Tytuł artykułu
Autorzy
Wybrane pełne teksty z tego czasopisma
Identyfikatory
Warianty tytułu
Definition of terms of autonomous armament systems in relation to their possibilities of use during armed conflict in the 21st century
Języki publikacji
Abstrakty
W XXI wieku obserwujemy dynamiczny rozwój technologii, który ma znaczący wpływ na dziedzinę wojskowości. Jednym z najbardziej innowacyjnych osiągnięć w tej dziedzinie są autonomiczne systemy. Posiadają zdolność do samodzielnego wykonywania określonych zadań lub działań, minimalizując lub całkowicie eliminując potrzebę ludzkiego udziału. Stanowią one przełom w sposobach prowadzenia działań wojennych i mają potencjał do zmienienia oblicza konfliktów zbrojnych. Praca ta skupia się na definiowaniu pojęć związanych z autonomicznymi systemami uzbrojenia oraz analizie ich potencjalnego wykorzystania w kontekście konfliktów zbrojnych w XXI wieku. W pracy zostały poruszone kwestie związane ze stopniem autonomii oraz problemy definicyjne w obszarze autonomicznych systemów uzbrojenia. Zwrócono uwagę na klasyfikację tego rodzaju systemów, ponieważ można wyróżnić wiele kategorii, które są od siebie różne. Opisano również związek robotyki z autonomicznymi systemami uzbrojenia. Celem artykułu jest określenie zakresu definicyjnego z obszaru autonomicznych systemów uzbrojenia. Główny problem badawczy pracy określono w formie pytania: W jaki sposób definiowanie pojęć z zakresu autonomicznych systemów uzbrojenia ma wpływ na ich militarne wykorzystanie? W pracy przyjęto hipotezę główną, która zakłada, że definiowanie autonomicznych systemów uzbrojenia jest konieczne do wykorzystania ich podczas konfliktów zbrojnych. W artykule została wykorzystana literatura krajowa, a także zagraniczna. W pracy wykorzystano metodę instytucjonalno–prawną. Artykuł koncentruje się na definicji autonomicznych systemów uzbrojenia i ich potencjalnym wykorzystaniu podczas konfliktów zbrojnych w XXI wieku. Przedstawione zostały korzyści, zagrożenia i wyzwania związane z tymi systemami, a także kwestie prawne i etyczne, które należy wziąć pod uwagę. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla dalszych badań i dyskusji na temat roli autonomicznych systemów uzbrojenia we współczesnym świecie wojskowości.
In the 21st century, we observe a dynamic development of technology, which has a significant impact on the military field. One of the most innovative developments in this field is autonomous systems. They have the ability to independently perform specific tasks or activities, minimizing or completely eliminating the need for human participation. They represent a breakthrough in the way warfare is conducted and have the potential to change the face of armed conflicts. This work focuses on defining concepts related to autonomous weapon systems and analyzing their potential use in the context of armed conflicts in the 21st century. The paper raises issues related to the degree of autonomy and definition problems in the area of autonomous weapon systems. Attention was paid to the classification of this type of systems, because there are many categories that are different from each other. The relationship between robotics and autonomous weapon systems has also been described. The aim of the article is to define the scope of definitions in the area of autonomous weapon systems. The main research problem of the work was defined in the form of a question: How does defining concepts in the field of autonomous weapon systems affect their military use? The main hypothesis was adopted in the work, which assumes that defining autonomous weapon systems is necessary to use them during armed conflicts. The article uses domestic and foreign literature. The work uses the institutional and legal method. The article focuses on the definition of autonomous weapon systems and their potential use during armed conflicts in the 21st century. The benefits, risks and challenges associated with these systems are presented, as well as legal and ethical issues that should be considered. Understanding these aspects is crucial for further research and discussion on the role of autonomous weapon systems in the modern military world.
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
7--26
Opis fizyczny
Bibliogr. 42 poz., rys., wykr.
Twórcy
autor
- Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
Bibliografia
- [1] Szymański A., Naukowcy ostrzegają przed autonomiczną bronią [online]. Dostępne pod adresem: https://pclab.pl/news65058.html, [dostęp: 21 kwietnia 2023].
- [2] Kopeć R., 2015. Dyplomacja dronów, Kultura i Polityka, 17, 64-82.
- [3] Christian Webmaster Network Group, 2019. W ostatnim czasie niezwykle modne zrobiły się drony - do użytku prywatnego, ale też w firmach, [online]. Dostępne pod adresem: http://christianwebmaster.org.uk/1081-a-w-ostatnim-czasie-niezwykle-modne-zrobi%C5%82y-si%C4%99- drony-do-u%C5%BCytku-prywatnego-ale-te%C5%BC-w-firmach, [dostęp: 21 kwietnia 2023].
