Instytucja agenta policyjnego w porządku prawnokarnym Republiki Słowackiej

• Autorzy: Kočan S.

Warianty tytułu

EN

Institution of police agent in penal law order of Slovak Republic

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

W literaturze fachowej poświęconej funkcjonowaniu formacji policyjnych w wielu krajach spotykamy się z wieloma terminami opisującymi w swej istocie tę samą instytucję, a dotyczącą działalności policjanta pracującego w sposób niejawny – „pod przykryciem“, tzw. agenta policyjnego. W porządku prawnokarnym wielu państw terminologia dotycząca instytucji agenta policyjnego nie została dotychczas ujednolicona, nie został wypracowany jeden obowiązujący termin obejmujący owe zagadnienie. Najczęściej można spotkać się z terminami: „tajnego funkcjonariusza śledczego”, „policjanta działającego w sposób niejawny, „funkcjonariusza działającego pod przykryciem“ czy „ukrytego” bądź „tajnego agenta”. Mamy nie tylko do czynienia z sytuacją, w której w praktyce nie istnieje jeden międzynarodowy i powszechnie obowiązujący termin określający owe zagadnienie, ale również w większości europejskich państw występują różne uwarunkowania i kryteria umożliwiające zastosowanie w praktyce tego „narzędzia”, przeznaczonego do walki z przestępczością. Mają na to wpływ m.in. implikacje, jakich dostarcza organom ścigania działalność krajowych i międzynarodowych zorganizowanych grup przestępczych, co z kolei na nowo karze identyfikować, definiować pojawiające się zagrożenia i modyfikować, dostosowywać praktyczne działania policji, prokuratury i sądów do walki z tym specyficznym rodzajem działalności przestępczej. Z tego powodu możemy na całym świecie spotkać się z wieloma doktrynami postępowania w zakresie wykorzystania instytucji agenta policyjnego w walce z przestępczością.

EN

In specialist literature dedicated to the functioning of police units in a number of countries, one can encounter numerous notions describing actually the same institution, namely the activity of a police officer operating under cover: the so-called police agent. In the penal law order of many countries, the terminology connected with the institution of the police agent has not been standardised yet, and one obliging notion comprising the issue has not been elaborated. The most common notions are: “a secret investigating officer”, “a police officer operating secretly”, “an officer acting under cover”, “ a hidden” or “secret agent”. Not only do we encounter a situation when practically one international and universally binding term defining this issue does not exist, but also in most European countries there are different conditions and criteria enabling the practical use of this “tool”, dedicated to cracking down on crime. This is influenced by , for instance, the implications provided to law enforcement authorities by the activity of state and international organised crime groups, which in turn oblige one to identify and define emerging threats again, and to modify and adapt the practical operations of the police, prosecution service and courts to combat this specific kind of criminal activity. For that reason, one can globally encounter numerous codes of conduct concerning the use of the police agent institution to countering crime.

Słowa kluczowe

PL

agent policyjny; agent prowokator; agent kontroler; korupcja

EN

police agent; agent provocateur; control agent; corruption

• Wydawca: Wydawnictwo Akademii Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
• Czasopismo: Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
• Rocznik: 2013
• Tom: Nr 1
• Strony: 80--94
• Opis fizyczny: Bibliogr. 9 poz.

Twórcy

autor

Kočan S.

• Akademia Korpusu Policji w Bratysławie

Bibliografia

• 1. Viktoryová J., Blatnický J., Metodiky vyšetrovania – posúdenie súčasného stavu a možnosti ich ďalšieho rozvoja, Zborník odborných prác z odborne zdokonaľovacieho kurzu pre vyšetrovateľov PZ konaného v dňoch 20-24.04.2009 r., Akadémia PZ, Bratislava 2009.
• 2. Ivor J., a kol. Trestné právo procesné, Druhé, doplnené a prepracované vydanie, Iura Edition, Bratislava 2010, s. 407-410.
• 3. Cimr V., K zákonnosti provokace trestného činu policajními orgány, Trestní právo, Praha 2001, č. 2, s. 12.
• 4. Ivor J., Trestné právo procesné, Druhé, doplnené a prepracované vydanie: Iura Edition, Bratislava 2010, s. 407-408.
• 5. Kallab J., Trestní právo hmotné platné v zemi české a moravskoslezské, Praha 1935, Melantrich, s. 72.
• 6. Miřička A., Trestní právo hmotné – Časť obecná i zvláštni, Spolok československých právníku, Vyšehrad, Praha 1934, s. 94.
• 7. Cimr V., K zákonnosti provokace trestného činu policejními orgány, Trestní právo, č. 2/2001, s. 11-14.
• 8. Ivor J., a kol., Trestné právo procesné, Druhé, doplnené a prepracované vydanie, Iura Edition, Bratislava 2010, s. 410, 478-479.
• 9. Polák P., Svedok v trestnom konaní, Eurokódex, s.r.o., Bratislava 2011.