Struktura ekologiczna krajobrazu jako podstawa wyznaczenia sieci ekologicznej na przykładzie gminy Góra Kalwaria

• Autorzy: Brzank M. , Pawłat-Zawrzykraj A.

Warianty tytułu

EN

Landscape ecological structure as the basis for development of an ecological network on the example of Góra Kalwaria Community

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

W pracy przedstawiono strukturę ekologiczną krajobrazu gminy Góra Kalwaria. W tym celu wyznaczono jednostki przestrzennokrajobrazowe, zaproponowano teoretyczny model ekologiczno-przestrzenny krajobrazu tzw. złożony osiowo-mozaikowy podtyp dolinowo-leśny graniczny, a następnie wyznaczono obszary węzłowe oraz sieć korytarzy ekologicznych różnego rzędu. Analiza przebiegu oraz rangi wskazanych elementów sieci pozwoliła zaproponować szereg rozwiązań umożliwiających zachowanie istniejącej, a miejscami wzmocnienie ciągłości ekologicznej gminy, szczególnie zagrożonej w skutek wzrastającej antropopresji.

EN

The main objective of the paper was to present the landscape ecological structure of Góra Kalwaria Commune. Therefore, landscape-spatial units were identified, then theoretical ecological-spatial model of landscape ecological structure was proposed (the compound axial-mosaic model, valley- -forest border subtype) and finally node areas and network of ecological connections of various orders were indicated. The analyzes of the selected components of the ecological network enabled to suggest a number of solutions in Góra Kalwaria Commune to preserve existing connections, and to shape those that demand to be strengthen.

Słowa kluczowe

PL

sieć ekologiczna; jednostki przestrzenno-krajobrazowe; model ekologiczno-przestrzenny krajobrazu; korytarz ekologiczny; łączność ekologiczna

EN

ecological network; landscape-spatial units; ecological-spatial model of landscape; ecological corridor; ecological connectivity

• Wydawca: Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
• Czasopismo: Przegląd Naukowy Inżynieria i Kształtowanie Środowiska
• Rocznik: 2013
• Tom: Vol. 22, No. 3
• Strony: 262--272
• Opis fizyczny: Bibliogr. 15 poz., mapy

Twórcy

autor

Brzank M.

• Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego, Zakład Geodezji i Planowania Przestrzennego, ul. Nowoursynowska 159, 02-776 Warszawa, Polska

autor

Pawłat-Zawrzykraj A.

• Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego, Zakład Geodezji i Planowania Przestrzennego, ul. Nowoursynowska 159, 02-776 Warszawa, Polska

Bibliografia

• BENNETT A.F. 1998. Linkages in the Landscape. The Role of Corridors and Connectivity in Wildlife Conservation.IUCN, Gland, Switzerland and Cambridge, UK.
• BENNETT G., MULONGOY K.J. 2006: Review of Experience with Ecological Networks, Corridors and Buffer Zones. Secretariat of the Convention on Biological Diversity, Montreal.
• BOUWMA I.M., JONGMAN R., BUTOVSKY R.O. 2002: The Indicative Map of Pan-European Ecological Network – technical background document. ECNC, Tilburg.
• FIC M., KRĘGIEL J., MIERZWICKI K. 2004. Opracowanie ekofizjograficzne dla terenu gminy Góra Kakwaria. AQUAGEO – Michał Fic, Falenty.
• FORNAL-PIENIAK B., WYSOCKI C. 2010: Struktura ekologiczna krajobrazu gminy Ciężkowice. Woda – Środowisko – Obszary Wiejskie 10, 4 (32): 45–52.
• GIEDYCH R., CIESZEWSKA A. 2004: Możliwości i ograniczenia zastosowania koncepcji płatów i korytarzy w planowaniu miejscowym. W: Płaty i korytarze jako elementy struktury krajobrazu – możliwości i ograniczenia koncepcji. SGGW, Warszawa: 119–126.
• KONDRACKI J. 1994. Geografia Polski. Mezoregiony fizyczno-geograficzne. PWN, Warszawa.
• LIRO A. 1998: Strategia wdrażania krajowej sieci ekologicznej ECONET-POLSKA. Fundacja IUCN Poland, Warszawa.
• LIRO A. 2005: Ochrona przyrody a planowanie przestrzenne. Zakład Badań Środowiska Rolniczego i Leśnego PAN, Poznań.
• MATUSZKIEWICZ J.M. 2008: Potencjalna roślinność naturalna Polski. IGiPZ PAN, Warszawa.
• PERZANOWSKA J. i in. 2005: Korytarze ekologiczne w Małopolsce. Instytut Nauk o Środowisku UJ, Instytut Ochrony Przyrody PAN, Kraków.
• SOLON J. 2009: Korytarze ekologiczne – podobieństwa i różnice w skali wewnątrzkrajowej i ponadregionelnej. Zakład Badania PAN, Białowieża.
• Statystyczne vademecum samorządowca 2011. GUS, Warszawa.
• SZULCZEWSKA B. 2004: Planowanie przestrzenne jako instrument realizacji sieci ekologicznych: między teorią a praktyką. W: Płaty i korytarze jako elementy struktury krajobrazu – możliwości i ograniczenia koncepcji. SGGW, Warszawa: 54–63.
• ŻARSKA B. 2006: Modele ekologiczno-przestrzenne i zasady kształtowania krajobrazu gmin wiejskich. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.