The role of pseudomonas fluorescens in the process of Rhizoctonia solani growth inhibition

• Autorzy: Nabrdalik M. , Grata K.

Identyfikatory

DOI

10.2428/ecea.2014.21(3)26

Warianty tytułu

PL

Udział Pseudomonas fluorescens w zahamowaniu wzrostu Rhizoctonia solani

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The aim of conducted research was to determine influence of metabolites produced by Pseudomonas fluorescens on the growth of 4 phytopathogenic strains of Rhizoctonia solani marked R1, R2, R3 and R4 which infect sugar beetroot. The antagonistic properties were assessed with the culture-plate method on PDA medium for P. fluorescens cultured for 4, 6 8, 10 and 24 hours at 25 oC for 5 days. The fungistatic activity of P. fluorescens was determined against the growth rate index and the rate of mycelial growth inhibition. Obtained results prove, that Rhizoctonia spp. strains were both sensitive and resistant to metabolites produced by P. fluorescens. The highest inhibition of the linear growth of mycelium has been observed for R. solani R1 and R4 strains. In both cases the highest inhibition, reaching almost 60 %, has been recorded for the trials cultured for 4 hours and the lowest, amounting ca. 30 % after 24 hours of culturing. However, the other strains of R. solani marked R2 and R3 were resistant to the metabolites produced by P. fluorescens regardless of the length of culturing.

PL

Celem podjętych badań było określenie wpływu metabolitów Pseudomonas fluorescens na wzrost 4 fitopatogennych szczepów buraka cukrowego Rhizoctonia solani oznaczonych jako R1, R2, R3 oraz R4. Ocenę właściwości antagonistycznych metabolitów przeprowadzono metodą hodowlano-płytkową na podłożu PDA dla 4, 6, 8, 10 i 24 godzinnych hodowli P. fluorescens. Hodowle prowadzono w temperaturze 25 oC przez 4–7 dni. Na podstawie indeksu tempa wzrostu oraz stopnia zahamowania wzrostu grzybni określono aktywność fungistatyczną P. fluorescens. Wyniki doświadczenia wskazują, że wśród badanych szczepów Rhizoctonia spp. były zarówno szczepy wrażliwe, jak i oporne na działanie metabolitów P. fluorescens. Największą inhibicję rozrostu liniowego grzybni zaobserwowano dla szczepów R. solani R1 oraz R4. W obu przypadkach najwyższe, prawie 60 % zahamowania wzrostu grzybni uzyskano dla 4-godzinnej hodowli, a najniższe w granicach 30 % dla hodowli 24-godzinnej. Natomiast szczepy R. solani R2 i R3 były oporne na działanie metabolitów P. fluorescens niezależnie od wieku hodowli.

Słowa kluczowe

EN

antifungal activity; Pseudomonas fluorescens; Rhizoctonia solani; growth rate index

PL

aktywność przeciwgrzybowa; Pseudomonas fluorescens; Rhizoctonia solani; indeks tempa wzrostu

• Wydawca: Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
• Czasopismo: Ecological Chemistry and Engineering. A
• Rocznik: 2014
• Tom: Vol. 21, nr 3
• Strony: 325--332
• Opis fizyczny: Bibliogr. 31 poz., tab., wykr.

Twórcy

autor

Nabrdalik M.

• Independent Chair of Biotechnology and Molecular Biology, Opole University, ul. kard. B. Kominka 6a, 45–032 Opole, Poland, phone: [phone].

autor

Grata K.

• Independent Chair of Biotechnology and Molecular Biology, Opole University, ul. kard. B. Kominka 6a, 45–032 Opole, Poland, phone: [phone].

