Occupational burnout as a negative phenomenon in Polish uniformed services - research report

• Autorzy: Mierzwa Danuta , Mierzwa Dominika , Kobel Paulina

Identyfikatory

DOI

10.29119/1641-3466.2019.139.27

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Occupational burnout is an increasingly common disorder occurring in various occupational groups, especially in uniformed services. The research was conducted among police officers. The research process involved 140 policemen selected using the snowball sampling method. The results obtained confirmed that the vast majority (80%) suffer from medium and high levels of occupational burnout. The highest level of burnout is observed in long-serving males working in the prevention department. Research results show that there is an urgent need to, first and foremost, design measures to prevent the process of occupational burnout from developing in this group of employees. These activities should mainly focus on preventive and therapeutic programmes aimed at both minimising the risk factors and reducing the excessive work-related mental strain.

Słowa kluczowe

EN

occupational burnout; stress; police; uniformed services

PL

wypalenie zawodowe; stres; policja; służby mundurowe

• Wydawca: Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
• Czasopismo: Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
• Rocznik: 2019
• Tom: z. 139
• Strony: 339--349
• Opis fizyczny: Bibliogr. 17 poz.

Twórcy

autor

Mierzwa Danuta

• General Tadeusz Kościuszko Military University of Land Forces, Wrocław

autor

Mierzwa Dominika

• General Tadeusz Kościuszko Military University of Land Forces, Wrocław

autor

Kobel Paulina

• General Tadeusz Kościuszko Military University of Land Forces, Wrocław

Bibliografia

• 1. Bakker, A.B., Heuven, E. (2006). Emotinal Dissonance, Burnout, and In-Role Performance Among Nurses and Police Officers. Journal of Stress Management, 13, 4, 423-440.
• 2. Boguszewski, R. (2011). Stosunek Polaków do pracy i pracowitości. CBOS (Centre for Public Opinion Research) study: BS/38/2011, 54.
• 3. Burke, R.J., Mikkelsen, A. (2006). Burnout among Norwegian police Officers: potential Antecedents and Consequences. International Journal of Stress Management, 13, 1, 64-83.
• 4. Grad, T. (2004). Stres organizacyjny i syndrom wypalenia zawodowego w pracy nauczyciela. Nauczyciel i Szkoła, 1-2.
• 5. Henszen-Niejodek, I. (2011). Stres i radzenie sobie - główne kontrowersje. In: I. Henszen-Niejodek, Z. Ratajczak (eds.), Człowiek w sytuacji stresu. Problemy teoretyczne i metodologiczne. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
• 6. Heszen, I. (2013). Psychologia stresu. Warsaw: PWN.
• 7. Kraczla, M. (2015). Stres w pracy menadżera.Warsaw: CeDeWu Sp. z o.o., 68.
• 8. Lazarus, R.S. (1999). Stress and emotion. A new synthesis. New York: Springer.
• 9. Łosiak (2008). Psychologia stresu. Warsaw: Akademickie i Profesjonalne.
• 10. Makowski, Ł., Michalska-Rechowicz, A., Tomczyk, A. (2014). Wypalenie zawodowe w procesie zarządzania przedsiębiorstwem. Poznań: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Bankowej, 15.
• 11. Maslach, C., Leiter, M.P. (2011). Prawda o wypaleniu zawodowym: co zrobić ze stresem w organizacji. Sęk, H. (ed.). Warsaw: PWN.
• 12. Ortega, A., Brenner, S.T., Leather, P. (2018). Occupational stress, coping and personality in the police: an SEM study. International Journal of Police Science & Management, 9, 1.
• 13. Pasikowski, T. (2000). Polska adaptacja kwestionariusza Maslach Burnout Inventory. In: H. Sek (ed.), Wypalenie zawodowe. Przyczyny i zapobieganie (pp. 135-149). Warsaw: PWN.
• 14. Pietraszkiewicz, H. (1990). Dehumanizacja a stres w procesie pracy. In: A. Potocki (ed.), Zachowania organizacyjne. Warsaw: Difin.
• 15. Sęk, H. (2000). Wypalenie zawodowe. Przyczyny, mechanizmy, zapobieganie. Warsaw: PWN.
• 16. Selye, H. (1978). Stres Okiełznany. Warsaw: Państwowy Instytut Wydawniczy.
• 17. www.policja.pl.