Impact of experiential learning and social entrepreneurship antecedents on social entrepreneurship competency

• Autorzy: Yunfeng Weng , Saad Norazlinda , Yusuf Byabazaire

Identyfikatory

DOI

10.17512/pjms.2022.26.2.25

Warianty tytułu

PL

Wpływ uczenia się przez doświadczenie i przedsiębiorczości społecznej na kompetencje w zakresie przedsiębiorczości społecznej

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Understanding the importance of experiential learning in enabling students’ entrepreneurial mindset is crucial and seen as a novel driver of entrepreneurial competencies that was overlooked in the entrepreneurship literature. Thus, this study addresses and fills this emerging gap and extends the body of literature and theories. Applying underpinning theory, this research seeks to assess the impact of four components of social entrepreneurship antecedents (SEA) namely moral obligation, empathy, self-efficacy, and social support on students' entrepreneurship competency (EC); and to test experiential learning (EL) as a moderating variable between SEA and EC. The study used stratified random sampling at one time yielding to collect 384 questionnaires representing 73.8% ENACTUS students and university members in the Guangdong province, China. The results indicated that moral obligation, self-efficacy, and social support possess significant effects on SEC. Even though empathy has no effect on SEC, moderating of EL between empathy and SEC shows a positive relationship suggesting that moderating variable strengthens student empathy entrepreneurship competency. Furthermore, the moderating variable suggests a positive impact on entrepreneurship competency substantially. This research validates the importance of experiential learning as an external factor to strengthen students’ competencies to lead entrepreneurial activities. The present study extends the body of planned behavior theory by determining the importance of experiential learning to level up students' entrepreneurial competencies.

PL

Zrozumienie znaczenia uczenia się przez doświadczenie w kształtowaniu przedsiębiorczego nastawienia studentów jest kluczowe i postrzegane jako nowy czynnik napędzający kompetencje przedsiębiorcze, który został pominięty w literaturze dotyczącej przedsiębiorczości. W związku z tym, niniejsze badanie dotyczy i wypełnia tę wyłaniającą się lukę oraz rozszerza zbiór literatury i teorii, opierając się na teorii planowanego zachowania i teorii uczenia się przez doświadczenie. Badanie ma na celu (1) przewidzenie wpływu empatii, moralnego obowiązku, poczucia własnej skuteczności i wsparcia społecznego na kompetencje w zakresie przedsiębiorczości społecznej oraz (2) zbadanie moderującego wpływu uczenia się przez doświadczenie na związek między uwarunkowaniami przedsiębiorczości społecznej a kompetencjami w zakresie przedsiębiorczości społecznej. Wykorzystując warstwowy dobór próby i przekrojowy projekt badawczy, w badaniu zebrano i przeanalizowano 384 kwestionariusze ze wskaźnikiem odpowiedzi wynoszącym 73,8%. Respondentami byli studenci uniwersytetu ENACTUS w prowincji Guangdong w Chinach. Badanie wykazało, że moralny obowiązek, poczucie własnej skuteczności i wsparcie społeczne istotnie wpłynęły na kompetencje w zakresie przedsiębiorczości społecznej. Chociaż empatia ma nieistotny wpływ na kompetencje w zakresie przedsiębiorczości społecznej, ścieżka interakcji empatii i zmiennej moderującej ma znaczący wpływ na kompetencje w zakresie przedsiębiorczości społecznej, co sugeruje, że zmienna moderująca wzmacnia empatię studentów w zakresie kompetencji w obszarze przedsiębiorczości społecznej. Wyniki wskazały również, że zmienna moderująca istotnie pozytywnie wpływa na kompetencje w zakresie przedsiębiorczości. Badanie to dotyczyło kluczowej roli uczenia się przez doświadczenie we wzmacnianiu kompetencji studentów w zakresie przedsiębiorczości społecznej. Badanie rozwija teorię planowanego zachowania poprzez opracowanie nowych spostrzeżeń w celu określenia znaczenia uczenia się przez doświadczenie i umiejętności studentów w zakresie przedsiębiorczości społecznej w rozwijaniu istniejących kompetencji w zakresie przedsiębiorczości społecznej.

