Metale ciężkie w żywności

• Autorzy: Juszczak L.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Spośród metali największe zagrożenie dla zdrowia człowieka stwarzają kadm, ołów i rtęć. Ich wspólną cechą jest zdolność do kumulacji w organizmie ludzkim, długi okres biologicznego półtrwania i związana z tym toksyczność chroniczna. Są one szczególnie niebezpieczne dla organizmów młodych.

Słowa kluczowe

PL

żywność; analiza żywności; metale ciężkie; kadm; ołów; rtęć; zdrowie człowieka

EN

food; food analysis; heavy metals; cadmium; lead; mercury; human health

• Wydawca: ELAMED Media Group
• Czasopismo: Laboratorium - Przegląd Ogólnopolski
• Rocznik: 2004
• Tom: nr 6
• Strony: 22--26
• Opis fizyczny: Bibliogr. 30 poz., tab.

Twórcy

autor

Juszczak L.

• Katedra Analizy i Oceny Jakości Żywności Akademii Rolniczej w Krakowie

Bibliografia

• 1. Beaty R.D.: Podstawy, aparatura I metodyka atomowej spektrometrii absorpcyjnej. (tł. E. Bulska) Perkin-Elmer 1988.
• 2. Fik M., Surówka J.: Wpływ procesów technologicznych na zawartość kadmu, ołowiu i miedzi w wybranych warzywach oraz ich stężenie w niektórych mrożonkach owocowo-warzywnych. Zeszyty Naukowe AR w Krakowie, ser. Technologia Żywności, 1994, 290, 6, 53-65.
• 3. Gerting H.: Żywność zdrowie. PZWL, Warszawa 1996.
• 4. Hulanicki A.: Specjacja i analiza specjacyjna. Materiały III Sesji Przeglądowej Analityki Żywności. Warszawa 1998.
• 5. Jarosz M., Malinowska E.: Pracownia chemiczna - analiza instrumentalna. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1994.
• 6. Kołodziej P.: Ocena stopnia skażenia metalami ciężkimi zwierząt i żywności zwierzęcego pochodzenia w województwie legnickim. Fundacja na Rzecz Dzieci Zagłębia Miedziowego – materiały Konferencji Naukowej, Legnica 1997.
• 7. Leszczyńska T.: Rzeczywiste zagrożenie azotanami (V, III) i wybranymi metalami ciężkimi mieszkańców gospodarstw wiejskich zlokalizowanych w strefie ochronnej Huty im. T. Sendzimira oraz na terenach wolnych od emisji. Zeszyty Naukowe AR w Krakowie, Rozprawy 284, 2002.
• 8. Marzec Z.: Ocena narażenia osób dorosłych na rtęć przyjmowaną z całodobowymi racjami pokarmowymi. Roczniki Państwowego Zakładu Higieny, 2003, 54, 2, suplement, 64-65.
• 9. Olejnik D., Krejpcio Z., Wójciak R., Gawęcki J., Śmigiel-Papińska D.: Całodzienne pobranie ołowiu i kadmu w dietach dzieci z terenu zagłębia miedziowego. Fundacja na Rzecz Dzieci Zagłębia Miedziowego – materiały Konferencji Naukowej, Legnica 1997.
• 10. PN-EN 14082:2003 Artykuły żywnościowe. Oznaczanie pierwiastków śladowych. Oznaczanie litu, kadmu, cynku, miedzi, żelaza i chromu za pomocą absorpcyjnej spektrometrii atomowej (AAS) po spopielaniu na sucho.
• 11. PN-EN 14083:2003 Artykuły żywnościowe. Oznaczanie pierwiastków śladowych. Oznaczanie litu, kadmu, chromu i molibdenu za pomocą absorpcyjnej spektrometrii atomowej w piecu grafitowym (GFAAS).
• 12. PN-EN 14084:2003 Artykuły żywnościowe. Oznaczanie pierwiastków śladowych. Oznaczanie litu, kadmu, cynku, miedzi i żelaza za pomocą absorpcyjnej spektrometrii atomowej po mineralizacji mikrofalami.
• 13. PN-EN ISO 11212-1:2002 Skrobia i produkty pochodne. Zawartość metali ciężkich. Część 1: Oznaczanie zawartości arsenu metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej.
