PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Tytuł artykułu

Selan. Dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych poziomów narażenia zawodowego

Wybrane pełne teksty z tego czasopisma
Identyfikatory
Warianty tytułu
EN
Hydrogen selenide
Języki publikacji
PL
Abstrakty
PL
Selan jest gazem o charakterystycznym zapachu zgniłej rzodkwi. Jest stosowany do produkcji selenków i związków selenoorganicznych oraz jako składnik mieszaniny do produkcji półprzewodników. Narażenie na selan ma miejsce w procesach oczyszczania selenu i podczas produkcji farb na bazie selenianów i seleninów.Dotychczas w Polsce ustalono wartości normatywów higienicznych selenu i jego związków na poziomie: war¬tość NDS - 0,1 mgSe/mJ i wartość NDSCh - 0,3 mgSe/mJ, nie wyłączając selenowodoru. W państwach Unii Europejskiej i w USA ustalono wartości normatywów higienicznych dla selanu niezależnie od wartości NDS zaproponowanych dla selenu i innych jego związków. Jest to spowodowane tym, że selenowodór występuje w postaci gazowej, natomiast takie związki selenu, jak: seleniany, seleniny i selenki są to substancje stałe.Selan jest substancją bardzo toksyczną. Wartości LC50 selanu wyznaczone na podstawie wyników badań na świnkach morskich podczas 1-, 4- lub 8-godzinnego narażenia wynoszą odpowiednio: 12,7; 9 i 1 mgSe/mJ.Efektem krytycznym działania par selanu u ludzi jest działanie drażniące na błony śluzowe układu oddechowego, oczy i skórę oraz zaburzenia ze strony układu pokarmowego. Działanie drażniące przejawia się kaszlem, katarem, bólem gardła, trudnościami w oddychaniu, uczuciem pieczenia w klatce piersiowej, skurczem oskrzeli, a także może wystąpić zapalenie płuc i obrzęk płuc poprzedzony kilkugodzinnym okresem latencji. U narażonych stwierdzano ponadto zaczerwienienie i ból oczu, łzawienie i zapalenie skóry, a także zaburzenia ze strony układu pokarmowego (nudności i wymioty) oraz ogólne osłabienie.U pracowników laboratorium narażonych na selenowodór o stężeniu 0,67 mg/m3 stwierdzono zaburzenia ze strony układu pokarmowego (nudności i wymioty), osłabienie oraz metaliczny smak w ustach. Według National Institute of Occupational Safety and Health w USA wartość stężenia, stwarzającego natychmiastowe zagrożenie dla zdrowia i życia (IDLH) wynosi 3,2 mg/m3. U 21-letniej studentki, zatrudnionej w laboratorium badawczym i narażonej na selenowodór o nieznanym stężeniu przynajmniej raz w tygodniu przez rok - obserwowano: przewlekłe biegunki, bóle brzucha, zapach czosnku w powietrzu wydychanym, a także ostrą próchnicę zębów. Badana uskarżała się na łzawienie oczu i chroniczny nieżyt nosa. Autorzy dokumentacji proponują przyjąć stężenie 0,67 mg/mJ za wartość LOAEL dla selenowodoru i wyznaczyć wartość NDS, przyjmując następujące współczynniki niepewności: współczynnik związany z wrażliwością osobniczą człowieka równy 2, współczynnik związany z przejściem z badań krótkoterminowych do przewlekłych równy 2 oraz współczynnik równy 3, w razie stosowania wartości LOAEL zamiast wartości NOAEL.Na podstawie powyższego wyliczenia, przyjęto wartości normatywów higienicznych selanu na poziomie: wartość NDS - 0,05 mg/m3 i wartość NDSCh - 0,1 mg/mJ (2 x wartość NDS ze względu na działanie drażniące związku). Nie ma podstaw' do ustalenia wartości DSB selanu.
EN
Hydrogen selenide is a non-metallic compound currently receiving attention in both medicine and electronics. Hydrogen selenide is extremely flammable. Toxicity results in multiple symptoms, the most characteristic of which is a garlicky odor of the breath.A single inhalation concentration LC50 of hydrogen selenide is reported to be between 1 and 12,7 mg/mJ for 1- and 8-hour exposure. A young woman exposed repeatedly to hydrogen selenide gas developed gastrointestinal complaints, dental caries, conjuctivitis, nail deformi¬ties, and garlicky breath. Five cases of subacute intoxication from less than 0,67 mg/mJ of hydrogen selenide probably generated from the use of selenious acid have been reported. Gastrointestinal distress, dizziness, increased fatigue, moderate eye and nasal irritation and a metallic taste in the mouth were reported.The LOAEL (lowest observed adverse effect level) of 0,67 mg/m3 was adopted. Given these data, the 8-hour TWA value is 0,05 mg/m3, and the STEL value is 0,1 mg/m3.
