Social determinants of conflict management – theoretical analysis

• Autorzy: Borowska Donata

Identyfikatory

DOI

10.5604/01.3001.0015.3395

Warianty tytułu

PL

Społeczne uwarunkowania zarządzania konfliktem – teoretyczna analiza

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Conflict management is a situation of contradictory interests, where one party wants to subordinate the opposite side. People are social beings because they create diverse human relations and are lost by the idea of being safe and the belief it will always be this way. War is a socio-political phenomenon that involves a decision about fight. Lack of water supply, selective pandemics, environmental and climate disasters are the result of poverty and government’s faulty security management. Lack of security creates a constant necessity for conducting research on the development of science that deals with conflict management. In contemporary society, conflict management means to keep control over it by its policy makers, which, as a result, guarantees the effective solution. “Recognition, strategy and attack” (i.e. effective actions that can ensure security) is the motto of politicians and the military. It should be kept in mind that conflict management is connected with the implementation of the intended goals, where, for example, war is a social phenomenon and a political tool. Excessive exploitation of the arms industry may be called by some a strategy for peace. The idolatry of politicians, including advanced technology, causes individuals to trust in material things. Pope Francis warns that one should not blindly follow the image advisers who sell death.

PL

Zarządzanie konfliktem to sytuacja sprzecznych interesów, gdzie jedna ze stron dąży do podporządkowania sobie przeciwnej strony. Człowiek jest istotą społeczną, ponieważ tworzy różne układy międzyludzkie, którego “gubi” wyobrażenie, że jest bezpieczny i przekonanie o tym, że będzie zawsze bezpieczny. Wojna jest zjawiskiem społeczno-politycznym, które polega na podjęciu decyzji o walce. Brak dostaw wody, pandemie “selekcyjne”, katastrofy ekologiczne i klimatyczne to wynik ubóstwa, błędnego zarządzania bezpieczeństwem przez rządzących. Brak poczucia bezpieczeństwa to stała konieczność dla prowadzenia badań nad rozwojem nauki, która zajmuje się zarządzaniem konfliktem. Zarządzanie konfliktem we współczesnym społeczeństwie to: sprawowanie kontroli przez decydentów politycznych, co następnie ma przełożenie na decyzje gwarantujące jego efektywne rozwiązanie. Dewiza obowiązująca polityków i wojskowych brzmi: rozpoznanie, strategia oraz atak (czyli skuteczne działania, które mogą zapewnić bezpieczeństwo). Stale należy pamiętać, że zarządzanie konfliktem wiąże się z realizacją zamierzonych celów, gdzie np. wojna jest zjawiskiem społecznym oraz narzędziem polityki. Nadmierna konsumpcja dotycząca przemysłu zbrojeniowego może zostać nazwana przez niektórych – strategią dla pokoju. Bałwochwalstwo polityki, a w tym zaawansowanej techniki powoduje, że jednostki pokładają ufność w rzeczach materialnych, gdzie, jak przestrzega papież Franciszek – nie należy ślepo podążać za doradcami od wizerunku, którzy sprzedają śmierć.

Słowa kluczowe

EN

management; conflict; responsibility; fear; human rights

PL

zarządzanie; konflikt; odpowiedzialność; strach; prawa człowieka

• Wydawca: Wydawnictwo Akademii Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
• Czasopismo: Scientific Journal of the Military University of Land Forces
• Rocznik: 2021
• Tom: Vol. 53, No. 3(201)
• Strony: 421--433
• Opis fizyczny: Bibliogr. 16 poz.

Twórcy

autor

Borowska Donata

• Department of European Studies, Faculty of Social Sciences, University of Wrocław, Poland

• https://orcid.org/0000-0002-7465-1071

Bibliografia

• 1. Johnson JB, Reynolds H, Mycoff J. Metody badawcze w naukach politycznych. Kloskowska-Dudzińska A (transl.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN; 2010.
• 2. Stoner JAF, Wankel Ch. Kierowanie. Ehrlich A (transl.). Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne; 1997.
• 3. Stochmal M, Maciejewski J. Hybrydyzacja obszarów badawczych środowiska (nie) bezpieczeństwa nie tylko w dyscyplinie socjologii. Historia i Polityka. 2018;23(30).
• 4. Delsol Ch. Nienawiść do świata: Totalitaryzmy i ponowoczesność. Chojnacki M (transl.). Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax; 2017.
• 5. Chomsky N. Siła i opinia. Jedliński M (transl.). Warszawa: Instytut Wydawniczy Książka i Prasa; 2018.
• 6. Beck U, Grande E. Europa kosmopolityczna: Społeczeństwo i polityka w drugiej nowoczesności. Ochocki A (transl.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar; 2009.
• 7. Voegelin E. Nowa nauka polityki. Śpiewak P (transl.). Warszawa: Fundacja Aletheia; 1992.
• 8. Barber BR. Dżihad kontra McŚwiat. Jankowska H (transl.). Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza; 2005.
• 9. Wojciechowski S. Zapobieganie i zwalczanie terroryzmu. In: Wojciechowski S, Osiewicz P (eds.). Zrozumieć współczesny terroryzm: Wybrane aspekty fenomenu. Warszawa: Difin; 2017.
• 10. Chodorowski J. Osoba ludzka w doktrynie i praktyce europejskich wspólnot gospodarczych. Poznań: Instytut Zachodni; 1990.
• 11. Barber BR. Imperium strachu: Wojna, terroryzm i demokracja. Jankowska H (transl.). Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza; 2005.
• 12. Sapir J. Nowy XXI wiek: od „wieku Ameryki” do powrotu narodów. Wilk M (transl.). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog; 2009.
• 13. Dziwisz D. Cyberszpiegostwo – chiński atak, amerykańska obrona. In: Górka M (ed.). Wywiad i kontrwywiad w polityce międzynarodowej na przełomie XX i XXI wieku. Warszawa: Difin; 2016.
• 14. Krupa M. Międzynarodowa statystyka zjawiska wojny w kontekście teorii stosunków międzynarodowych. Horyzonty polityki. 2012;3(4).
• 15. Hołyst B. Terroryzm. Vol. 2. Warszawa: LexisNexis Polska; 2011.
• 16. Hermeliński W. Bezpieczeństwo publiczne a prawo jednostki do prywatności. Palestra. 2013;1-2.

Uwagi

Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa Nr 461252 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2021).