Słowa kluczowe

EN

empathy; self-efficacy; social entrepreneurship competency; theory planned behavior; experiential learning theory

PL

empatia; poczucie własnej skuteczności; kompetencja w zakresie przedsiębiorczości społecznej; teoria planowanego zachowania; teoria uczenia się przez doświadczenie

• Wydawca: Czestochowa University of Technology
• Czasopismo: Polish Journal of Management Studies
• Rocznik: 2022
• Tom: Vol. 26, No. 2
• Strony: 411--424
• Opis fizyczny: Bibliogr. 52 poz., rys., tab.

Twórcy

autor

Yunfeng Weng

• School of Economics and Management, Guangdong University of Petrochemical Technology, Maoming 525000, China and Universiti Utara Malaysia

• https://orcid.org/0000-0001-9462-1921

autor

Saad Norazlinda

• School of Education, College of Arts and Sciences, Universiti Utara, Sintok 06010, Malaysia

• https://orcid.org/0000-0002-8941-0131

autor

Yusuf Byabazaire

• School of Education and Modern Languages, College of Arts and Sciences, University Utara, Sintok 06010, Malaysia

• https://orcid.org/0000-0002-8043-1112

Bibliografia

• 1.Amini, Z., Arasti, Z. and Bagheri, A., (2018). Identifying social entrepreneurship competencies of managers in social entrepreneurship organizations in healthcare sector. Journal of Global Entrepreneurship Research, 8(1), 1-14.
• 2.Anwar, G., Abdullah, N. N., (2021). Inspiring future entrepreneurs: The effect of experiential learning on the entrepreneurial intention at higher education. International Journal of English Literature and Social Sciences, 6(2).
• 3.Awaysheh, A., Bonfiglio, D., (2017). Leveraging experiential learning to incorporate social entrepreneurship in MBA programs: A case study. The International Journal of Management Education, 15(2), 332-349.
• 4.Bandura, A., (1982). Self-efficacy mechanism in human agency. American Psychologist, 37(2), 122.
• 5.Batson, C. D., (1987). Prosocial motivation: Is it ever truly altruistic? Advances in Experimental Social Psychology, 20, 65-122.
• 6.Beck, L., Ajzen, I., (1991). Predicting dishonest actions using the theory of planned behavior. Journal of Research in Personality, 25(3), 285-301.
• 7.Bell, R., Bell, H., (2020). Applying educational theory to develop a framework to support the delivery of experiential entrepreneurship education. Journal of Small Business and Enterprise Development, 27(6), 987-1004.
• 8.Bornstein, D., (2007). How to change the world: Social entrepreneurs and the power of new ideas. Oxford University Press.
• 9.Brock, D. D., Steiner, S., (2009). Social entrepreneurship education: is it achieving the desired aims? Available at SSRN 1344419.
• 10.Bugg-Levine, A., Emerson, J., (2011). Impact investing: Transforming how we make money while making a difference. Innovations: Technology, Governance, Globalization, 6(3), 9-18.
• 11.Capella-Peris, C., Gil-Gómez, J., Martí-Puig, M. and Ruíz-Bernardo, P., (2020). Development and validation of a scale to assess social entrepreneurship competency in higher education. Journal of Social Entrepreneurship, 11(1), 23-39.
• 12.Caulfield, J., Woods, T., (2013). Experiential Learning: Exploring Its Long-Term Impact on Socially Responsible Behavior. Journal of the Scholarship of Teaching and Learning, 13(2), 31-48.
• 13.Chen, C. C., Greene, P. G. and Crick, A., (1998). Does entrepreneurial self-efficacy distinguish entrepreneurs from managers? Journal of Business Venturing, 13(4), 295-316.
• 14.Chin, W. W., (1998). The partial least squares approach to structural equation modeling. Modern methods for business research, 295(2), 295-336.
• 15.Cukier, W., Trenholm, S., Carl, D. and Gekas, G., (2011). Social entrepreneurship: A content analysis. Journal of Strategic Innovation and Sustainability, 7(1), 99-119.
