Elements of the ubranscape in Tokyo

• Autorzy: Kido Ewa Maria

Identyfikatory

DOI

10.35784/teka.2495

Warianty tytułu

PL

Elementy krajobrazu miejskiego w Tokio

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Tokyo Metropolis (Tōkyō-to) of 13 mln people, crowded, colored, noisy, made of very freely designed buildings, with railway loop line separating the inner center from the outer center – from one side is similar to other large metropolises in Japan, and from another – being a capitol and having the Imperial Palace as its symbolical center, is unique. This article discusses elements of urbanscape, such as transportation infrastructure – roads and railways; junctions and city centers – neighborhoods; urban interiors – streets and squares; border lines and belts – rivers, parks; dominant urban structures, outstanding elements – landmarks, and characteristic sights, that contribute to aesthetic appeal of the landscape of Tokyo. The conclusion is that although both European cities and Tokyo have well-functioning centers, as well as subcenters of the polycentric metropolises, their forms are differing because they reflect local urban planning, aesthetics, and culture.

PL

Trzynastomilionowa metropolia Tokio, kolorowa i zatłoczona, zbudowana z bardzo dowolnie projektowanych budynków, z pętlą linii kolejowej oddzielającej centrum wewnętrzne od zewnętrznego, jest podobna do innych metropolii w Japonii, ale jako stolica z Pałacem Cesarskim jest miastem unikalnym. W artykule przedstawiono zarówno elementy krajobrazu miejskiego, takie jak infrastruktura komunikacyjna – drogi i kolej, skrzyżowania i centrum, przestrzenie sąsiedzkie, jak i wnętrza urbanistyczne – ulice i place, linie graniczne i pasma – rzeki i parki oraz dominanty urbanistyczne, charakterystyczne elementy i miejsca, które składają się na wygląd estetyczny krajobrazu Tokio. Można stwierdzić, że zarówno miasta europejskie, jak i Tokio mają dobrze funkcjonujące centra i policentryczną strefę podmiejską metropolii, lecz ich formy są różne, ponieważ są wynikiem lokalnego planowania urbanistycznego, estetyki i kultury.

Słowa kluczowe

EN

urbanscape; urban planning; Tokyo; elements of urbanscape; urban landscape

PL

planowanie urbanistyczne; Tokio; elementy krajobrazu miejskiego; krajobraz miejski

• Wydawca: Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej ; Polska Akademia Nauk, Oddział w Lublinie
• Czasopismo: Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych
• Rocznik: 2012
• Tom: T. 8, nr 1
• Strony: 75--92
• Opis fizyczny: Bibliogr. 14 poz., fig.

Twórcy

autor

Kido Ewa Maria

• CTI Engineering Co., Ltd. Consulting Engineers, 2-15-1 Nihonbashi Ningyocho, Chuo-ku, Tokyo Poland

Bibliografia

• 1. Ashihara Y., 1983. The Aesthetic Townscape. The MIT Press, MIT, Cambridge, MA.
• 2. Ashihara Y., 1998. The Aesthetics of Tokyo: Chaos and Order. Ichigaya Publishing, Tokyo.
• 3. Higuchi T., 1988. The Visual and Spatial Structure of Landscapes. The MIT (Massachusetts Institute of Technology) Press, Cambridge, MA.
• 4. Karan P.P, Stapleton K. (ed.), 1997. The Japanese City. The University Press of Kentucky, Kentucky.
• 5. Kido E. M., 2011. The new Japanese architecture/Nowa architektura japońska, Studia z architektury nowoczesnej/Studies on modern architecture. T. 4, red. J. Kucharzewska, Wyd. UMK, Toruń, 147–209.
• 6. Kubota Y., 1990. Landscape perception in Japan – a note on the transient field of landscape experience. Proceedings of the 3rd Japan–USA Joint Seminar on Environ. Behavior Res., 123–134.
• 7. Kurokawa K., 1991. Intercultural Architecture – the Philosophy of Symbiosis. Academy Edition, London.
• 8. Lynch K., 1960. The Image of the City. The MIT Press, Massachusetts Institute of Technology, Cambridge, Massachusetts and London.
• 9. Maki F., 1998. City, Image and Materiality. In: S. Salat, (ed.), Fumihiko Maki: An Aesthetic of Fragmentation. Rizzoli, New York.
• 10. Seidensticker E., 1991. Low city, high city. Tokyo from Edo to the earthquake: how the shogun’s ancient capital became a great modern city 1867–1923. Harvard University Press, Cambridge, MA.
• 11. Shinohara O., 1987. Meisho – noted place and its conceptual implications to post-modern urban amenity. Actes du Franco-Japonais sur la Recherché Paysagere, 42–62.
• 12. Sorensen A., 2004. The Making of Urban Japan: Cities and Planning from Edo to the Twenty First century. Routledge, London and New York.
• 13. Traganou J., 2004. The Tokaido Road: Traveling and Representation in Edo and Meiji Japan. Routledge Curzon, London.
• 14. Wejchert K., 1984. Elements of urban composition (Elementy kompozycji urbanistycznej). Arkady, Warszawa (in Polish).