Atrakcyjność Pienińskiego Parku Narodowego w opinii turystów

• Autorzy: Barniak J. , Olucha M.

Identyfikatory

DOI

10.7494/geotour.2018.52-53.1

Warianty tytułu

EN

Attractiveness of the Pieniny National Park in the tourist opinion

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Parki narodowe w Polsce są chętnie odwiedzane przez turystów. Wśród nich dużą popularnością cieszy się również Pieniński Park Narodowy, będący jednym z najmniejszych parków narodowych w kraju. Ochroną obejmuje on część Pienin odwiedzaną przez zorganizowane grupy turystów już od prawie 200 lat. Obszar Pienin odznacza się walorami przyrodniczymi, tj. specyficzną budową geologiczną, urozmaiconym ukształtowaniem terenu oraz ciekawą szatą roślinną. Cechuje się również obecnością obiektów kulturowych i punktów widokowych. Na jego terenie organizowane są wydarzenia, które mogą przyciągać turystów. Celem pracy było wskazanie najatrakcyjniejszych turystycznie miejsc i obiektów parku w opinii odwiedzających. Badania ankietowe w postaci sondażu diagnostycznego przeprowadzono na terenie parku na szlaku żółtym, z przełęczy Szopka w kierunku Krościenka. W opinii respondentów głównym atutem parku są walory krajobrazowe oraz szlaki piesze. Najbardziej atrakcyjnym turystycznie miejscem są Trzy Korony, dużą popularnością cieszy się również spływ Dunajcem. Park najczęściej odwiedzają osoby w wieku 20–40 lat, z wykształceniem wyższym, wybierające turystykę pieszą. Na obszarze parku turyści najczęściej spędzają dwa, trzy dni, często jest on także miejscem jednodniowych wycieczek. Respondenci deklarują chęć ponownego odwiedzenia parku, co wskazuje na jego atrakcyjność i pozwala wysunąć wniosek, iż ruch turystyczny na jego obszarze będzie wzrastał.

EN

In Poland national parks are places willingly visited by tourists. Among them the Pieniny National Park, which is one of the smallest national park in the country, is also very popular. Area of the Park covers a part of the Pieniny Mountains, visited by organized groups of tourists for almost 200 years. The Pieniny are characterized by natural values such as a specific geological structure, varied ter- rain and interesting vegetation cover. It is also characterized by the presence of cultural objects, viewpoints and organized events that can encourage tourists to visit. The purpose of the work was to identify the most attractive places and objects in the Park in the opinion of visitors. Survey research in the form of a diagnostic poll was carried out in the Park on the yellow trail from the Szopka Pass to the Krościenko. Landscape values and attractive hiking trails are the main advantages of the Park in tourists opinion. Three Crowns Mountain is the most attractive place, the Dunajec River Gorge rafting enjoys great popularity too. Tourists of the aged of 20 to 40 years old, with higher education who choose walking excursions, are persons mostly visiting the park. Short trips from 2 to 3 days long as well as day trip are the most popular stays in the Park. Respondents declare that they want to visit the Park again, which indicates its attractiveness. Taking into account above, it can be concluded that tourist traffic in the Pieniny National Park will increase.

Słowa kluczowe

PL

Pieniński Park Narodowy; atrakcyjność turystyczna; walory turystyczne

EN

Pieniny National Park; tourist attractiveness; tourist attractiions

• Wydawca: Wydawnictwa AGH ; Stowarzyszenie Naukowe im. Stanisława Staszica
• Czasopismo: Geotourism / Geoturystyka
• Rocznik: 2018
• Tom: nr 1-2 (52-53)
• Strony: I--X
• Opis fizyczny: Bibliogr. 42 poz., tab., wykr.

Twórcy

autor

Barniak J.

• AGH Akademia Górniczo-Hutnicza, Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska, al. Mickiewicza 30, 30-059 Kraków

autor

Olucha M.