- [4] Kochańczyk R., Stechnij T., Wilsowski A., Sitko P., Fellner R., 2019. Aspekty prawne oraz certyfikacyjne bezzałogowych statków powietrznych w świetle wybranych regulacji międzynarodowych, Katowice: Wydawnictwo Szkoły Policji w Katowicach.
- [5] Cyrkun K., 2019. Zagrożenia bezpieczeństwa międzynarodowego związane z przyszłością broni autonomicznej rozpatrywane w kontekście międzynarodowego prawa konfliktów zbrojnych, W: Żarna K. red., Bezpieczeństwo. Prawa Człowieka. Stosunki Międzynarodowe, tom 1., Rzeszów: Uniwersytet Rzeszowski.
- [6] Windeck A., 2014. Robots on the Battlefield, Contemporary Issues and Implications for the Future, Leavenworth: Combat Studies Institute Press.
- [7] Koziej S., 2008. Kierowanie bezpieczeństwem narodowym, [online]. Dostępne pod adresem: http://koziej.pl/materialy-dydaktyczne/page/6/, [dostęp: 21 kwietnia 2023].
- [8] Aksamitowski A., 2004. Karpaty jako teren działań wojennych jesienią 1944 roku, Tędy szli… Operacja Karpacko-Dukielska - retrospekcja 60 lat później, Krosno: RUTHENUS.
- [9] Koziej S., 2018. Trzy dekady obronności III RP. Tezy do dyskusji na seminarium [online]. Dostępne pod adresem: https://koziej.pl/materialy-dydaktyczne/, [dostęp: 9 maja 2023].
- [10] Kopeć R., 2016. Autonomia systemów bojowych, Przegląd Geopolityczny, 147, 134.
- [11] Smith C.T.A., Kraemer F., 2006. Robots, Dennett and the autonomous: a terminological investigation, Minds and Machines, 16, 73-80.
- [12] Encyklopedia PWN, 2023. Autonomia, [online]. Dostępne pod adresem: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/autonomia;4010921.html, [dostęp: 10 maja 2023].
- [13] Mulholland J.A., 1990. Kant’s System of Rights, New York: Columbia University Press.
- [14] Hellstrom T., 2013. On the Moral Responsibility of Military Robots, Ethics of Information Technology, 14 (2), 99-107.
- [15] Kuptel A., 2014. Role of Autonomous Systems in Gaining Operational Access. Policy Guidance - Autonomy in Defence Systems, W: Williams A. red., Norfolk: Supreme Allied Commander Transformation HQ.
- [16] Ekelhof M., Struyk M., 2014. Deadly Decisions: 8 Objections to Killer Robots, Utrecht: PAX.
- [17] US. Air Force, 2019. AFRL Aerospace Systems Directorate, Automatic Collision Avoidance Technology, [online]. Dostępne pod adresem: https://www.wpafb.af.mil/Portals/60/documents/afrl/library/Auto%20ICAS%20Brochure_06Sept2016_2.pdf?ver=2018-07-19-080155-517, [dostęp: 11 kwietnia 2023].
- [18] Swihart D.E., Griffin E., 2009. Automatic Ground Collision Avoidance System (AUTO GCAS), Proceedings of the 13th WSEAS International Conference on SYSTEMS, [online]. Dostępne pod adresem: https://pdfs.semanticscholar.org/ff56/d72f8bfbb6fb3fbef6f660bb923259794596. pdf, [dostęp: 12 maja 2023].
- [19] Marra W.C., Mcneil S.K., 2012. Understanding “the Loop”: Regulating the Next Generation of War Machines, Harvard Journal of Law & Public Policy, nr 36, s. 1150-1153.
- [20] Johnson D.G., Noorman M.E., 2014. Responsibility Practices in Robotic Warfare, Military Review, 5, 9.
- [21] Piesko M., 2002. O subtelnej różnicy między słabą a mocną wersją koncepcji sztucznej inteligencji na przykładzie tekstu Turinga, Zagadnienia filozoficzne w nauce, 31, 84.
- [22] Zieliński T., 2018. Dylematy użytkowania autonomicznych systemów bojowych w odniesieniu do podstawowych zasad Międzynarodowego Prawa Humanitarnego, Humanities and Social Sciences, 25, 219-230.
- [23] Schmitt M.N., Thurnher J.S., 2013. Out of the Loop: Autonomous Weapons Systems and the Law of Armed Conflict, Harvard National Security Journal, 4, 231-280.