Rocznik
Tom
Strony
135--144
Opis fizyczny
Bibliogr. 22 poz., rys., tab.
Twórcy
  • Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera 90-950 Łódź ul. św. Teresy 8
autor
  • Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera 90-950 Łódź ul. św. Teresy 8
Bibliografia
  • 1. ACGIB (2000) Documentation of the threshold limit values (on CD). Hydrogen selenide. Ed. 6th. Cincinnati, OH.
  • 2. Alderman L. C, Bergin J.J. (1986) Hydrogen selenide poisoning: an illustrative case with review of the literaturę. Archives of Environmental Health 41(6),354-358.
  • 3. Buchan R.F. (1947) Industrial selenosis. Occupational Medicine 3, 439-456.
  • 4. CHEMINFO (2000) [d’base] Canadian Centre for Occupational Health and Safety.
  • 5. Commission directive 2000/39/EC of 8 June 2000, establishing a first list of indicative occupational exposure limit values in implementation of Council directive 98/24/EC on the protection of the health and safety of workers from the risks related to chemical agents at work.
  • 6. Dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych poziomów narażenia zawodowego: selen i związki. (1986) Łódź, IMP [Dane niepublikowane].
  • 7. Dudley H.C (1938) Selenium as a potential industrial hazard. Public Health Reports 53(8), 281-292.
  • 8. Dudley H.C, Miller J.W. (1941) Toxicology of selenium VI. Effects of subacute exposure to hydrogen selenide. Journal ofIndustrial Hygiene and Toxicology 23(10), 470-477.
  • 9. Dyrektywa Rady 67/548/EWG o ujednoliceniu ustaw, rozporządzeń i innych przepisów prawnych i administracyjnych dotyczących klasyfikacji, pakowania i oznakowania niebezpiecznych substancji chemicznych z późniejszymi poprawkami do 28 ATP włącznie (Dyrektywa Komisji 2001l59/WE z dnia 6 sierpnia 2001 r.)
  • 10. Friberg L. i in. (1986) Handbook of the toxicology of metals. Ed. 2nd. Amsterdam, Elsevier Science Publ. s. V2 500.
  • 11. Glover G.R. (1983) Selenium and compounds. Encyclopaedia of Occupational Health and Safety 2, 2017-2019.
  • 12. Glover J.R. (1970) Selenium and its industrial toxicology. !MS Ind. Med. Surg. 39(1), 50-54.
  • 13. IPCS (1999) International Program me on Chemical Safety and the Commission of the European Communities, CEC.
  • 14. MAK-und BAT-Werte-Liste (1999) Deutsche Forschungsgemeinschaft. Senatskommission zur Prufung gesundheitsschadlicher Arbeitsstoffe. Mitteilung 35.
  • 15. NIOSH (1999) Pocket guide on CD-ROM (Tomes).
  • 16. Patty’s Industrial hygiene and toxicology (1982) Ed. 3rd rev. New York, Wiley, Inc., 1978-1982. Vol. 3. Originally pub. w 1979: pub. jako 2nd rev. ed. w 1985. 2C,4764.
  • 17. Rosenfeld I., Beath O.A. (1964) Selenium. Geobotany, Biochemistry, Toxicity and Nutrition, Academic, New York.
  • 18. Rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem. DzU nr 129, poz. 1110.
  • 19. RTECS (1999) [d’base on CD listopad].
  • 20. Schecter A. i in. (1980) Acute hydrogen selenide inhalation. Chest. 77(4), 554-555.
  • 21. Toxicological profile for selenium (1996) Agency for Toxic Substances and Disease Registry, U.S. Department of Health and Human Services.
  • 22. TLVs and BEIs (2000) Threshold limit values for chemical substances and physical agents biological exposure indices booklet issues by American Conference of Governmental Industrial Hygienists (ACGIH), Cincinnati.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-2521ec72-45c8-40ca-93ee-402ef379a91e
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.