An attempt to assess the effectiveness of a rescue and starting jump as part of activities carried out in designated water areas directly in deep water

• Autorzy: Kaca Marcin , Siermontowski Piotr

Identyfikatory

DOI

10.2478/phr-2022-0010

Warianty tytułu

PL

Próba oceny skuteczności skoku ratowniczego i startowego jako elementu działań prowadzonych na wyznaczonych obszarach wodnych bezpośrednio w wodzie głębokiej

• Języki publikacji: EN PL

Abstrakty

EN

Water rescue is constantly looking for solutions to improve the effectiveness of its operations. One of the elements of an action carried out directly in water is the rescue jump, whose effectiveness may determine the quality and success of the action taken. Therefore, a study was carried out to assess the effectiveness of a rescuer reaching a drowning person depending on the method of entry into the water. Comparisons were made between a traditional rescue jump (forward or stride entry) and a start jump used in sports. The observations also took into account factors related to the location of the operation (swimming pool, inland), the distance from the shore and the depth of immersion of the drowning person. The results show a significantly longer time for the rescuer to reach the drowning person after the rescue jump as compared to the start jump. Under standard swimming conditions, regardless of the distance and depth of immersion of the drowning person, all subjects reached the victim in the first attempt. Observations carried out in the conditions of designated inland water areas revealed comparable effectiveness in finding a simulated drowning person submerged to a depth of 2m and a significantly shorter time to reach them in favour of the start jump.

PL

W ratownictwie wodnym nieustannie poszukuje się rozwiązań prowadzących do poprawy skuteczności prowadzonych działań. Jednym z elementów akcji realizowanej bezpośrednio w wodzie jest skok ratowniczy którego skuteczność może przesądzać o jakości i sukcesie podjętych czynności. Przeprowadzono zatem próbę oceny skuteczności dotarcia ratownika wodnego do osoby tonącej w zależności od zastosowanego sposobu wejścia do wody. Porównaniu poddano tradycyjny skok ratowniczy (wykroczny lub rozkroczny) oraz sportowy skok startowy. W obserwacjach uwzględniono również czynniki związane z miejscem prowadzonych działań (pływalnia, śródlądzie), dystansem od brzegu oraz głębokością zanurzenia osoby tonącej. Uzyskane wyniki ukazują istotnie dłuższy czas dotarcia ratownika do osoby tonącej po zastosowaniu skoku ratowniczego w odniesieniu do skoku startowego. W warunkach standardowej pływalni niezależnie od dystansu oraz głębokości zanurzenia osoby tonącej wszyscy badani docierali do poszkodowanego w pierwszej próbie. Obserwacje przeprowadzone w warunkach wyznaczonych obszarów wodnych na śródlądziu ujawniły porównywalną skuteczność w odnajdowaniu zanurzonej na głębokość 2 m pozorowanej osoby tonącej oraz istotnie krótszy czas dopłynięcia do niej na korzyść skoku startowego.

Słowa kluczowe

EN

water rescue; rescue jump; start jump; direct water rescue effectiveness

PL

ratownictwo wodne; skok ratowniczy; skok startowy; skuteczność bezpośredniej akcji ratowniczej w wodzie

• Wydawca: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
• Czasopismo: Polish Hyperbaric Research
• Rocznik: 2022
• Tom: nr 2(79)
• Strony: 53--64
• Opis fizyczny: Bibliogr. 15 poz., rys., tab., wykr.

Twórcy

autor

Kaca Marcin

• University of Physical Education, Krakow, Poland

autor

Siermontowski Piotr

• WSB Merito University Gdańsk, Faculty of Health, Poland

Bibliografia

• 1. Przylipiak M., Witkowski M. 1977. Diving with self-contained breathing apparatus and rescue of drowning persons. Warszawa, pp. 212-308;
• 2. Motylewski B., Kwiecień-Motylewska A., Zieliński M., Zieliński E. 2020. Selected aspects of water rescue and qualified first aid. Skierniewice, pp.. 33-51;
• 3. Błasiak P. 2010. Water rescue – vademecum. Warszawa, pp. 45-77;
• 4. Siłakiewicz P., Parnicki F., Różański P. 2004. Effectiveness of conducting a direct operation with rescue equipment. Sandomierz;
• 5. Parnicki F. 2011. Time structure of rescue operations using „SP” buoys. AWF Warszawa;
• 6. Michniewicz I., Michniewicz R. 2011. Internal and external factors affecting rescuer performance. PWSZ Kalisz;
• 7. Firuta P., Wiesner W. 2011. Effectiveness of a rescue operation conducted with a life buoy and short fins and an operation with a rescue kayak. AWF Wrocław;
• 8. Iglesias, L.F., Feitosa, W.G., Zaleski Trindade, C.D., Correia, R.A., Beal, L., Menin, L. & Castro F.A.S., (2021). Lifeguard’s Swimming: Front-crawl’s and Up-head Front Crawl’s Energetics. Apunts Educación Física y Deportes, 146, 78-85. https://doi.org/10.5672/apunts.2014-0983.es.(2021/4).146.09;
• 9. ACT of 18 August 2011 on the safety of persons on water areas;
• 10. Zamparo, P., Gatta, G., Pendergast, D. R., & Capelli, C. (2009). Active and passive drag: the role of trunk incline. Eur J Appl Physiol, 106(2), 195-205. https://doi.org/10.1007/s00421-009-1007-8;
• 11. Vignac, E., Lebihain, P., & Soule, B. (2017). Constant supervision of bathing in French public swimming pools: an unrealistic regulatory requirement? Int J Inj Contr Saf Promot, 24(3), 371-381. https://doi.org/10.1080/17457300.2016.1200630;
• 12. Schwebel, D. C., Lindsay, S., & Simpson, J. (2007). Brief report: a brief intervention to improve lifeguard surveillance at a public swimming pool. J Pediatr Psychol, 32(7), pp. 862-868. https://doi.org/10.1093/jpepsy/jsm019;
• 13. Skarbek W. 2013. Selected issues of social science methodology. Piotrków Trybunalski, pp. 67-68;
• 14. Grabowski H. 1996. Empirical methods in physical culture sciences. AWF Kraków, p. 91;
• 15. Pendergast, C., Capelli, A. B., Craig Jr., P. E., di Prampero, A. E., Minetti, J., Mollendorf, A., Termin II, P., & Zamparo, P. (2006). Biophysics in swimming. Rev Port Cien Desp, 6(2), pp. 185-197.