Diagnostyka stożka rogówki

• Autorzy: Młyniuk Patryk , Kałużny Bartłomiej J.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Stożek rogówki jest jednym z najczęstszych uwarunkowanych genetycznie zaburzeń krzywizny rogówki. Częstość jego występowania oszacowano na 50-230 na 100 tys. osób. Choroba ta zazwyczaj ma swój początek w okresie dojrzewania bądź w drugiej lub trzeciej dekadzie życia, a jej postęp obserwuje się przez kolejnych 10-15 lat. Schorzenie rzadko ujawnia się przed 10. rokiem żyda. W znacznej liczbie przypadków stożek występuje obustronnie, a jego rozwój przebiega asymetrycznie. Częste jest rozpoznanie choroby w drugim oku po upływie pięciu lat od diagnozy pierwszego oka [1]. Do postawienia rozpoznania wstępnego w gabinecie niezbędne są: wywiad medyczny, autokeratorefraktometria, refrakcja, badanie przedmiotowe wykonane makroskopowo i z wykorzystaniem lampy szczelinowej. Do rozpoznania ostatecznego i ilościowej oceny schorzenia służy topografia i/lub tomografia rogówki. Istnieje kilka metod korekcji tej wady, natomiast jedyną możliwością powstrzymania jej postępu jest cross-linking.

Słowa kluczowe

PL

stożek rogówki; diagnostyka; refrakcja; tomografia; lampa szczelinowa

• Wydawca: MAGMONI Sp. z o.o.
• Czasopismo: Optyka
• Rocznik: 2019
• Tom: Nr 2
• Strony: 84--86
• Opis fizyczny: Bibliogr. 9 poz., ryc.

Twórcy

autor

Młyniuk Patryk

• Koło Naukowe Optometrii Oculus, Klinika Okulistyki i Optometrii, Collegium Medicum w Bydgoszczy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu

autor

Kałużny Bartłomiej J.

• Klinika Okulistyki i Optometrii, Katedra Chorób Oczu, Collegium Medicum w Bydgoszczy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu
• Koło Naukowe Optometrii Oculus, Klinika Okulistyki i Optometrii, Collegium Medicum w Bydgoszczy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu

Bibliografia

• 1. D. Wyględowska-Promieńska, P. Kucharzewski. Współczesne metody terapii stożka rogówki. Okulistyka po Dyplomie 2014
• 2. M.M. Sinjab. Quick Guide to the Management of Keratoconus. A Systematic Step-by-Step Approach. Springer, 2012
• 3. D. Wyględowska-Promieńska, P. Kucharzewski. Postępy w leczeniu stożka rogówki. Okulistyka po Dyplomie 2015
• 4. D. O’Brart, R. Petrarca. Keratoconus – Part 1. Optician 2006
• 5. L. Sorbara. Korekcja stożka rogówki za pomocą stabilnokształtnych (twardych) soczewek kontaktowych. Centre for Contact Lens Research. School of Optometry. University of Waterloo, Canada
• 6. B. Bowling, J.J. Kański Okulistyka kliniczna. Red. wyd. pol. Jerzy Szaflik, Justyna Izdebska. Edra Urban & Partner, Wrocław 2017, str. 213-215
• 7. M.M. Sinjab. Keratoconus: When, Why and Why Not: A Step by Step Systematic Approach. Jaypee Brothers Medical Publishers 2012
• 8. F.J. Pérez, V.A. Marcos, M.J.F. Peña. Early diagnosis of keratoconus: what difference is it making? British Journal of Ophthalmology 2014
• 9. A. Leccisotti, T. Islam. Transepithelial Corneal Collagen Cross-Linking in Keratoconus. Journal of Refraction Surgery 2010

Uwagi

Opracowanie rekordu w ramach umowy 509/P-DUN/2018 ze środków MNiSW przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę (2019).