Osuwiska. Cz. 2. Metody stabilizacji i zabezpieczenia terenów osuwiskowych

• Autorzy: Kowacki M.

Warianty tytułu

EN

Landslides. Part 2. Methods of stabilization and protection of landslide risk areas

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Osuwiska, nazywane też powierzchniowymi ruchami mas ziemnych, to złożone zjawiska, których wspólną cechą jest przemieszczanie materiału w wyniku sił grawitacji z miejsc wyżej położonych do niżej leżących, zwykle przy udziale wody. Osuwiska mogą mieć przebieg powtarzalny lub występować jednorazowo. Czas trwania każdej z faz procesu osuwiskowego może być różny i zależy od charakteru oraz intensywności działających czynników. W celu oceny stateczności każdy stok, skarpę, zbocze należy rozpatrywać jako miejsce możliwych ruchów osuwiskowych [1].

EN

Landslides, also known as surface soil mass movements, are complex phenomena generally consisting in gravitational movement of material from places located above to those lying lower, usually with the influence of water. Landslides may occur repeatedly or happen in a single event. The duration of each phase of a landslide process may be different and depends on the nature and intensity of factors concerned. To assess stability, each slope, escarpment or hillside should be considered as a place of possible landslide movements [1].

Słowa kluczowe

PL

osuwisko; stabilizacja; metody stabilizacji; metoda Felleniusa; metoda Bishopa; metoda Janbu; system zabezpieczeń; projektowanie

EN

landslide; stabilization; stabilization method; Fellenius method; Bishop method; Yanbu method; security system; designing

• Wydawca: Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne
• Czasopismo: Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne
• Rocznik: 2015
• Tom: Nr 1
• Strony: 42--47
• Opis fizyczny: Bibliogr. 12 poz., fot., il.

Twórcy

autor

Kowacki M.

Bibliografia

• [1] Wysokiński L.: Metody prognozowania i zabezpieczania osuwisk. XV Konferencja Naukowo-Techniczna Awarie budowlane 2011. Międzyzdroje, 24–27 maja 2011.
• [2] Furtak K., Sala A.: Stabilizacje osuwisk komunikacyjnych metodami konstrukcyjnymi. „Geoinżynieria. Drogi, mosty, tunele” 2005, nr 3.
• [3] Czyżewski K., Wolski W., Wójcicki S., Żbikowski A.: Zapory ziemne. Arkady. Warszawa 1973.
• [4] Glazer Z.: Mechanika gruntów. Wydawnictwa Geologiczne. Warszawa 1977.
• [5] Madej J.: Metody sprawdzania stateczności zboczy. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. Warszawa 1981.
• [6] Wysokiński L.: Posadowienie obiektów budowlanych w sąsiedztwie skarp i zboczy. Instrukcja Instytutu Techniki Budowlanej, nr 304. Warszawa 1991.
• [7] Instrukcja obserwacji i badań osuwisk drogowych. Generalna Dyrekcja Dróg Publicznych. Warszawa 1999.
• [8] Furtak K., Gaszyński J., Pabian Z.: Geotechniczne systemy zabezpieczeń i stabilizacji na terenach osuwiskowych, cz. 2. „Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne 2012, nr 1(40), s. 44–48.
• [9] Trojnar K.: Jak eliminować osuwiska drogowe? – cz. 1. „Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne” 2009, nr 5 (26), s. 66–68.
• [10] Gniwek A.: Przyczyny wystąpienia osuwiska w zabezpieczonym wykopie autostradowym. XXV Konferencja Naukowo-Techniczna Awarie budowlane 2011. Międzyzdroje, 24–27 maja 2011.
• [11] Cała M.: Osuwiska w Polsce i na świecie. „Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne” 2009, nr 3 (24), s. 68–74.
• [12] Stryczek S., Gonet A., Wiśniowski R.: Geoinżynieryjne metody stabilizacji skarp i zboczy. „Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne” 2008, nr 6 (21), s. 78–81.