Operational Warfare in War College and War Studies University

• Autorzy: Parafianowicz Ryszard

Identyfikatory

DOI

10.5604/01.3001.0013.3624

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Having own operational warfare based on deeply rooted domestic military culture and positively verified combat cases, being now historical experiences inspiring next generations, is one of the foundations of the armed forces. Polish art of war in the 20th century developed freely in the Second Republic of Poland: it was a period, when the foundations for Polish operational art were established. Poland, in consequence of a betrayal by its western allies, after World War II found itself in the Soviet zone of influences, and this meant breaking up with the achievements of the Second Republic of Poland, including the art of war. Regaining Independence at the break of 1989/1990 was a distinct turning point in the development of the art of war, and meant the necessity to search for new solutions adequate for the challenges stemming from contemporary geopolitical location, as well as from its defense self-sufficiency. This required a new outlook on operational warfare. The following turning point was the membership in North-Atlantic Alliance and the participation of the Polish Armed Forces in stabilization operations in the Balkans, Iraq, and Afghanistan. Both in the Second Republic of Poland and today, military education of command and staff professionals had a significant impact on Polish operational art.

Słowa kluczowe

EN

art of war; operational warfare; operational art; operational level; operational activity; operational command

PL

sztuka wojny; wojna operacyjna; sztuka operacyjna; poziom operacyjny; działalność operacyjna; polecenie operacyjne

• Wydawca: Wojskowy Instytut Wydawniczy
• Czasopismo: Kwartalnik Bellona
• Rocznik: 2019
• Tom: Nr 2
• Strony: 17--29
• Opis fizyczny: Bibliogr. 36 poz.

Twórcy

autor

Parafianowicz Ryszard

• Akademia Sztuki Wojennej

Bibliografia

• 1. Bugajski J., Wyższa Szkoła Wojenna (1919-1939) - placówka dydaktyczna i ośrodek myśli wojskowo-teoretycznej, mps, Warszawa 1962.
• 2. Chocha B., Rozważania o sztuce operacyjnej, Warszawa 1984.
• 3. Encyklopedia wojskowa, t. 6, O. Laskowski (red.), Warszawa 1937.
• 4. Encyklopedia wojskowa, t. 1, O. Laskowski (red.), Warszawa 1931.
• 5. Glabisz K., Działania z położenia wewnętrznego, „Bellona” 1924 z. 10.
• 6. Hermann H., Geneza sztuki operacyjnej, Warszawa 1992.
• 7. Hermann H., Operacyjny wymiar pola walki, Toruń 2004.
• 8. Kirchmayer J., Istota obrony ruchowej, „Bellona” 1934 t. 43, z. 3.
• 9. Kirchmayer J., Obrona ruchowa wśród innych form obrony taktycznej, „Bellona” 1937 t. 48, z. 6.
• 10. Kucharski W., Kawaleria i broń pancerna w doktrynach wojennych 1918-1939, Warszawa-Kraków 1984.
• 11. Kukiel M., Frederic Culmann, Strategie. La manaeuvre strategique offensive dans la guerre de mouvements, „Bellona” 1925 z. 1.
• 12. Kutrzeba T., Obrona taktyczna i operacyjna, „Bellona” 1922, z. 2.
• 13. Lityński S., Udział Wyższej Szkoły Wojennej przed 1939 r. w kształtowaniu polskiej doktryny wojennej, „Bellona” (Londyn) 1955, nr 1.
• 14. Maroń J., O osobliwościach polskiej historii wojskowości, Wrocław, 2013.
• 15. Matuszak Z., Obrona operacyjna w europejskiej myśli wojskowej 1918-1939, Piotrków Trybunalski, 2001.
• 16. Matuszak Z., Obrona operacyjna w polskiej myśli wojskowej 1918-1939, Piotrków Trybunalski, 2002.
• 17. Matuszak Z., Obrona operacyjna w wojskowości polskiej w latach 1918-1939, Piotrków Trybunalski, 2004.
• 18. Mossor S., Podstawowe wiadomości z dziedziny dowodzenia operacyjnego, cz. 1. Zasady operacyjne na tle obecnych warunków wojny, Warszawa, 1936.
• 19. Mossor S., Sztuka wojenna w warunkach nowoczesnej wojny, Warszawa, 1938.
• 20. Podręcznik dla operacyjnej służby sztabów, Warszawa, 1928.
• 21. Polak A., Teoria grup operacyjnych w polskiej sztuce wojennej okresu międzywojennego na przykładzie działań wojennych grupy operacyjnej „Bielsko” we wrześniu 1939 roku, Warszawa, 2002.
• 22. Polak A., Związki operacyjne w polskiej sztuce wojennej 1918-2008, Warszawa, 2008.
• 23. Porwit M., Komentarze do polskich działań obronnych 1939 roku, cz. 1. Plany i bitwy graniczne, Warszawa, 1983.
• 24. Rybka R., Stepan K., Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja, Warszawa, 2010.
• 25. Skibiński F., Rozważania o sztuce wojennej, Warszawa, 1972.
• 26. Stawecki P., Oficerowie dyplomowani wojska Drugiej Rzeczypospolitej, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1997.
• 27. Stawecki P., Wojsko Marszałka Józefa Piłsudskiego 12 V 1926-12 V 1935, Warszawa, 2004.
• 28. Tym J. S., Koncepcja szkolenia operacyjno-taktycznego dowództw i sztabów wielkich jednostek prowadzonego przez Wyższą Szkołę Wojenną, w: Planowanie wojenne i przygotowania obronne II Rzeczypospolitej. Studia i materiały, Tomasz Kośmider (red. nauk.), Warszawa, 2012.
• 29. Tym J. S., Operacyjne aspekty bitwy nad Bzurą. Pierwsza faza bitwy 9-12 września 1939 roku, „Zeszyty Naukowe Akademii Obrony Narodowej” 2011, nr 4.
• 30. Wojskowe Biuro Historyczne, Departament Dowodzenia Ogólnego MSWojsk., sygn. I.300.22.140, Departament Dowodzenia Ogólnego MSWojsk. L.dz. 10483/Wyszk. Tj., Ćwiczenie międzydywizyjne w r. 1939 - referat z 23 listopada 1938 r.
• 31. Wiatr M., Między strategią a taktyką, Toruń, 1999.
• 32. Wiatr M., Operacje połączone, Toruń, 2006.
• 33. Wojskowe Biuro Historyczne, Wyższa Szkoła Wojenna, sygn. I 340.1.52, Notatka gen. Tadeusza Kutrzeby z 12 X 1928.
• 34. Zieliński J., Polska sztuka operacyjna, Warszawa, 1994.
• 35. Zieliński J., Przygotowanie i prowadzenie operacji obronnej, Warszawa, 1995.
• 36. Zieliński J., Zarys teorii sztuki operacyjnej wojsk lądowych Rzeczypospolitej Polskiej, Toruń, 1998.