• 14. PN-EN ISO 11212-2:2002 Skrobia i produkty pochodne. Zawartość metali ciężkich. Część 2: Oznaczanie zawartości rtęci metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej.
• 15. PN-EN ISO 11212-3:2002 Skrobia i produkty pochodne. Zawartość metali ciężkich. Część 3: Oznaczanie zawartości ołowiu metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej z atomizacją elektrotermiczną.
• 16. PN-EN ISO 11212-4:2002 Skrobia i produkty pochodne. Zawartość metali ciężkich. Część 4: Oznaczanie zawartości kadmu metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej z atomizacją elektrotermiczną.
• 17. PN-EN ISO 12193:2000 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce. Oznaczanie zawartości ołowiu. Metoda absorpcji atomowej z użyciem pieca grafitowego.
• 18. PN-C-04708-11:1997 Barwniki spożywcze. Metody badań. Oznaczanie zawartości metali ciężkich metodą spektrometrii absorpcyjnej atomowej. Oznaczanie chromu, cynku, kadmu, miedzi i ołowiu.
• 19. PN-C-04708-12:1997 Barwniki spożywcze. Metody badań. Oznaczanie zawartości metali ciężkich metodą spektrometrii absorpcyjnej atomowej. Oznaczanie rtęci techniką zimnych par.
• 20. PN-C-04708-13:1997 Barwniki spożywcze. Metody badań. Oznaczanie zawartości metali ciężkich metodą spektrometrii absorpcyjnej atomowej. Oznaczanie arsenu metodą par wodorków.
• 21. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z 5.12.2002 r. w sprawie wymagań dotyczących jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Dz. U. 2002, nr 203, poz. 1718.
• 22. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z 30.04.2004 r. w sprawie maksymalnych poziomów zanieczyszczeń chemicznych i biologicznych, które mogą znajdować się w żywności, składnikach żywności, dozwolonych substancjach dodatkowych, substancjach pomagających w przetwarzaniu albo na powierzchni żywności. Dz. U. 2004, nr 120, poz. 1257.
• 23. Rozporządzenie komisji (WE) nr 466/2001 z dnia 8.03.2001 r., ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy dla niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych. Official Journal L 077, 16/03/2003 p. 0001-0013.
• 24. Sikorski Z.E. (red.).: Chemiczne i funkcjonalne właściwości składników żywności. WNT, Warszawa 1996.
• 25. Sikorski Z.E. (red.).: Chemia żywności. Skład, przemiany i właściwości żywności. WNT, Warszawa 2000.
• 26. Szczepaniak W.: Metody instrumentalne w analizie chemicznej. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997.
• 27. Szkoda J., Żmudzki J.: Ołów, kadm i arsen w żywności pochodzenia zwierzęcego, ocena ryzyka. Roczniki Państwowego Zakładu Higieny, 2003, 54, 2, suplement, 84-85.
• 28. Traczyk I., Szponar L.: Ołów w środkach spożywczych jako potencjalne zagrożenie zdrowia ludzi. Żywność, Żywienie a Zdrowie, 1995, 20 (5), 13-18.
• 29. Wojciechowska-Mazurek M., Starska K., Brulińska-Ostrowska E., Karłowski K., Grudzińska B.: Ocena pobrania ołowiu i kadmu z całodziennymi racjami pokarmowymi przez młodzież w wybranych województwach. Roczniki Państwowego Zakładu Higieny, 2003, 54, 2, suplement, 101-102.
• 30. Wojtasik A., Baryłko-Pikielna N.: Interakcje metali ciężkich ze składnikami odżywczymi. Żywność, Człowiek, Metabolizm, 1992, 19 (4), 273-279.