NECID : baza zawierająca dane o narażeniu na nanoobiekty oraz informacje kontekstowe

Oberbek, P.

doi:10.5604/01.3001.0012.1018

Artykuł - szczegóły

Tytuł artykułu

NECID : baza zawierająca dane o narażeniu na nanoobiekty oraz informacje kontekstowe

Autorzy

Oberbek P.

Treść / Zawartość

Pełne teksty:

Pobierz

Identyfikatory

DOI

10.5604/01.3001.0012.1018

Warianty tytułu

NECID : Nano Exposure and Contextual Information Database

Języki publikacji

Abstrakty

Nanotechnologia jest prężnie rozwijającą się dziedziną nauki umożliwiającą projektowanie i otrzymywanie nowych, dotychczas nieznanych, materiałów nanostrukturalnych o unikatowych właściwościach i wszechstronnym zastosowaniu. Mimo wielu potencjalnych korzyści wynikających z zastosowania nanoobiektów może ono również zagrażać ludzkiemu zdrowiu. Ze względu na: rozbieżne wyniki publikowanych badań dotyczących zagrożenia zdrowotnego powodowanego przez nanoobiekty, różne strategie pomiaru narażenia oraz nieujednoliconą i ograniczoną dokumentację, możliwości porównywania różnych pomiarów, a także zastosowania wyników badań do symulacji i budowy modeli matematycznych są ograniczone. W celu zharmonizowania: dokumentacji, wyników badań, a także wyznaczników narażenia i kontekstu pomiarów narażenia opracowana została baza NECID (Nano Exposure and Contextual Information Database) – platforma cyfrowej dokumentacji dotyczącej narażenia na nanoobiekty w miejscach pracy.

Nanotechnology is a rapidly evolving field allowing to design and obtain new, previously unknown nanostructured materials with unique properties and broad application. In addition to the wide range of potential benefits, the use of nanoobjects can also endanger human health. Due to the divergent results of published studies about impact of nanoobjects on health, different exposure measurement strategies and non-uniform and limited documentation the possibilities for comparing different measurements, and as well the use of research results to simulate and construct mathematical models are limited. In order to harmonize documentation, research results, exposure indicators and context for exposure measurement, the NECID (Nano Exposure and Contextual Information Database) database, a digital documentation platform for occupational exposure to nanoparticles, has been developed.

Słowa kluczowe

nanocząstki nanoobiekty baza NECID NOAA grupa PEROSH narażenie nanotechnologie

nanoparticles nanoobjects NECID database NOAA PEROSH group exposure nanotechnologies

Wydawca

Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy

Czasopismo

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

Rocznik

2018

Tom

Nr 2 (96)

Strony

25--34

Opis fizyczny

Bibliogr. 35 poz., rys., tab.

Twórcy

autor

Oberbek P.

ober@ciop.pl

Centralny Instytut Ochrony Pracy – Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska 16