• 16.Davidsson, P., Honig, B., (2003). The role of social and human capital among nascent entrepreneurs. Journal of Business Venturing, 18(3), 301-331.
• 17.Gist, M. E., (1987). Self-efficacy: Implications for organizational behavior and human resource management. Academy of Management Review, 12(3), 472-485.
• 18.Hair Jr, J. F., Sarstedt, M., Hopkins, L. and Kuppelwieser, V. G., (2014). Partial least squares structural equation modeling (PLS-SEM). European Business Review, 26(2), 106-121.
• 19.Hockerts, K., (2015). The social entrepreneurial antecedents scale (SEAS): a validation study. Social Enterprise Journal, 11(3), 260-280.
• 20.Hockerts, K., (2017). Determinants of social entrepreneurial intentions. Entrepreneurship Theory and Practice, 41(1), 105-130.
• 21.Humphrey, R. H., (2013). The benefits of emotional intelligence and empathy to entrepreneurship. Entrepreneurship Research Journal, 3(3), 287-294.
• 22.Huq, A., Gilbert, D. H., (2013). Enhancing graduate employability through work‐based learning in social entrepreneurship. Education+ Training, 55(6), 550-572.
• 23.Jolliffe, D., Farrington, D. P.. (2006). Development and validation of the Basic Empathy Scale. Journal of Adolescence, 29(4), 589-611.
• 24.Kay, R., Dyson, L. E., (2006). Learning to collaborate and collaborating to learn: An experiential approach to teaching collaborative systems. Journal of Theoretical and Applied Electronic Commerce Research, 1(2), 36-44.
• 25.Kline, E., Wilson, C., Ereshefsky, S., Tsuji, T., Schiffman, J., Pitts, S. and Reeves, G., (2012). Convergent and discriminant validity of attenuated psychosis screening tools. Schizophrenia Research, 134(1), 49-53.
• 26.Korte, R., Smith, K. A. and Li, C. Q., (2018). The Role of Empathy in Entrepreneurship: A Core Competency of the Entrepreneurial Mindset. Advances in Engineering Education, 7(1), n1.
• 27.Lacap, J. P. G., Mulyaningsih, H. D. and Ramadani, V., (2018). The mediating effects of social entrepreneurial antecedents on the relationship between prior experience and social entrepreneurial intent: The case of Filipino and Indonesian university students. Journal of Science and Technology Policy Management, 9(3), 329-346.
• 28.Lackéus, M., Middleton, K. W., (2015). Venture creation programs: bridging entrepreneurship education and technology transfer. Education+ Training, 57(1), 48-73.
• 29.Leonard, M., Graham, S. and Bonacum, D., (2004). The human factor: the critical importance of effective teamwork and communication in providing safe care. BMJ Quality and Safety, 13(suppl 1), i85-i90.
• 30.Mair, J., Marti, I., (2006). Social entrepreneurship research: A source of explanation, prediction, and delight. Journal of world business, 41(1), 36-44.
• 31.Makhloufi, L., Al-Rejal, H. M. E. A. and Mohtar, S., (2018a). An analysis the relationship between IT-business strategic alignment and intangible IT resources on the competitive advantages sustainability moderating effect of IT personnel capability. International Journal of Asian Social Science, 8(12), 1170-1179.
• 32.Makhloufi, L., Al-Rejal, H. M. E. A. and Mohtar, S., (2018b). An investigation of the moderating effect of IT personnel capability on the relationship between intangible IT resources and IT infrastructure flexibility on the sustainable competitive advantages. Journal of Asian Scientific Research, 8(9), 277-286.
• 33.Makhloufi, L., Azbiya Yaacob, N., Laghouag, A. A., Ali Sahli, A. and Belaid, F., (2021). Effect of IT capability and intangible IT resources on sustainable competitive advantage: Exploring moderating and mediating effect of IT flexibility and core competency. Cogent Business and Management, 8(1), 1935665.
• 34.Makhloufi, L., Laghouag, A. A., Ali Sahli, A. and Belaid, F., (2021). Impact of entrepreneurial orientation on innovation capability: The mediating role of absorptive capability and organizational learning capabilities. Sustainability, 13(10), 5399.