• Discover Cracow Wordine, ul. Piłsudskiego 6/9, 31-109 Kraków

Bibliografia

• [1] Adamski A., Ciapała S., Gmyrek K., Kolasińska A., Mroczka A., Witkowski Z., 2014. Negatywne konsekwencje przegęszczenia szlaków w Pienińskim Parku Narodowym i rezerwacie przyrody Wąwóz Homole. Folia Turistica, 31: 147–164.
• [2] Analiza opisowa działalności PPN, 2013. Dyrekcja Pienińskiego Parku Narodowego.
• [3] Birkenmajer K., 1979. Przewodnik geologiczny po Pienińskim Pasie Skałkowym, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa.
• [4] Birkenmajer K., 1986. Stages of structural evolution of the Pieniny Klippen Belt, Carpathians. Studia Geologica Polonica, 88: 7–32.
• [5] Birkenmajer K., 2006. Przełom Dunajca w Pieninach  – fenomen geologiczny. Pieniny  – przyroda i człowiek, 9: 9–22.
• [6] Bołoz G., Jucha W., 2016. Rozkład przestrzenny ruchu turystycznego na szlakach pieszych w Pienińskim Parku Narodowym (Monitoring Studenckiego Koła Naukowego Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie w latach 2007–2012). Pieniny  – Przyroda i Człowiek 14: 133–143.
• [7] Bubula B., Janczy M., Król D., Lupa R., 2008. Turystyka w województwie małopolskim w 2007 roku, Informacje i opracowania statystyczne. Rok VI. Urząd statystyczny w Krakowie, www.stat.gov.pl/ krak, https://krakow.stat.gov.pl/files/gfx/krakow/pl/defaultaktualno- sci/846/3/10/4/2008_turystyka_2007.pdf
• [8] Celichowski A., 1976. Plan ogólny zagospodarowania przestrzennego Pienińskiego Parku Narodowego. I etap  – prace przygotowawcze i zebranie materiałów. Maszynopis, Dyrekcja Pienińskiego Parku Narodowego.
• [9] Ćwiąkała J., Gil A., 2012. Monitoring ruchu turystycznego na terenie Pienińskiego Parku Narodowego w sezonie letnim 2012  – interpretacja wyników. Prace Studenckiego Koła Naukowego Geografów Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, 1: 34–40.
• [10] Dąbrowski P., 2008. Zarys historii ochrony przyrody w Pieninach. Pieniny  – Przyroda i Człowiek 10: 147 – 169.
• [11] Duda R., Goraj A., 2012. Ocena infrastruktury turystycznej w Pienińskim Parku Narodowym. Prace Studenckiego Koła Naukowego Geografów Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, 1: 41–51.
• [12] Fischbach J., 1985. Wielkość i struktura ruchu turystycznego w Pienińskim Parku Narodowym. Maszynopis, Dyrekcja Pienińskiego Parku Narodowego.
• [13] Golonka J., Doktor M., Krobicki M., Miśkiewicz K., Bartuś T., Stadnik R., Waśkowska A., 2012. Transgraniczny geopark pieniński jako stymulator rozwoju regionu. Rozwój turystyki kulturowej i przyrodniczej na pograniczu polsko-słowackim. PPWSZ, Nowy Targ, 47–56.
• [14] Golonka J., Doktor M., Miśkiewicz K., Krobicki M., Słomka T., 2014. Selected geosites within a proposed new trans-border Pieniny Geopark (Polish-Slovakian). Acta Geoturistica, 5(2): 46–63.
• [15] Golonka J., Krobicki M., 2004. Jurassic paleogeography of the Pieniny and Outer Carpathian basins. Rivista Italiana di Paleontologia e Stratigrafia, 110(1): 5–14.
• [16] Golonka J., Krobicki M., 2007. The Dunajec River rafting  – one of the most interesting geotouristic excursions in the future trans-border PIENINY Geopark. Geoturystyka, 3(10): 29–44.
• [17] Golonka J., Krobicki M., Waśkowska A., Cieszkowski M., 2015. Olistostromes of the Pieniny Klippen Belt, Northern Carpathians. Geological Magazine, 152(2): 269–286.
