te wpisują się w politykę proklimatyczną miasta jako skuteczne, oddolne działania zmierzające do uzyskania efektu globalnego – neutralności klimatycznej naszej planety.

Słowa kluczowe

EN

bioclimatic architecture; ecological education park; deep ecology; vertical forest

PL

architektura bioklimatyczna; park edukacji ekologicznej; ekologia głęboka; las wertykalny

• Wydawca: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
• Czasopismo: Architectus
• Rocznik: 2023
• Tom: Nr 4 (76)
• Strony: 75--84
• Opis fizyczny: Bibliogr. 25 poz., il.

Twórcy

autor

Cisek Ewa

• Faculty of Architecture, Wrocław University of Science and Technology, Poland

• https://orcid.org/0000-0002-7613-6612

Bibliografia

• [1] Jakubowski K., Współczesne tendencje w projektowaniu przestrzeni dla edukacji ekologicznej w miastach, “Dzikie Życie” 2017, No. 5, https://dzikiezycie.pl/home/archiwum/2017/maj2017 [accessed: 28.10.2023].
• [2] IPCC, Special report. Climate Change and Land, Special Report, 2019, https://www.ipcc.ch/srccl/ [accessed: 28.10.2023].
• [3] Kulasiewicz J., Głęboka ekologia Arne Næssa, Pracownia na rzecz Wszystkich Istot, Bielsko-Biała 1993.
• [4] Louv R., Ostatnie dziecko lasu, Mamania, Warszawa 2014.
• [5] Bӧhme G., Filozofia i estetyka przyrody w dobie kryzysu środowiska naturalnego, Oficyna Naukowa, Warszawa 2002.
• [6] Christopher T., The green hour: a daily dose of nature for happier, healthier, smarter kids, Roost Books, Tumpeter 2010.
• [7] France R.I., Environmental restoration and design for recreation and ecotourism, CRC Press, Boca Raton 2012, doi: 10.1201/b11495.
• [8] Kendle T., Forbes S., Urban, nature conservation. Landscape management in the urban countryside, Taylor & Francis, London 1997, doi: 10.4324/9780203857021.
• [9] Zachariasz A., Zieleń jako współczesny czynnik miastotwórczy ze szczególnym uwzględnieniem roli parków publicznych, Wydawnictwo PK, Kraków 2006.
• [10] Næss A., Life’s philosophy, reason and feeling in deeper world, University of Georgia Press, Athens 2018.
• [11] Næss A., Livsfilosofi. Et personling bidrag om følelser og fornuft, Universitetsforlaget, Oslo 1998.
• [12] Abram D., Ekologia głębi, “Dzikie Życie” 2011, nr 7–8, 205–206, https://dzikiezycie.pl/archiwum/2011/sierpien-2011/ekologia-glebi [accessed: 23.10.2023].
• [13] Devall B., Sessions G., Ekologia głęboka. Żyć w przekonaniu, że natura coś znaczy, Pusty Obłok, Warszawa 1994.
• [14] Jakubowski K., “Piękno nieoczywiste”. Rola miejskich nieużytków w kształtowaniu nowej kategorii parków miejskich, “Przestrzeń i Forma” 2015, nr 24/2, 145–162.
• [15] Mabey R., The unofficial countryside, Little Toller Books, [b.m.w.] 2014.
• [16] Millard A., Cultural aspects of urban biodiversity, [in:] N. Müller, P. Werner, J.G. Kelcey (eds.), Urban biodiversity and design, Blackwell Publishing, 2010, 56–80, doi: 10.1002/9781444318654.ch3.
• [17] Molenda T., Problematyka ochrony środowisk antropogenicznych w Polsce, “Journal of Ecology and Health” 2013, Vol. 17, No. 2, 76–80.
• [18] Tavares Martins A.M., Campos I.D., From the horizontal garden to the vertical garden: an architectural and environmental perspective of the “green” element, “IOP Conference Series: Materials Science and Engineering” 2019, Vol. 471, Iss. 7, 072022, doi: 10.1088/1757-899X/471/7/072022.
• [19] Palazzo Verde Antwerp, www.stefanoboeriarchitetti.net/en/project/palazzo-verde-in-antwerp/ [accessed: 12.11.2023].
• [20] Crook L., Stefano Boeri Architetti covers Palazzo Verde in Antwerp with greenery, “Dezeen” 2021, 13.12.2021, www.dezeen.com/2021/10/13/stefano-boeri-architetti-palazzo-verde-antwerp/ [accessed: 12.11.2023].
• [21] www.nieuwzuid-antwerpen.be/en/projects/3/palazzo-verde [accessed: 12.11.2023].
• [22] Cisek E., Norweska architektura i rzeźba wobec natury, Oficyna Wydawnicza PWr, Wrocław 2017.
• [23] Jaglarz A., Chrzanowski S., Rola oświetlenia w projektowaniu placówek opieki dla osób starszych, “Architectus” 2023, No. 2(74), 87–96, doi: 10.37190/arc230209.
• [24] Binst L., Leyssens P., Groen Zuid. Groene impuls nabij Antwerpen, https://www.vanhout.be/nl/projects/groen-zuid [accessed: 12.11.2023].
• [25] Norberg-Schulz Ch., Genius loci: toward a phenomenology of architecture, Rizolli, New York 1980.

Uwagi

Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa nr SONP/SP/546092/2022 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2024).