Bibliografia

1. Asare N., Instanes C., Sandberg W.J., Refsnes M., Schwarze P., Kruszewski M., Brunborg G. (2012). Cytotoxic and genotoxic effects of silver nanoparticles in testicular cells. Toxicology 291, 65–72.
2. Brouwer D., Berges M., Virji M.A., Fransman W., Bello D., Hodson L., Gabriel S., Tielemans E. (2012). Harmonization of measurement strategies for exposure to manufactured nano-objects; report of a workshop. Ann. Occup. Hyg. 56, 1–9.
3. Cattaneo A.G., Gornati R., Sabbioni E., Chiriva- -Internati M., Cobos E., Jenkins M.R., Bernardini G. (2010). J. Appl. Toxicol. 30, 730.
4. Cheng L.C., Jiang X., Wang J., Chen C., Liu R.S (2013). Nano-bio effects: interaction of nanomaterials with cells. Nanoscale 5(9), 3547–3569.
5. Donaldson K., Poland C.A (2013). Nanotoxicity: challenging the myth of nano-specific toxicity. Curr. Opin. Biotechnol. 24(4), 724–734.
6. Dulińska-Molak I., Mao H., Kawazoe N., Chen G. (2014). Effect of single-wall carbon nanotubes on mechanical property of chondrocytes. J. Nanosci. Nanotechnol. 14(3), 2459–2465.
7. Frangos J., D’Costa G., Hagen T., Drew R. (2010). Report: Safe Work Australia. An Evaluation of MSDS and Labels associated with the use of Engineered Nanomaterials. Commonwealth of Australia. Toxikos Pty Ltd.
8. Gajewicz A., Rasulev B., Dinadayalane T.C., Urbaszek P., Puzyn T., Leszczynska D., Leszczynski J. (2012).
9. Advancing risk assessment of engineered nanomaterials: Application of computational approaches. Adv. Drug Deliv. Rev. 64, 1663–1693.
10. Hansen S.F., Michelson E.S., Kamper A., Borling P., Stuer-Lauridsen F., Baun A. (2008). Categorization framework to aid exposure assessment of nanomaterials in consumer products. Ecotoxicology 17, 438–447.
11. Heiligtag F.J., Niederberger M. (2013). The fascinating world of nanoparticle research. Materials Today 16(7-8), 262–271.
12. ISO/TS 12901-2:2014 Nanotechnologies – Occupational risk management applied to engineered nanomaterials – Part 2: Use of the control banding approach, ISO.
13. Jankowska E. (2014). Harmonizacja strategii pomiarowych do oceny narażenia na: nanoobiekty, ich aglomeraty i agregaty (NOAA). Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 4(82), 7–21.
14. Khan I., Saeed K., Khan I. (2017). Nanoparticles: Properties, applications and toxicities. Arabian Journal of Chemistry [https://doi.org/10.1016/j.arabjc. 2017.05.011].
15. Lee J.H., Kuk W.K., Kwon M., Lee J.H., Lee K.S., Yu I.J. (2013). Evaluation of information in nanomaterial safety data sheets and development of international standard for guidance on preparation of nanomaterial safety data sheets. Nanotoxicology 7(3), 338.
16. Lewandowska M., Kurzydłowski K.J. (2010). Nanomateriały Inżynierskie Konstrukcyjne i Funkcjonalne. Wydawnictwo Naukowe PWN.
17. Long T.C., Saleh N., Tilton R.D., Lowry G.V., Veronesi B. (2006). Titanium dioxide (P25) produces reactive oxygen species in immortalized brain microglia (BV2): Implications for nanoparticle neurotoxicity. Environ. Sci. Technol. 40, 4346–4352.
18. Lines M.G. (2008). Nanomaterials for practical functional uses. Journal of Alloys and Compounds 449(1- 2), 242–245.
19. Linkov J., Steevens J., Adlakha-Hutcheon G., Bennett E., Chappell M., Colvin V., Davis J.M., Davis T., Alison E., Foss Hansen S., Bert Hakkinen P., Hussain S.M., Karkan D., Korenstein R., Lynch I., Metcalfe C., Ramadan A.B., Satterstrom F.K (2009). Emerging methods and tools for environmental risk assessment, decision making, and policy for nanomaterials: Summary of NATO Advanced Research Workshop. J. Nanopart. Res. 11, 513–527.
20. Marquart H., Heussen H., Le Feber M., Noy D., Tielemans E., Schinkel J., West J., Van Der Schaaf D. (2008). ‘Stoffenmanager’, a Web-Based Control Banding Tool Using an Exposure Process Model. Ann. Occup. Hyg. 52(6), 429–441.
21. Ngo M.A, Smiley-Jewell S., Aldous P., Pinkerton K.E. (2008). Nanoscience and Nanotechnology Environmental and Health Impact. [Red.] V.H. Grassian. New Jersey, John Wiley & Sons, Inc., Hoboke.
22. Nirmala R., Park H.M., Kalpana D., Kang H.S., Navamathavan R., Lee Y.S., Kim H.Y. (2011). Bactericidal activity and in vitro cytotoxicity assessment of hydroxyapatite containing gold nanoparticles. J. Biomed. Nanotechnol. 7, 342–350.
23. Oberdörster G., Maynard A., Donaldson K.,Castranova V., Fitzpatrick J., Ausman K., Carter J., Karn B., Kreyling W., Lai D., Olin S., Monteiro-Riviere N., Warheit D, Yang H. (2005). Principles for characterizing the potential human health effects from exposure to nanomaterials: elements of a screening strategy. Part Fibre Toxicol. 2, 8.
24. Sharma V., Singh S.K., Anderson D., Tobin D.J., Dhawan A. (2011). Zinc oxide nanoparticle induced genotoxicity in primary human epidermal keratinocytes. J. Nanosci. Nanotechnol. 11, 3782– 3788.
25. Schinkel J., Ritchie P., Goede H., Fransman W., van Tongeren M., Cherrie J.W., Tielemans E., Kromhout H., Warren N. (2013). The Advanced REACH Tool (ART): Incorporation of an Exposure Measurement Database. Ann. Occup. Hyg. 57(6), 717–727.
26. Singh S., Nalwa H.S. (2007). Nanotechnology and health safety-toxicity and risk assessments of nanostructured materials on human health. J. Nanosci. Nanotechnol. 7(9), 3048–3070.
27. Sowjanya K. (2015). A Review on Current Advancements in Nanotechnology. Research & Reviews: Journal of Medical and Health Sciences 4, 3.
28. Spankie S. (2016). An exposure assessment strategy applied to case studies within the guidenano & nanomicex projects. BOHS 2016 conference 26-28. Szkocja, Glasgow, 12 [http://docplayer.net/43631508- An-exposure-assessment-strategy-applied-to-casestudies-within-the-guidenano-nanomicex-projects.html].
29. Thirumavalavan M., Settu K., Lee J-F. (2016). A Short Review on Applications of Nanomaterials in Biotechnology and Pharmacology. Current Bionanotechnology 2, 2.
30. Tielemans E., Marquart H., Cock J.D., Groenewold M., Hemmen J.V. (2002). A Proposal for Evaluation of Exposure Data. Ann. Occup. Hyg. 46(3), 287–297.
31. Wiesner M.R., Lowry G.V., Alvarez P., Dionysiou D., Biswas P. (2006). Assessing the risks of manufactured nanomaterials. Environ. Sci. Technol. 40, 4336–4345.
32. Win-Shwe T.T., Fujimaki H. (2011). Nanoparticles and neurotoxicity. Int. J. Mol. Sci. 12, 6267–6280.
33. Winkler D.A. (2016). Recent advances, and unresolved issues, in the application of computational modelling to the prediction of the biological effects of nanomaterials. Toxicol. Appl. Pharmacol. 299, 96–100.
34. Worth A.P. (2010). The role of QSAR methodology in the regulatory assessment of chemicals. In Recent Advances in QSAR Studies: Methods and Applications. [Red.] T. Puzyn, J. Leszczynski, M.T.D. Cronin. Germany, Springer: Heidelberg, 367–382.
35. Wu J., Wang C., Sun J., Xue Y. (2011). Neurotoxicity of silica nanoparticles: Brain localization and dopaminergic neurons damage pathways. ACS Nano 5, 4476–4489.

Uwagi

Opracowanie rekordu w ramach umowy 509/P-DUN/2018 ze środków MNiSW przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę (2018).

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.baztech-37773a6d-8dc9-456a-9f7a-43c7e922d6ba