Dobowe zmiany składu ilościowego aerozolu bakteryjnego w Krakowie

• Autorzy: Grzyb J. , Chmiel M. J. , Swędrzyńska D.

Warianty tytułu

EN

Studies of diurnal changes in the quantitative composition of the bacterial bioaerosol in the city Cracow

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Cząstki bioaerozolu o średnicy aerodynamicznej 10 μm i mniejszej (PM10) to jeden z najbardziej niebezpiecznych składników powietrza atmosferycznego, dlatego aerozol ziarnisty PM10 jest obecnie podstawowym wskaźnikiem jakości powietrza w krajach Unii Europejskiej. Mając na uwadze wagę powyższego problemu wykonano badania, które miały na celu ocenę dobowych zmian składu ilościowego bakterii znajdujących się w powietrzu atmosferycznym w wybranych punktach Krakowa w zależności od nasilenia ruchu samochodowego oraz zapylenia. Pomiary przeprowadzono w lipcu 2013 r. na dwóch stanowiskach badawczych w odstępach 2-godzinnych w czasie 48 h. Stężenie aerozolu bakteryjnego oznaczono z użyciem 6-stopniowego impaktora Graseby-Andersena, a badania zapylenia (całkowitego – PM10 i frakcji respirabilnej – PM4) wykonano za pomocą pyłomierza DustTrak II. Czynnikami istotnie różnicującymi stężenie bakterii w powietrzu była lokalizacja stanowisk badawczych (różnice od 240 do 410% w zależności od grupy bakterii) oraz pora dnia. Największe zanieczyszczenie bakteriologiczne powietrza stwierdzono w porze dziennej na stanowisku przy alei Mickiewicza. Pomiary zapylenia wykazały większe stężenie pyłu w obydwu stanowiskach badawczych w porze nocnej niż w ciągu dnia. Wielokrotnie, głównie na stanowisku zlokalizowanym bezpośrednio przy trakcie komunikacyjnym, notowano przekroczenia dopuszczalnych wartości zapylenia. Największe stężenie bakterii dotyczyło frakcji o średnicach aerodynamicznych cząstek powyżej 7 μm. W większości próbek z obu stanowisk badawczych stwierdzono obecność bakterii α- i β-hemolizujących we frakcji respirabilnej, co może mieć niekorzystny wpływ na zdrowie ludzi, podobnie jak zwiększone wartości zapylenia, szczególnie frakcji respirabilnej.

EN

Bioaerosol particles with an aerodynamic diameter of 10 microns and smaller (PM10) are one of the most dangerous components of air, because the aerosol fraction PM10 is now a key indicator of air quality in the European Union. Considering the importance of this issue study was aimed at determining the quantitative composition of bacteria in the atmospheric air at selected points Cracow depending on the intensity of traffic and air dust. Analysis was carried out in July 2013 in two locations at intervals of 2 hours for 48 hours. The concentration of bacterial aerosol was determined using a 6-stage impactor Graseby-Andersen and study dust (total – PM10, respirable fraction – PM4) was performed using the dust meter DustTrak II. The factors significantly differentiating concentration of bacteria in the air was the location of sampling point (differences of 240 to 410% depending on the group of bacteria) and time of day. The highest bacteriological contamination has been demonstrated in the daytime on sampling point at Mickiewicza Avenue. The results showed higher concentrations of dust, regardless of the location, at night time. Repeatedly, mainly at the sampling point located directly on the traffic route, was reported exceedance of dust limits. The highest concentrations of bacteria were related to the fraction of the aerodynamic particle diameters greater than 7 μm. In the majority of samples from both locations the α- and β-hemolytic bacteria were present in the respirable fraction, which may have an adverse effect on human health as well as elevated pollination.

Słowa kluczowe

PL

bakterie; bioaerozol; jakość powietrza w Krakowie; przebieg dobowy

EN

air quality in Cracow; bacteria; bioaerosol; diurnal changes

• Wydawca: Wydawnictwo ITP
• Czasopismo: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
• Rocznik: 2017
• Tom: T. 17, z. 2
• Strony: 93--101
• Opis fizyczny: Bibliogr. 10 poz.

Twórcy

autor

Grzyb J.

• Uniwersytet Rolniczy im. H. Kołłątaja w Krakowie, Katedra Mikrobiologii, al. Mickiewicza 24/28, 30-059 Kraków

autor

Chmiel M. J.

• Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie, Wydział Rolniczo-Ekonomiczny, Katedra Mikrobiologii

autor

Swędrzyńska D.

• Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, Wydział Rolnictwa i Bioinżynierii, Katedra Mikrobiologii Ogólnej i Środowiskowej

Bibliografia

• ABDEL HAMEED A.A., KHODER M.I., YUOSRA S., OSMAN A.M., GHANEM S. 2009. Diurnal distribution of airborne bacteria and fungi in the atmosphere of Helwan area, Egypt. Science of the Total Environment. Vol. 407 s. 6217–6222.
• BURROWS S. M., ELBERT W., LAWRENCE M. G., PÖSCHL U. 2009. Bacteria in the global atmosphere – Part 1: Review and synthesis of literature data for different ecosystems. Atmospheric Chemistry and Physics. Vol. 9 s. 9263–9280. DOI: 10.5194/acp-9-9263-2009.
• FANG Z., OUYANG Z., ZHENG H., WANG X., HU L. 2007. Culturable airborne bacteria in outdoor environments in Beijing. China. Microbial Ecology. Vol. 54 s. 487–496. DOI: 10.1007/s00248-007-9216-3.
• GÓRNY R.L. 2010. Aerozole biologiczne – rola normatywów higienicznych w ochronie środowiska i zdrowia [Biological aerosols – a role of hygienic standards in the protection of environment and health]. Medycyna Środowiskowa / Environmental Medicine. Vol. 13 (1) s. 41–51.
• KUMAR P., MAHOR P., GOEL A.K., KAMBOJ D.V., KUMAR O. 2011. Aero-microbiological study on distribution pattern of bacteria and fungi during weekdays at two different locations in urban atmosphere of Gwalior, Central India. Scientific Research and Essays. Vol. 6 (25) s. 5435–5441. DOI: 10.5897/SRE11.1485.
• LIGHTHART B., SHAFFER B.T. 1995. Airborne Bacteria in the Atmospheric Surface Layer: Temporal Distribution above a Grass Seed Field. Applied and Environmental Microbiology. Vol. 61 (4) s. 1492–1496.
• RAISI L., LAZARIDIS M., KATSIVELA E. 2010. Relationship between airborne microbial and particulate matter concentrations in the ambient air at a mediterranean site. Global NEST Journal. Vol. 12 Iss. 1 s. 84–91.
• SHAFFER B.T., LIGHTHART B. 1997. Survey of culturable airborne bacteria at four diverse locations in Oregon: Urban, Rural, Forest, and Coastal. Microbial Ecology. Vol. 34 s. 167–177.
• TONG Y., LIGHTHART B. 1999. Diurnal distribution of total and culturable; atmospheric bacteria at a rural site. Aerosol Science and Technology. Vol. 30. Iss. 2 s. 246–254. DOI: 10.1080/027868299304822.
• WANG W., MA Y., MA X., WU F., MA X., AN L., FENG H. 2010. Seasonal variations of airborne bacteria in the Mogao Grottoes, Dunhuang. China. International Biodeterioration and Biodegradation. Vol. 64 s. 309–315. DOI: 10.1016/j.ibiod.2010.03.004.