Color in eco-architecture as a representation of natural processes

• Autorzy: Cisek Ewa , Gacek Matylda

Identyfikatory

DOI

10.37190/arc220208

Warianty tytułu

PL

Kolor w ekoarchitekturze jako odwzorowanie procesów zachodzących w naturze

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The article aims to analyze the relationships between natural processes of organic materials which are used in eco-architecture and the resulting color effects. It was indicated that images of objects may undergo irreversible changes, when the material used undergoes natural biodegradation over time, as well as cyclical changes – then the applied living matter is periodically reborn in colors consistent with year-round natural rhythms. These solutions, which are implemented on various scales, are defined as new forms of art forming a combination of architecture and biology. Our research on color is part of the framework considerations on the transformation of the urban landscape into environmentally friendly eco-structures of various scales. Analyses of ecological implementations show that the idea of an organic city and introducing nature to cities in various forms of eco-architecture are part of a long-term deep ecology movement initiated in Norway, which is becoming a means of fighting the climate crisis. This study proves a high value and great importance of these applications for achieving diverse and rich color ranges in architecture, while significantly reducing the negative impact of these practices on the natural environment, compared to, e.g., synthetic building materials. Such practices should be particularly promoted in the context of the advancing climate crisis, and research into materials of organic origin should be given priority.

PL

Artykuł poświęcony jest badaniom nad relacjami, jakie zachodzą pomiędzy naturalnymi procesami, którym podlegają materiały pochodzenia organicznego stosowane w ekoarchitekturze, a uzyskiwanymi, będącymi ich następstwem efektami kolorystycznymi. Wskazano, że wizerunki obiektów mogą ulegać zmianom zarówno nieodwracalnym, gdy użyty materiał ulega z czasem naturalnej biodegradacji, jak i cyklicznym – wówczas zastosowana żywa materia odradza się okresowo w kolorach zgodnych z całorocznymi rytmami przyrodniczymi. Takie rozwiązania realizowane w różnych skalach definiowane są jako nowe formy sztuki, będące sprzężeniem architektury z biologią. Przedmiotowe badania nad kolorem wpisują się w ramowe rozważania nad transformacją pejzażu miejskiego w przyjazne środowisku ekostruktury o różnych skalach i kolorach. Analizy ekologicznych realizacji pokazują, że idea miasta organicznego oraz wprowadzanie do miast natury w różnorodnych formach barwnej ekoarchitektury wpisują się w długofalowy ruch ekologii głębokiej, zapoczątkowanej w Norwegii, stając się środkiem do walki z kryzysem klimatycznym. Niniejsza praca pozwala podkreślić wysoką wartość i ważność tych zastosowań dla osiągania różnorodnych i bogatych zakresów kolorystycznych w architekturze, przy istotnej redukcji jej negatywnego oddziaływania na środowisko naturalne, w porównaniu np. z architekturą wykorzystującą syntetyczne materiały budowlane. Takie praktyki powinny być szczególnie promowane w kontekście postępującego kryzysu klimatycznego, a badania nad materiałami pochodzenia organicznego traktowane priorytetowo.

Słowa kluczowe

EN

eco-colour; eco-architecture; renewable energy; ecology; colors of earth

PL

ekokolor; ekoarchitektura; energia odnawialna; ekologia; kolory ziemi

• Wydawca: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
• Czasopismo: Architectus
• Rocznik: 2022
• Tom: Nr 2 (70)
• Strony: 81--93
• Opis fizyczny: Bibliogr. 34 poz., il.