- [24] Jacobson B., 2017. Lethal Autonomous Weapons System:Mapping the gge debate, Policy Papers and Briefs - 8, [online]. Dostępne pod adresem: https://www.diplomacy.edu/sites/default/files/ Policy_papers_briefs_08_BRJ.pdf, [dostęp: 9 maja 2023].
- [25] Docherty B., Fitzpatrick J., Keck T., 2012. Losting Humanity, The Case Against Killer Robots, Washington: Human Rights Watch.
- [26] Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża, 2014. Sprawozdanie ze spotkania ekspertów MKCK z dnia 25-28 marca 2014 r. w sprawie Autonomous weapon systems: technical, military, legal and humanitarian aspects, Geneva: Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża.
- [27] Heyns C.H., 2013. Report of the Special Rapporteur on Extrajudicial, Summary or Arbitrary Executions, Christof Heyns, Geneva: Organizacja Narodów Zjednoczonych.
- [28] Międzynarodowy Komitet Czerwnoengo Krzyża, 2014. Report of the Expert Meeting on Autonomous Weapon Systems: Technical, Military, Legal and Humanitarian Aspects, [online]. Dostępne pod adresem: https://www.icrc.org/en/document/report-icrc-meeting-autonomousweapon-systems-26-28-march-2014, [dostęp: 11 maja 2023].
- [29] Lin P., Bekey P.G., Abney K., 2008. Autonomous Military Robotics, Risk, Ethics, and Design, Ethics + Emerging Sciences, California: Polytechnic State University.
- [30] Chameau J.L., 2014. Emerging and Readily Available Technologies and National Security - A Framework for Addressing Ethical, Legal, and Societal Issues, Washington: US National Academies.
- [31] Centrum Polskiej Robotyki, 2023. Teoria robotyki, rozwój robotyki [online], Dostępne pod adresem: https://www.robotyka.com/teoria.php/teoria.4, [dostęp: 12 maja 2023].
- [32] Kopeć R., 2017. Etyka robotów bojowych, Studia Humanistyczne AGH, nr. 16/2, s. 51-65.
- [33] Deutscheluftwaffe.com, 2019. Luftwaffe R4M “Orkan”, [online], Dostępne pod adresem: https://www.deutscheluftwaffe.com/archiv/Dokumente/ABC/f/Flakraketen/R4M%20Orkan/R4M%20 Orkan.html, [dostęp: 4 kwietnia 2019].
- [34] Mierzejewski J., 2010. AGM-114 Hellfire, Spike-ER, BGM-71 TOW, 9M133 Kornet. Przeciwpancerne pociski kierowane, [onlinie]. Dostępne pod adresem: https://www.konflikty.pl/technika- -wojskowa/na-ladzie/agm-114-hellfire-spike-er-bgm-71-tow-9m133-kornet-przeciwpancernepociski-kierowane/, [dostęp: 3 maja 2023].
- [35] Koplow D., 2012. Death by Moderation, The U.S. Military’s Quest for Useable Weapons, New York: Cambridge University Press.
- [36] Scharre P., 2014. Robotics on the Battlefield. Part I: Range, Persistence and Daring, Washington: Center for a New American Security.
- [37] Dyrektywa Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych z dnia 21 listopada 2012 r. Autonomy in Weapon Systems, nr DoDD 3000.09.
- [38] military-history.fandom.com, 2019. Samsung SGR-A1, [online]. Dostępne pod adresem: https:// military.wikia.org/wiki/Samsung_SGR-A1, [dostęp: 5 maja 2023].
- [39] globalsecurity.org, 2007. Samsung Techwin SGR-A1 Sentry Guard Robot, [online], Dostępne pod adresem: https://www.globalsecurity.org/military/world/rok/sgr-a1.htm, [dostęp: 5 maja 2023].
- [40] Departament Obrony Stanów Zjednoczonych, 2013. Unmanned Systems Integrated Roadmap FY2017-2042, Washington: Departament Obrony Stanów Zjednoczonych.
- [41] Departament Obrony Stanów Zjednoczonych, 2012. Defense Science Board, Task Force Report, The Role of Autonomy in DoD Systems, Washington: Departament Obrony Stanów Zjednoczonych.
- [42] MKCK, 2011. Oficjalny dokument roboczy MKCK, Międzynarodowa Konferencja Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca (28 listopada - 1 grudnia 2011 r.), International Humanitarian Law and the challenges of contemporary armed conflicts, Geneva: MKCK.
Uwagi
Opracowanie rekordu ze środków MEiN, umowa nr SONP/SP/546092/2022 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2022-2023).
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-3420d925-4592-43e2-887a-538a1c54ad40