Zarys dziejów recepcji i rozwoju analizy matematycznej w Polsce

Duda, R.

Artykuł - szczegóły

Tytuł artykułu

Zarys dziejów recepcji i rozwoju analizy matematycznej w Polsce

Autorzy

Duda R.

Wybrane pełne teksty z tego czasopisma

http://www.ejournals.eu/KHNT/

Identyfikatory

Warianty tytułu

An outline of the history of reception of mathematical analysis in Poland

Języki publikacji

Abstrakty

Mathematics in Poland had good names in medieval times and in the first two centuries of modern times, e.g. Vitello, Copernicus, Broscius, Kochanski. Since mid-XVII c., however, there begun a decline of the Polish-Lithuanian state and its culture which led to the loss of sovereignty and to partitions 1795–1918. On the other hand, it was a time of Newton and Leibniz who invented calculus and of their followers, the time of its fast development in XVIII and XIX centuries and the emergence of its many new branches, the totality of which is called mathematical analysis. That development was followed in Poland with a large delay and for a long time it resembled a pursuit after a fast running train. In spite of a long run, the pursuit eventually proved successful. The article traces its history since the translation of Bézout’s extensive manual by Jakubowski (1781), soon followed by other translations from French, accompanied by the emerging Polish terminology related to higher mathematics. In consequence, the level of authority of Polish mathematicians concerning the area of higher mathematics was gradually increasing. The first Polish manual of mathematical analysis appeared in 1822 (Buchowski), then there were other ones, and the number of research papers in the area, predominantly concerning differential equations, grew as well. Near the end of the XIXth century some of those papers gained a high status and became widely known, e.g. some by Sochocki (analytic functions), Zaremba (differential equations), Żorawski (Lie groups). The number of Polish mathematicians and books in Polish grew, and in the last decade of XIX c. there appeared Polish mathematical journals. In 1918 there was a wave of a common enthusiasm upon regaining independence. Polish mathematicians have used the opportunity and soon there appeared mathematical schools in Warsaw and in Lvov, centered upon “the theory of sets and its applications”. However, the choice of such a main area of interest meant a conscious neglect of mathematical analysis. Nevertheless, an interest in the latter, although for the time being in the shadow of flourishing schools, has not been altogether abandoned. And when, after War World II, the center of gravity of common mathematics has moved away from the main subjects of the Polish school, it was precisely mathematical analysis which allowed Polish mathematicians to keep abreast. Nowadays Polish mathematics has many areas of interest, including domains of modern mathematical analysis, and in most of them its high level is confirmed by an international cooperation.

Słowa kluczowe

analiza matematyczna matematyka nauka polska historia nauki

mathematical analysis mathematics Polish science history of science

Wydawca

Instytut Historii Nauki im. L. i A. Birkenmajerów Polskiej Akademii Nauk

Czasopismo

Kwartalnik Historii Nauki i Techniki

Rocznik

2016

Tom

R. 61, nr 4

Strony

7--61

Opis fizyczny

Bibliogr. 239 poz.

Twórcy

autor

Duda R.

