Identyfikacja modeli imisji cząstek stałych PM2.5 i PM1

• Autorzy: Chłopek Z.

Warianty tytułu

EN

The identification of particulate matter PM2.5 and PM1 imission models

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Pyły są poważnym zagrożeniem dla zdrowia ludzi. Przekroczenia imisji drobnych frakcji cząstek stałych PM2.5 należą do najczęściej występujących naruszeń jakości powietrza, wymaganej przez międzynarodowe przepisy. Jeszcze groźniejsze dla zdrowia są pyły PM1, dotychczas jeszcze niemonitorowane. Stan zagrożenia jakości powietrza pyłami PM2.5 ocenia się na podstawie bezpośrednich pomiarów, a w miejscach, gdzie nie są dokonywane pomiary na podstawie modelowania. W pracy przedstawiono modele imisji cząstek stałych PM2.5 i PM1, opracowane przez autora. Do identyfikacji modeli wykorzystano wyniki empirycznych badań imisji zanieczyszczeń, wykonywane na stacjach w Brnie. Badania modeli imisji frakcji wymiarowych cząstek stałych nie potwierdziły dominującej roli motoryzacji w emisji cząstek stałych, szczególnie drobnych. Oceniono, że podstawowymi emiterami cząstek stałych są paleniska, zarówno pochodzące z przemysłu i energetyki, jak i rozproszone źródła komunalne i paleniska domowe.

EN

Dust is a serious threat to human health. Exceeded imission of small fraction of PM2.5 particulates are the most common violations of air quality required by international law. Even more dangerous to health are known PM1, as yet unmonitored. The states of air threat by PM2.5 is assessed on the basis of direct measurements, and in places where no measurements are made on the basis of modeling. The paper presents models of PM2.5 and PM1 imission, developed by the author. To identification of the models have been used the results of empirical studies imission of pollutants on stations in Brno. Research of the models of dimensional particulate fraction imission did not confirm a dominant role of the automotive particulate emissions, especially fine. Estimated that the basic particle emitters are firing, both from industry and energy, as well as diffuse sources of municipal and domestic hearth.

Słowa kluczowe

PL

cząstki stałe PM2.5; cząstki stałe PM1; modelowanie imisji zanieczyszczeń

EN

particulate matter PM2.5; particulate matter PM1; modelling of pollutant imission

• Wydawca: Instytut Pojazdów Politechniki Warszawskiej
• Czasopismo: Zeszyty Naukowe Instytutu Pojazdów / Politechnika Warszawska
• Rocznik: 2012
• Tom: z. 1/87
• Strony: 157--164
• Opis fizyczny: Bibliogr. 16 poz., wykr.

Twórcy

autor

Chłopek Z.

• Politechnika Warszawska, Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych, Instytut Pojazdów

Bibliografia

• [1] Chłopek Z., Skibiński F.: Wprowadzenie do tematyki emisji cząstek stałych PM2.5 z transportu samochodowego. Transport Samochodowy 3/2010. 73–87.
• [2] Chłopek Z.: Badania imisji cząstek stałych PM10, PM2.5 i PM1 w aglomeracji miejskiej. Transport Samochodowy 3/2011. 33–49.
• [3] Chłopek Z.: Modele behawiorystyczne emisji cząstek stałych PM10 ze źródeł transportu drogowego. Zeszyty Naukowe Instytutu Pojazdów Politechniki Warszawskiej 1(82)/2011. 111–118.
• [4] Chłopek Z.: Ocena stanu zagrożenia środowiska przez cząstki stałe PM2.5 ze źródeł transportu drogowego. Zeszyty Naukowe Instytutu Pojazdów Politechniki Warszawskiej 1(82)/2011. 101–110.
• [5] Chłopek Z.: Testing of hazards to the environment caused by particulate matter during use of vehicles. Eksploatacja i Niezawodność – Maintenance and Reliability 2/2012.
• [6] Forsberg B. et al: Comparative health impact assessment of local and regional particulate air pollutants in Scandinavia. Journal of the Human Environment 2005; 34(1).: 11–19.
• [7] Hoek G. et al.: Association between mortality and indicators of traffic–related air pollution in the Netherlands: a cohort study. Lancet 2002; 360:1203–1209.
• [8] Schwartz J., Laden F., Zanobetti A.: The concentration–response relation between PM2.5 and daily deaths. Environmental Health Perspectives 2002; Vol. 110, No. 10. 1025–1029.
• [9] Yuh–Shen Wu et al.: The measurements of ambient particulates (TSP, PM2,5, PM2.5–10), chemical component concentration variation, and mutagenicity study during 1998–2001 in central Taiwan. Journal of Environmental Science and Health, Part C Environmental Carcinogenesis and Ecotoxicology Reviews 2002; Vol. 20, Issue 1. 45–59.
• [10] Kittelson D. B.: Engines and nanoparticles: A review. J. Aerosol Sci. 1998; Vol. 29, No. 5/6. Elsevier Science Ltd. 575–588.
• [11] Leksykon ekoinżynierii. Red. Gabriel Borowski. Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej. Warszawa 2010.
• [12] Harrison R. M., Jones A. M., Lawrence R. G.: Major component composition of PM10 and PM2.5 from roadside and urban background sites. Atmos. Environ 2004; 38: 4531–4538.
• [13] Houthujis D. et al.: PM10 and PM2.5 concentrations in central and eastern Europe: Results from the CESAR study. Atmospheric Environment 2001; 35: 2757–2771.
• [14] Ketzel M. et. al.: Estimation and validation of PM2.5/PM10 exhaust and non-exhaust emission factors for practical street pollution modeling. Atmospheric Envi-ronment 2007; Vol. 41, Issue 40. 9370–9385.
• [15] Kinney P.L. et al.: Airborne concentration of PM2.5 and diesel exhaust particles on Harlem sidewalks. A community – based pilot study. Environmental Health Perspectives 2000; 108. 213–218.
• [16] Keogh D. U., Ferreira L., Morawska L.: Development of a particle number and particle mass vehicle emissions inventory for an urban fleet. Environmental Modelling & Software 2009; Vol. 24, Issue 11: 2009 1323–1331.