Bibliografia

• [1] Ogoshi A. Ann Rev Phytopathol. 1987;25;125-143. DOI: 10.1146/annurev.py.25.090187.001013.
• [2] Narayanasamy P. Molecular Biology in Plant Pathogenesis and Disease Management: Microbial Plant Pathogens. Volume 1. Springer; 2008.
• [3] Guillemaut C, Edel-Hermann V, Camporota P, Alabouvette C, Richard-Molard R, Steinberg C. Can J Microbiol. 2003;49:556-568. DOI: 10.1139/W03-066.
• [4] Rush CM, Carling DE, Harveson, RM, Mathieson JT. Plant Dis. 1994;78(4):349-352.
• [5] Moliszewska EB. The etiology of selected diseases of sugar-beet roots. Studies and Monographs 412, Opole, Poland; Opole University: 2009.
• [6] Strausbaugh CA, Eujayl IA, Panella LW. Plant Dis. 2013;97(9):1175-1180. DOI: 10.1094/PDIS-11-12-1078-RE.
• [7] Kiewnick S, Jacobsen BJ, Braun-Kiewnick A, Eckhoff JLA, Bergman JW. Plant Dis. 2001;85(7):718-72. DOI: 10.1094/PDIS.2001.85.7.718.
• [8] Stępniewska-Jarosz S, Pukacka A, Tyrakowska M. Prog Plant Prot. 2008;48:1111-1115.
• [9] Tan GH, Nordin MS, Napsiah AB. J Trop Agric and Food Sci. 2010;38:249-256.
• [10] Ganeshan G, Kumar AM. J Plant Interactions. 2005;1(3):123-134. DOI: 10.1080/17429140600907043.
• [11] Weller DM. Phytopathology. 2007;97:250-256. DOI: 10.1094/PHYTO-97-2-0250.
• [12] Haas D, Défago G. Nature Reviews Microbiol. 2005;3:307-319. DOI:10.1038/nrmicro1129.
• [13] Corbell N, Loper JE. J Bacteriol. 1995;177:6230-6236.
• [14] Hammer PE, Hill DS, Lam ST, van Pe’e KH, Ligon JM. App Environ Microbiol. 1997;63:2147-2154.
• [15] Jankiewicz U. Water-Environ-Rural Areas. 2010;30:83-92.
• [16] Bergey’s Manual of Determinative Bacteriology. Baltimore: The Williams and Wilkins Company; 1989.
• [17] Burgieł Z. Acta Agrar Silvestr, Ser Agraria. 1984;23:187-199.
• [18] Singh R, Sinha AP. Annals of Plant Protect Sci. 2005;13(1):159-162.
• [19] Grosch R, Faltin F, Lottmann J, Kofoet A, Berg G. Can J Microbiol. 2005;51(4):345-353. DOI: 10.1139/w05-002.
• [20] Stachowiak B, Dach J. Agricultural, Horticultural and Forest Eng. 2007;5:19-21.
• [21] Hill DS, Stein JI, Torkewitz NR, Morse AM, Howell CR, Pachlatko JP, Becker JO, Ligon JM. Appl Environ Microbiol. 1994;60:78-85.
• [22] Meena B, Marimuthu T, Vidhyasekaran P, Velazhahan R. Z Pflanzenk Pflanzen. 2001;108:369-381.
• [23] Gajda I, Kurzawińska H. Phytopathol Pol. 2004;34:51-58.
• [24] Ardakani SS, Heydari A, Khorasani NA, Arjmandi R, Ehteshami M. J Plant Prot Res. 2009;49:49-55. DOI: 10.2478/v10045-009-0007-3.
• [25] Shyamala L, Sivakumaar PK. Inter J of Res in Pure and Applied Microbiol. 2012;4:59-63.
• [26] Vanith S, Ramjegathesh R. J Plant Pathol Microb 2014;5(1):1-4. DOI: 10.4172/2157-7471.1000216.
• [27] Nabrdalik M, Grata K. Proc ECOpole. 2012;6(2):541-546. DOI: 10.2429/proc.2012.6(2)073.
• [28] Nabrdalik M, Grata K. Proc ECOpole. 2011;5(2):407-411.
• [29] Nagarajkumar M, Bhaskaran R, Velazhahan R. Microbiol Res. 2004;159:73-81. DOI: 10.1016/j.micres.2004.01.005.
• [30] Vivekananthan R, Ravi M, Ramanathan A, Samiyappan R. World J Microb Biot. 2004;20(3):235-244. DOI: 10.1023/B:WIBI.0000023826.30426.f5.
• [31] Nielsen MN, Sörensen J. FEMS Microbiol Ecol. 1999;30:217-227.