Uniwersytet Wrocławski

Bibliografia

C. Boyer: The History of the Calculus and Its Conceptual Development, New York 1959 Dover (przekład polski: Historia rachunku różniczkowego i całkowego, tłum S. Dobrzycki, Warszawa 1964 PWN, ss. 470).
M.E. Baron: The Origins of the Infinitesimal Calculus, Oxford 1969 Pergamon Press.
C.H. Edwards: The Historical Development of the Calculus, New York 1979 Springer.
H.N. Jahnke (red.): Geschichte der Analysis, Heideberg–Berlin 1999 Spektrum, ss. 564.
A. Rosenthal: The History of the Calculus, “Amer. Math. Monthly” 58 (1951), s. 75–86.
J. Dianni: Początki rachunku nieskończonościowego w Polsce, „Studia i Materiały z Dziejów Nauki Polskiej”, t 2, 1954, s. 319–348.
W. Więsław: Analiza matematyczna w Polsce w pierwszej połowie XIX wieku, [w:] Matematyka czasów Gaussa, XIV Szkoła Historii Matematyki, red. W. Odyniec i W. Więsław, Zielona Góra 2001, ss. 192 (s. 175–190).
W. Więsław: Wpływ przekładów dzieł matematyków francuskich na matematykę w Polsce, [w:] XII Szkoła Historii Matematyki, red. S. Domoradzki, Z. Pawlikowska-Brożek, D. Węglowska, K raków 1 999, s s. 3 27 (s. 105–124).
V. Katz: A History of Mathematics. An Introduction, Reading MA 1998 Addison-Wesley.
R. Duda: Matematycy XIX i XX wieku związani z Polską, Wrocław 2012 Wyd. Uniw. Wrocł., ss. 587.
L. Euler: Introductio in Analysin Infinitorum, 1748.
L. Euler: Institutiones Calculi Differentialis, 1755.
L. Euler: Institutiones Calculi Integralis, 2 tomy, 1768-1770.
J.L. Lagrange: Théorie des fonctions analytiques, 1797.
P.S. Laplace: Traité de Mécanique céleste, 5 tomów, 1825.
M. Kline: Mathematical Thought from Ancient to Modern Times, New York 1972 Oxford Univ. Press, ss. 1238.
V. Kratz: A History..., zwłaszcza rozdział 16.1. Rigor in Analysis, s. 706–729.
J.H. Manheim: The Genesis of Point Set Topology, Paris – Oxford – New York 1964 Macmillan. ss. 176.
B. Lisiak: Adam Adamandy Kochański (1631–1700). Studium z dziejów filozofii i nauki w Polsce XVII wieku, WAM i „Ignatianum”, Kraków 2005, ss. 525.
„Organon” 14 (1978), w tym: R. Taton: Adam Kochański dans le monde scientifique de son époque, s. 43–50; P. Costabel: Kochański et la science mécanique, s. 61–66; Z. Pawlikowska-Brożek: On the mathematical works of Kochański, s. 67–72; A. Heinekamp: Kochański als Leibniz-Korrespondent, s. 73–106.
Z. Pawlikowska-Brożek: Adam Adamandy Kochański i jego prace matematyczne, „Wiadom. Mat. – II” 11.1 (1969), s. 19–48.
Korespondencja A.A. Kochańskiego SJ (1657–1699), oprac. B. Lisiak SJ przy współpracy L. Grzebienia SJ, „Ignatianum” i WAM, Kraków 2005, ss. 475.
S. Dickstein: Korespondencja Kochańskiego i Leibniza, „Prace Mat.-Fiz.” 12 (1901), s. 225–278.
I. Stasiewicz-Jasiukowa (red.): Wkład pijarów do nauki i kultury w Polsce w XVII–XIX w., Warszawa–Kraków 1993.
A. Jobert: Komisja Edukacji Narodowej w Polsce 1773–1794, przeł. M. Chamcówna, Wrocław 1979 Ossolineum.
Myśli o naukach matematycznych w szkołach wojewódzkich.
Z. Iwaszkiewiczowa: Nauczanie arytmetyki w szkołach Komisji Edukacji Narodowej, [w:] S. Łempicki (red.): Epoka Wielkiej Reformy, „Studia i Materiały z Dziejów Oświaty w Polsce”, Lwów– Warszawa 1923, s. 27–63.
H. Kołłątaj: Stan oświecenia w Polsce w ostatnich latach panowania Augusta III, Poznań 1882.
J.M. Hube: Abhandlung von den Kegelschnitten mit einer Vorrede von A.G. Kästner, Getynga 1759.
S. Dickstein: Michał Hube (1737–1807) jako autor dziełka o przecięciach stożkowych, „Wiadom. Mat.” 43 (1937), Dodatek, s. 183–186.
W. Więsław: Matematyka polska epoki Oświecenia, Wrocław 2007, ss. 359 (s.92).