• 35.Makhloufi, L., Laghouag, A. A., Meirun, T. and Belaid, F., (2022). Impact of green entrepreneurship orientation on environmental performance: The natural resource‐based view and environmental policy perspective. Business Strategy and the Environment, 31(1), 425-444.
• 36.Makhloufi, L., Tang, M., Omrane, A. and Tahir, M. Z. B., (2020). How to Improve Environmental Performance via Green Innovation-Oriented Practices and Managerial Environmental Concerns? In Sustainable Entrepreneurship, Renewable Energy-Based Projects, and Digitalization (pp. 41-63): CRC Press.
• 37.Makhloufi, L., Yaacob, N. A. and Yamin, F., (2018). The dynamic effect of IT infrastructure flexibility on the sustainable competitive advantage of Malaysian SMES in the furniture industry. International Journal of Business Quantitative Economics and Applied Management Research, 4(8), 10-21.
• 38.Makhloufi, L., Yaacob, N. A. and Yamin, F. M., (2018). Investigation on the Relationship between IT and Core Competency on the Sustainable Competitive Advantage of Malaysian SMEs. Journal of International Business and Management, 1(2), 1-15.
• 39.Mitchelmore, S., Rowley, J., (2010). Entrepreneurial competencies: a literature review and development agenda. International Journal of Entrepreneurial Behavior and Research, 16(2), 92-111.
• 40.Morgan, K., (1970). Sample size determination using Krejcie and Morgan table. Kenya Projects Organization (KENPRO), 38, 607-610.
• 41.Nga, J. K. H., Shamuganathan, G., (2010). The influence of personality traits and demographic factors on social entrepreneurship start up intentions. Journal of Business Ethics, 95(2), 259-282.
• 42.Patzelt, H., Shepherd, D. A., (2011). Recognizing opportunities for sustainable development. Entrepreneurship Theory and Practice, 35(4), 631-652.
• 43.Ploum, L., Blok, V., Lans, T. and Omta, O., (2018). Toward a validated competence framework for sustainable entrepreneurship. Organization and environment, 31(2), 113-132.
• 44.Schunk, D. H., (1984). Self‐efficacy perspective on achievement behavior. Educational Psychologist, 19(1), 48-58.
• 45.Short, J. C., Moss, T. W. and Lumpkin, G. T., (2009). Research in social entrepreneurship: Past contributions and future opportunities. Strategic Entrepreneurship Journal, 3(2), 161-194.
• 46.Smith, B. R., Stevens, C. E., (2010). Different types of social entrepreneurship: The role of geography and embeddedness on the measurement and scaling of social value. Entrepreneurship and Regional Development, 22(6), 575-598.
• 47.Tjornbo, O., Westley, F. R., (2012). Game changers: the big green challenge and the role of challenge grants in social innovation. Journal of Social Entrepreneurship, 3(2), 166-183.
• 48.Tsui, A. S., (2013). 2012 Presidential address-On compassion in scholarship: Why should we care? Academy of Management Review, 38(2), 167-180.
• 49.Tukamushaba, E. K., Orobia, L. and George, B. P., (2011). Development of a conceptual model to understand international social entrepreneurship and its application in the Ugandan context. Journal of International Entrepreneurship, 9(4), 282-298.
• 50.Walther, J., Miller, S. E. and Sochacka, N. W., (2017). A model of empathy in engineering as a core skill, practice orientation, and professional way of being. Journal of Engineering Education, 106(1), 123-148.
• 51.Weimer, M., (2002). Learner-centered teaching: Five key changes to practice. John Wiley and Sons.
• 52.Young, M. R., Caudill, E. M. and Murphy, J. W., (2008). Evaluating experiential learning activities. Journal for Advancement of Marketing Education, 13(Winter), 28-40.

Uwagi

Opracowanie rekordu ze środków MEiN, umowa nr SONP/SP/546092/2022 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2022-2023).