Wpływ metody syntezy na właściwości fizykochemiczne ferrihydrytu i Si-ferrihydrytu

• Autorzy: Pieczara G. , Mendsaikhan N. , Manecki M. , Rzepa G.

Identyfikatory

DOI

10.15199/62.2015.10.36

Warianty tytułu

EN

The effect of synthesis method on the physicochemical properties of ferrihydrite and Si-doped ferrihydrite

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Przeprowadzono syntezę ferrihydrytów (Fe₅HO₈·4H₂O) czystych (bez domieszki Si) i zawierających domieszki Si (stosunek molowy Si:Fe = 0,1) przez wytrącanie z roztworów wodnych. Porównano produkty otrzymane w reakcji zobojętniania roztworów siarczanu żelaza(III) (metoda siarczanowa) lub azotanu żelaza(III) (metoda azotanowa). Wykazano, że czyste ferrihydryty otrzymane metodą azotanową charakteryzują się mniejszymi rozmiarami cząstek, większą powierzchnią właściwą, mniejszym stopniem uporządkowania struktury oraz mniejszą trwałością termiczną. Sposób syntezy ma mniejszy wpływ na różnice we właściwościach ferrihydrytów z domieszką Si.

EN

Pure Fe₅HO₈·4H₂O and Si-doped ferrihydrites (Si/Fe = 0.1 molar ratio) were pptd. from aq. solns. of Fe₂ (SO₄)₃ and Fe(NO₃)₃ with NaOH optionally in presence of Na₂SiO₃ under stirring. Si-contg. ferrihydrites had smaller particles and showed higher thermal stability and sp. surface area than the pure ones.

• Wydawca: Wydawnictwo SIGMA-NOT
• Czasopismo: Przemysł Chemiczny
• Rocznik: 2015
• Tom: T. 94, nr 10
• Strony: 1828--1831
• Opis fizyczny: Bibliogr. 17 poz., wykr.

Twórcy

autor

Pieczara G.

• Katedra Mineralogii, Petrografii i Geochemii, Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska, AGH Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie, al. Mickiewicza 30, 30-059 Kraków

autor

Mendsaikhan N.

• AGH w Krakowie

autor

Manecki M.

• AGH w Krakowie

autor

Rzepa G.

• AGH w Krakowie

Bibliografia

• 1. R.M. Cornell, U. Schwertmann, The iron oxides: structure, properties, reactions, occurrences and uses, Wiley-VCH Verlag, Weinheim 2003.
• 2. J.L. Jambor, J.E. Dutrizac, Chem. Rev. 1998, 98, 2549.
• 3. T. Ratajczak, G. Rzepa, Polskie rudy darniowe, Wydawnictwa AGH, Kraków 2011.
• 4. G. Rzepa, T. Bajda, T. Ratajczak, J. Hazard. Mater. 2009, 162, 1007.
• 5. M.C. Pereira, L.C.A. Oliveira, E. Murad, Clay Miner. 2012, 47, 285.
• 6. Y. Ma, S. Meng, M. Qin, H. Liu, Y. Wei, J. Phys. Chem. Solids 2012, 73, 30.
• 7. Z. Yan, Z. Xu, J. Yu, M. Jaroniec, Environ. Sci. Technol. 2015, 49, 6637.
• 8. S. Bali, G. Bali, F.E. Huggins, M.S. Seehra, V. Singh, J.M. Hancock, R. Harrison, G.P. Huffman, R.J. Pugmire, R.D. Ernst, E.M. Eyring, Ind. Eng. Chem. Res. 2012, 51, 4515.
• 9. G.E.J. Poinern, D. Parsonage, T.B. Issa, M.K. Gosh, E. Paling, P. Singh. Int. J. Eng. Sci. Tech. 2010, 2, 13.
• 10. M. Mohapatra, S. Anand, Int. J. Eng. Sci. Tech. 2010, 2, 127.
• 11. H.I. Adegoke, F.A. Adekola, O.S. Fatoki, B.J. Ximba, Pol. J. Environ. Stud. 2013, 22, 7.
• 12. U. Schwertmann, R.M. Cornell, The iron oxides in the laboratory. Preparation and characterization, Wiley-VCH Verlag, Weinheim 2000.
• 13. R.K. Vempati, R.H. Loeppert, Clays Clay Miner. 1989, 37, 273.
• 14. A.C. Cismasu, C. Levard, F.M. Michel, G.E. Brown Jr., Geochim. Cosmochim. Acta 2013, 119, 46.
• 15. A. Navrotsky, L. Mazeina, J. Majzlan, Science 2008, 319, 1635.
• 16. J.D. Russell, A.R. Fraser, [w:] Clay mineralogy: spectroscopic and chemical determinative methods (red. M.J. Wilson), Chapman & Hall, London 1994.
• 17. M. Főldvári, Handbook of thermogravimetric system of minerals and its use in geological practice, t. 213, Geol. Inst. of Hungary, Budapest 2011.