J. Śniadecki: O nauk matematycznych początku, znaczeniu i wpływie na oświecenie powszechne.
J. Śniadecki: O Józefie Ludwiku Lagrange, pierwszym geometrze naszego wieku, „Dziennik Wileński”, rocznik 1815, s. 479–500 i 641–669.
J. Śniadecki: Dzieła, tom IV, 1837.
J. Śniadecki: Wybór pism naukowych, Warszawa 1954 PWN.
W. Więsław: Nauczanie matematyki w czasach Komisji Edukacji Narodowej, [w:] Matematyka XVIII wieku, XIII Szkoła Historii Matematyki, red. S. Fudali, Szczecin 2001, ss. 357.
B. Syruć: Propositiones ex analysi infinitorum..., Rzym 1755.
Bibliografija piśmiennictwa polskiego z działu matematyki i fizyki oraz ich zastosowań, Kraków 1873 [reprint 1992].
J. Kurkowski: Między Wschodem a Zachodem. Bernard Syruć (Siruć) (1731–1784), „Analecta” 18.1–2 (2009), s. 7–50.
Z. Pawlikowska-Brożek: Bernard Siruć – pierwszy polski autor publikacji z rachunku różniczkowego i całkowego, [w:] Matematyka XVIII wieku, s. 347–352.
Z. Żemajtis: Wydajuszczyjsia profiesor matiematiki starogo wilniusskogo uniwiersitieta Francisk Norwajsz (–), „Lit. Mat. Sbornik” 4.2 (1964), s. 261–290.
Th. Życki: Theses mathematicae Izaaci Newtoni demonstrandae..., Wilno 1784.
E. Bézout: Cours de Mathématique à l’usage des gardes du pavillon et de la marine, Paryż 1764–1769.
Nauka Matematyki do użycia Artyleryi Francuzkjey napisana przez P. Bezout Towarzysza Akademij Nauk, i Marynarskiey etc. a dla pożytku pospolitego na Polski język przełożona z Roskazu i Nakładem Jego Królewskiey MCI. Pana Naszego do druku podana. Tom Pierwszy zawierający w sobie Fundamenta Arytmetyki i Jeometryi Warszawa 1781; Tom Drugi zawierający w sobie Algebrę i przystosowanie Algebry do Jeometryi, Warszawa 1781; Tom Trzeci Zawierający w sobie Fundamenta powszechne Mechaniki i Hidrostatyki, poprzedzone Rachunkami służącemi za wstęp do Nauk Fizyczno-Matematycznych, Warszawa 1782; Tom Czwarty Zawierający w sobie Przystosowanie zasad powszechnych Mechaniki do różnych przypadków Ruchu i Równowagi, Warszawa 1782.
L. Alfonsi: Les travaux mathématiques d’Étienne Bézout (1730–1783): un long chemin de la méconnaissance à la reconnaissance, [w:] S. Féry (red.): Aventures de l’analyse de Fermat à Borel. Mélanges en l’honneur de Christian Gilain, Nancy 2012 (s. 237–253) [ISBN 978-2-8143-0125-2].
L. Alfonsi: Étienne Bézout (1730–1783) mathématicien de lumières, Paris 2013.
W. Więsław: Wpływ przekładów matematyków francuskich na matematykę w Polsce, [w:] XII Szkoła..., (s. 110–114).
T.M. Nowak: Polskie tłumaczenia europejskiej literatury wojskowej dokonane w XVI–XVIII wieku, Warszawa 2000, ss. 184 (s. 89–90).
S. Lhuillier: De relatione mutua capacitatis et terminarum figurarum geometricae considerata, seu de minimis et maximis pars prior elementaris, Warszawa 1782 Gröll.
S. Lhuillier: Exposition élementaire des principes des calculs supérieurs, qui a emporté le prix proposé par l’Académie Royale des Sciences et Belles-Lettres pour l’anné 1786, à Berlin.
Principiorum calculi differentialis et intergralis expositio elementaris, Tubinguae 1795.
D. Beauvois: Szkolnictwo polskie na ziemiach litewsko-ruskich 1803–1832, tom I: Uniwersytet Wileński, tom II: Szkoły podstawowe i średnie, Lublin 1991 KUL, ss. 382+459.
D. Beauvois: Wilno – polska stolica kulturalna zaboru rosyjskiego 1803–1832, Wrocław 2010 Wyd. Uniw. Wrocł., ss. 824.
M. Bieliński: Stan nauk matematyczno-fizycznych z czasów Wszechnicy Wileńskiej. Stan bibliograficzny, „Prace Mat.-Fiz.” 2 (1890), s. 265–432.