• [18] Hurkała T., 2010. Szczawnica jako przykład rozwoju zrównoważonego gminy uzdrowiskowej. Problemy Ekologii 14(4): 169–175.
• [19] Kaźmierczakowa R., Grodzińska K., 2007. Przemiany zbiorowisk naskalnych i kserotermicznych Pienińskiego Parku Narodowego w okresie ostatnich 35 lat XX w. W: Holeksa J. (red.), Zakres, tempo i mechanizmy zmian w przyrodzie terenów chronionych w Polsce. Część I. Studia Naturae 54, 85–132.
• [20] Kawęcka A., Radkowska I., Szewczyk M., Radkowski A., 2017. Wypas kulturowy owiec w ochronie cennych zbiorowisk roślinnych na przykładzie Hali Majerz. Wiadomości Zootechniczne, 55: 189–197.
• [21] Kiszka K., Majewski K., Semczuk M., 2009. Ruch turystyczny w Pienińskim Parku Narodowym, W: Górka Z., Więcław-Michniewska J. (red.), Badania i podróże krakowskich geografów, t. IV, Polskie Towarzystwo Geograficzne Oddział w Krakowie, Kraków.
• [22] Kołodziejski S., Remiszewski R.M., 2015. Flisactwo w Pieninach, Szczawnica.
• [23] Kresek Z., 1995. Pieniny: przewodnik turystyczny, Kraj Wydawnictwo PTTK, Warszawa.
• [24] Krobicki M., Golonka J., 2008a. Geotouristical values of the Pieniny Klippen Belt and Tatra Mountains regions (Poland). Przegląd Geologiczny, 56(8/1): 670–711.
• [25] Krobicki M., Golonka J., 2008b. Geological history of the Pieniny Klippen Belt and Middle Jurassic black shales as one of the oldest deposits of this region  – stratigraphical position and palaeoenviron- mental significance. Geoturystyka 2(13): 3–18.
• [26] Kowalik T., 2004. Kulturowy wypas i ekologiczne bacowanie. Gościniec 1(14), ZG PTTK.
• [27] Kurek W. (red.), 2007. Turystyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
• [28] Mapa geologiczno-turystyczna Pieniński Park Narodowy w skali 1:25 000, 2013, PIG-PIB.
• [29] Michalczuk S.K., 2003. Zamek Czorsztyn  – pomnik historii Polski. Pieniny  – Przyroda i Człowiek, 8: 89–105.
• [30] Monitor Polski, 1932. Nr 123, poz. 156.
• [31] Nyka J., 1995. Pieniny: przewodnik turystyczny, Wydawnictwo Trawers, Warszawa.
• [32] Razowski J. (red.), 2000. Flora i fauna Pienin, Monografie Pienińskie, 1, Pieniński Park Narodowy.
• [33] Partyka J., 2010. Ruch turystyczny w polskich parkach narodowych. Folia Turistica 22: 9–23.
• [34] Różycki P., 2009. Zarys wiedzy o turystyce. Proksenia, Kraków.
• [35] Stępień P., Kaczmarczyk S., 2006. Badania konserwatorskie Zamku Pieniny i koncepcja jego zabezpieczenia. Pieniny  – Przyroda i Człowiek, 9: 219–231.
• [36] Ustawa o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 roku, Dz.U. 2004 nr 92, poz. 880, art. 5 p. 23.
• [37] Warcholik W., Semczuk M., Baranowski M., 2010. Monitoring ruchu turystycznego w Pienińskim Parku Narodowym. Annales Universi- tatis Paedagogicae Cracoviensis, 93, Studia Geographica, vol. I: 49–57.
• [38] Warcholik W., Semczuk M., 2011. Natężenie ruchu turystycznego w Pienińskim Parku Narodowym. Prace Komisji Geografii Przemysłu, 18: 148–154.
• [39] Wróbel I., 2003. Szata roślinna Pienińskiego Parku Narodowego. Podsumowanie Planu Ochrony na lata 2001–2020. Pieniny – Przyroda i Człowiek, 8: 63–69.
• Netografia
• [40] www1  – www.pieninypn.pl (dostęp: 20.10.2015)
• [41] www2  – www.pieniny.net.pl (dostęp: 10.10.2015)
• [42] www3  – www.flisacy.com.pl (dostęp: 18.04.2016)

Uwagi

Opracowanie rekordu w ramach umowy 509/P-DUN/2018 ze środków MNiSW przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę (2019).