Architektura słoneczna jako nurt w twórczości modernizmu

• Autorzy: Wehle-Strzelecka S.

Warianty tytułu

EN

Solar Architecture as a Trend In Modernism

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Celem artykułu jest przedstawienie modernistycznych uwarunkowań dla rozwoju głównych założeń, w poszukiwaniu harmonijnych związków pomiędzy środowiskiem zabudowanym a naturalnym, w przeciągu ostatniego stulecia oraz rozwoju idei używania energii słonecznej w kształtowaniu zabudowy mieszkaniowej. Twórczość architektów pierwszej połowy XX w. pokazują zasadnicza rolę słońca jako kluczowego elementu, będącego zaczątkiem współczesnych idei rozwoju zrównoważonego w architekturze i w urbanistyce.

EN

The objective of this publication is to recall the modernists’ contribution to the development of the principles of a quest for some harmonious relations between the built-up environ ment and the natural environment in the last century and the development of the concepts of using the energy of the sun in shaping residential complexes. The work of the architects of the first half of the 20th century show some significant elements being the germs of the contemporary ideas of sustainable development introduced in architecture and city planning.

Słowa kluczowe

PL

architektura; urbanistyka; architektura słoneczna

EN

architecture; urban planning; solar architecture

• Wydawca: Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej ; Polska Akademia Nauk, Oddział w Lublinie
• Czasopismo: Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych
• Rocznik: 2008
• Tom: T. 4, cz. A
• Strony: 84--94
• Opis fizyczny: Bibliogr. 51 poz.

Twórcy

autor

Wehle-Strzelecka S.

• Politechnika Krakowska

Bibliografia

• 1.Althaus D., 2002. Häuser, dir sich sonnen: Solares Baue – Grundlage postfossiler Architektur, Detail 6.
• 2.Architektura współczesna wobec natury, 2002, red. L. Nyka, Gdańsk.
• 3.Banham R., 1979. Rewolucja w architekturze, Warszawa.
• 4.Baranowski A., 1998. Projektowanie zrównoważone w architekturze, Gdańsk.
• 5.Bauman R., 1991. Domy w zieleni, Warszawa.
• 6.Behling S., Fuchs A., Volz T., 2007. Solare Architektur – Forschung und Entwicklung, Detail,
• 7.Behling S., Behling S., 1996. The Evolution of Solar Architecture, Monachium.
• 8.Bonenberg W., 2001. Architektura ostatnich dziesięcioleci XX wieku, Poznań.
• 9.Booth D., Booth J., Doyles P., 1980. Sun/Earth Buffering and Superinsulation, Canterbury, NewHampshire.
• 10.Butti K. J., Perlin J., 1980. Golden Thread. 2500 years of solar architecture and technology, New York.
• 11.Carriere D., 1980. Solar Houses for a cold Climate, New York.
• 12.Constructions solaires passives europeennes, 1979, Bauen + Wohnen, nr 6.
• 13.Cowan H.J., 1980. Solar Energy. Application in the Design of Buildings, London.
• 14.Dresser van P., 1978. Solar technology construction in a biotechnic economy [w:] Solar technology for building, red. Stambolis, London.
• 15.Gauzin-Müller D., 2002. Sustainable Architecture and Urbanism, Berlin.
• 16.Herzog T., 2001. Architecture + Technologie, Monachium.
• 17.Franz J. S., Hanke S. M., Krampen M., Schempp D., 2000. Ogród zimowy, Warszawa.
• 18.Jenks Ch., 1989. Architektura późnego modernizmu, Warszawa.
• 19.Jones D. L., 1998. Architecture and the Environment. Bioclimatic Building Design, London.
• 20.Kelm T., 2000. Powrót do źródeł. Architektura bioklimatyczna w budownictwie amerykańskim, cz. I, II, Magazyn Budowlany nr 4, nr 5.
• 21.Kelm T., 2001. Spotkanie dwóch kultur, Magazyn Budowlany nr 6.
• 22.Kelm T., 2007. Architektura prerii i kanionów, Warszawa.
• 23.Krier L., 2001. Architektura wybór czy przeznaczenie, Warszawa.
• 24.Krisch R., 1999. Klima – Utopien – Der Traum vom grossem Dach, Detail 3.
• 25.Kurokawa K., 1992. From the Age of Machine to the Age of Life, Japan Architect, nr 3.
• 26.Les architectes viennent le derniers – Ideenwettbewerb Sonnenhaus Yverdon, Bauen + Wohnen, 1979, nr 6.
• 27.Lieber S., 2008. Zwanzig Jahre energiebewusst wohnen. Gisela Drexler und Axel Tilch,Baumeister B6.
• 28.Lyle J. T., 1994. Regenerative Design for Sustainable Development, New York.
• 29.Maison de la nature près de Stockholm, L’Architrecture D’Aujourd’hui, 1980, nr 209.
• 30.Meier-Wiechert G., 2001. Solarthermie im Wohnungsbau – Energie frei Haus, DBZ 10.
• 31.Niezabitowska E., Masły D., 2007. Oceny jakości środowiska zbudowanego i ich znaczenie dla rozwoju koncepcji budynku zrównoważonego, Gliwice.
• 32.Pearson D., 1998. Przyjazny dom, Warszawa.
• 33.Piątek Z., 2008. Ekofilozofia, Kraków.
• 34.Rewers E., 2005. Post-polis. Wstęp do filozofii ponowoczesnego miasta, Kraków.
• 35.Rexroth S., 2008. Energetisch optimiertes bauen – vom Experiment zur umfassenden Planung,Baumeister, B6.
• 36.Schäfer U., 1979. Energie – der Beitrag des Architekten, Bauen + Wohnen, nr 6.
• 37.Schmitz-Günter T., 1998. Living Spaces. Sustainable Building and Design, Kolonia.
• 38.Schwarz D., 2007. Nachhaltiges Bauen, Detail nr 6.
• 39.Steele J., 2005. Ecological Architecture. A critical History, Londyn.
• 40.Śliwinski S., 2005. Eine Chronologie der Solararchitectur in den USA, Detail nr 6.
• 41.Tiefensee W., 2007. Energy efficiency begins with the individual, Detail nr 6.
• 42.Tietz J., 2001. Historia architektury XX wieku, Kolonia.
• 43.Timm U., 1987. Wohnräume unter Glas. Der Wintergarten Planung Konstruktion. Ausstattung, Bepflanzung, Monachium.
• 44.Tobolczyk M., 2000. Narodziny architektury, Warszawa.
• 45.Weber G., 1997. Solarenergienutzung, DBZ, nr 4.
• 46.Wehle-Strzelecka S., 2004. Zasady zrównoważonego rozwoju – architektura bezpieczna dla człowieka i środowiska naturalnego, część autorska [w:] Przestrzeń bezpieczna –urbanistyczne i architektoniczne uwarunkowania kształtowania przestrzeni miejskiej dla zwiększenia bezpieczeństwa mieszkańców, P. K. Kraków.
• 47.Wehle-Strzelecka S., 2004. Architektura słoneczna w zrównoważonym środowisku mieszkaniowym, Monografia 312, PK Kraków.
• 48.Wehle-Strzelecka S., 2007. Wykorzystanie odnawialnej energii słonecznej w architekturze – geneza i rozwój. Czasopismo Techniczne 3 A. Wyd. Polit. Krakowskiej, Kraków.
• 49.Wines J., 2000. Green Architecture, Kolonia.
• 50.Witruwiusz, 1999. O architekturze ksiąg dziesięć, Warszawa.
• 51.Zimny H., 2005. Ekologia miasta, Warszawa.