Twórcy

autor

Cisek Ewa

• Faculty of Architecture, Wrocław University of Science and Technology, Poland

• https://orcid.org/0000-0002-7613-6612

autor

Gacek Matylda

• Doctoral School, Wrocław University of Science and Technology, Poland

• https://orcid.org/0000-0003-4317-6033

Bibliografia

• [1] Berre N., Odkrycia, [in:] M. Rydiger, Ł. Gałusek (red.), Współczesna architektura norweska 2005–2010, Międzynarodowe Centrum Kultury, Kraków 2012, 8–21.
• [2] Rydiger M., Learning from landscape. Sztuka i architektura wobec natury, [in:] M. Rydiger, Ł. Gałusek (red.), Współczesna architektura norweska, Międzynarodowe Centrum Kultury, Kraków 2012, 26–33.
• [3] Malmström Ch., Od pejzażu ze snów do miasta rzeczywistego, [in:] M. Rydiger, Ł. Gałusek (red.), Współczesna architektura norweska 2005–2010, Międzynarodowe Centrum Kultury, Kraków 2012, 22–25.
• [4] Seip E., Architecture in Norway, The Royal Norwegian Ministry of Foreign Affairs, Oslo 1982.
• [5] Stanwix W., Sparrow A., The Hempcrete Book: Designing and Building with Hemp-Lime, Green Books, England 2014.
• [6] Tavares Martins A.M., Campos I.D., From the Horizontal Garden to the Vertical Garden: An Architectural and Environmental Perspective of the “green” Element, “IOP Conference Series: Materials Science and Engineering” 2019, Vol. 471, Iss. 7.
• [7] Pallasma J., From metaphorical to ecological functionalism, “Architectural Review” 1993, 193.1156, 74–79.
• [8] Pallasmaa J., Toward an Architecture of Humility, “Harvard Design Magazine” 1999, Winter/Spring, 22–25.
• [9] Zoelly P., Terratektur: Einstieg in die unterirdische Architektur, Birkhäuser, Basel 1989.
• [10] Frampton K., The Tectonic Form of Sverre Fehn, “AREA” 2014, No. 116, 12–15.
• [11] Kumar R., Kumar M., Kumar I., Srivastava D., A review on utilization of plastic waste materials in bricks manufacturing process, “Materials Today: Proceedings” 2021, Vol. 46, 6775–6780, doi: 10.1016/j.matpr.2021.04.337.
• [12] Attias N., Danai O., Abitbol T. et al., Mycelium bio-composites in industrial design and architecture: Comparative review and experimental analysis, “Journal of Cleaner Production” 2020, Vol. 246, doi: 10.1016/j.jclepro.2019.119037.
• [13] Cisek E., Norweska architektura i rzeźba wobec natury, Oficyna Wydawnicza PWr, Wrocław 2017.
• [14] Eurostat Statistics Explained, Waste Statistics UE, 2019, https://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/index.php?title=Waste_statistics [accessed: 15.04.2019].
• [15] McDonough W., Braungart M., Cradle to Cradle: Remaking the Way We Make Things, North Point Press, New York 2002.
• [16] Zhang L., Production of bricks from waste materials – A review, “Construction and Building Materials” 2013, Vol. 47, 643–655, doi: 10.1016/j.conbuildmat.2013.05.043.
• [17] Cao L., The Colors of Brick, Archdaily, 29.07.2020, https://www.archdaily.com/944493/the-colors-of-brick [accessed: 23.05.2021].
• [18] Cisek E., Nurt socjologiczny i romantyczny we współczesnej architekturze zielonych przedmieść Antwerpii, “Architectus” 2004, nr 1(15), 51–58.
• [19] Red House/Biuro Toprojekt, ArchDaily, 12.08.2020, https:/www.archdaily.com/908310/red-house-biuro-toprojekt [accessed: 9.05.2022].
• [20] IPCC, Special report. Climate Change and Land, Special Report, 2019, https://www.ipcc.ch/srccl/ [accessed: 28.04.2019].
• [21] Global Alliance for Buildings and Construction, 2019 Global Status Report for Buildings and Construction, IEA, UN Environment Programme, 2019, http://wedocs.unep.org/bitstream/handle/20.500.11822/30950/2019GSR.pdf?sequence=1&isAllowed=y [accessed: 17.02.2019].
• [22] Ingrao C., Giudice A.L., Bacenetti J. et al., Energy and environmental assessment of industrial hemp for building applications: a review, “Renewable and Sustainable Energy Reviews” 2015, Vol. 51, 29–42, doi: 10.1016/j.rser.2015.06.002.
• [23] Allin S., Building with Hemp, Seed Press, Ireland 2012.
• [24] Sáez-Pérez M.P., Brümmer M., Durán-Suárez J.A., A review of the factors affecting the properties and performance of hemp aggregate concretes, “Journal of Building Engineering” 2020, Vol. 31, 101323, doi: 10.1016/j.jobe.2020.101323.
• [25] Pallasmaa J., The thinking hand. Existential and Embodied Wisdom in Architecture, John Wiley & Sons, England 2009.
• [26] Daigo I., Spotlight On: Yakisugi (Shou Sugi Ban) 焼杉, The Japan Woodcraft Association [accessed: 22.05.2019], https://japanwoodcraftassociation.com/traditions/techniques/yakisugi-shou-sugi-ban/ [accessed: 9.05.2022].
• [27] Jacobsen R., Tun, bygninger og økologi, Landbruksforlaget, Oslo 2001.
• [28] HempWood, Catalog 2022, Rockwood 2022, https://secureservercdn.net/45.40.146.28/5po.4a0.myftpupload.com/wp-content/uploads/2022/03/HempWood-Catalog-2022.pdf [accessed: 9.05.2022].
• [29] Mayur R., Ecovillages and Sustainable Communities, Findhorn Press, Scotland 1995.
• [30] Butters Ch., Housing and timber construction in Norway: status, trends and perspectives for sustainability, [in:] K. Kuismanen (ed.), Eco-House North, Painotupa Oy, Oulu 2007, 137–147.
• [31] Berge B., Bygnings materialenes økologi, Scandinavian University Press, Oslo 1992.
• [32] Karpińska M., Norweskie drewno, Drewno we współczesnej architekturze norweskiej, “Architektura & Biznes” 2011, nr 3, 52–67.
• [33] Halse A., Passive houses in Norway: innovation systems, social and ecological change 2004–2005, University of Oslo, Faculty of Social Sciences, Oslo 2005.
• [34] Norberg-Schulz Ch., Genius Loci: Toward a Phenomenology of Architecture, Rizolli, New York 1980.