I. Domeyko: Jak dotąd tłumaczono zasady rachunku różniczkowego i jak w dzisiejszym stanie nauki należy je tłumaczyć. Rozprawa w celu publicznego bronienia dla otrzymania stopnia magistra filozofii do Oddziału Nauk Fizycznych i Matematycznych podana d. 30 maja 1822 roku, „Wiadom. Mat.” 25 (1921), s. 1–47 [opublikował S. Dickstein na podstawie zachowanego rękopisu].
W. Więsław: Ignacy Domeyko i jego praca magisterska, [w:] Matematycy polskiego pochodzenia na obczyźnie, XI Szkoła Historii Matematyki, red. S. Fudali, Szczecin 1998, ss. 300 (s. 121–131).
Z. Niemczewski: Wiadomość krytyczna o nowej edycji dzieła Lacroix Traité du calcul différentiel et du calcul intégral 1804, „Dziennik Wileński” nr 36 z roku 1817, s. 657.
S.F. Lacroix: Traktat początkowy rachunku różniczkowego i całkowego, przeł. Z. Niemczewski, wydał i uzupełnił M. Pełka-Poliński, Wilno 1824.
K. Hube: De integratione functionum rationalium fractarum, “Miscellanea Cracoviensia”, 1814, Fasc. I, s. 50–75.
J.K. Steczkowski: Rys życia Karola Hube, „Rocznik Tow. Nauk. Krak.” 1 (1852), s. 240–256.
[J.K. Steczkowski: ] Kurs analizy wyższej wykładany w Uniwersytecie Jagiellońskim przez Prof. Jana Kantego Steczkowskiego, spisany przez słuchacza R. Michała Grabowskiego w Krakowie w roku 1845 [Kórnik, BK 687].
K. Buchowski: Początki wyższej analizy czyli zasady rachunku różniczkowego i całkowego z zastosowaniem do najważniejszych materii z matematyki czystej, Poznań 1822.
P. Dziwiński: Wykłady matematyki, 2 części, Lwów 1902, ss. 928+1038.
J. Bieliński: Królewski Uniwersytet Warszawski 1816–1831, 3 tomy, Warszawa 1907–1912, ss. 767+755+877.
H. Kieniewicz (red.): Dzieje Uniwersytetu Warszawskiego, tom I: 1807–1915, Warszawa 1981, ss. 605.
R. Duda: Matematyka, 1. Uniwersytet Królewski, [w:] Monumenta Universitatis Varsoviensis, tom: Nauki ścisłe i przyrodnicze na Uniwersytecie Warszawskim, Warszawa 2016, s. 671-684.
A. Frączkiewicz: Demonstratio formulae differentialis a Cl. Cauchy inventae..., Cracoviae 1828.
R. Skolimowski: Kurs rachunku wyższego, Warszawa 1823 (teksty litografowane wykładów w szkole Aplikacyjnej Wojskowej).
J. Śniadecki: O Józefie Ludwiku Lagrange, pierwszym geometrze naszego wieku, 1815.
„Pamiętnik Warszawski Umiejętności Czystych i Stosowanych” 4.1 (1829), s. 81–95.
S. Dickstein: Hoene-Wroński. Jego życie i prace, Kraków 1896 AU.
R. Murawski: Józef Maria Hoene-Wroński – filozof i matematyk, [w:] Matematycy polskiego pochodzenia..., s. 29–46.
P. Pragacz: Życie i dzieło Józefa Marii Heone-Wrońskiego, „Wiadom. Mat. – II” 43 (2007), s. 67–86.
P. Pragacz (red.): Hoene-Wroński, Życie, matematyka i filozofia, Warszawa 2008 IM PAN, ss. 114.
J.M. Hoene-Wroński: Réfutation de la théorie de fonctions analytiques de Lagrange, Paris 1812.
Th. Muir: A Treatise on the Theory of Determinants, London 1882; reprint: Dover 1960.
S. Dickstein: Własności i niektóre zastosowania wrońskianów, „Prace Mat.-Fiz.” 1 (1988), s. 5–25.
H. Martynowski: Leçons de calcul différentiel et intégral, 1858.
M. Wasylenko: Kremineckij łycej i unywersytet sw. Włodymira. Istoryczno-jurydyczna rozwidka, Kyjiw 1923.
R. Żuliński: Zasady rachunku różniczkowego i całkowego, Poszyt pierwszy, Warszawa 1862, ss. 184 [zawiera tylko rachunek różniczkowy, poszytu drugiego nie było].
A.L. Dawidowicz: Roman Żulinski i jego Zasady rachunku różniczkowego i całkowego, [w:] Dzieje matematyki polskiej, red. W. Więsław, Wrocław 2012, ss. 311 (s. 21–30).
S. Dobrzycki: Wydział Matematyczno-Fizyczny Szkoły Głównej Warszawskiej (sekcja matematyczna), Wrocław 1971 Ossolineum.
T. Babczyński: Rachunek różniczkowy i całkowy, 1867(tekst litografowany).
W. Zajączkowski: Wykład nauki o równaniach różniczkowych, Biblioteka Kórnicka, Warszawa 1877, ss. XIV + 918.
A. Pelczar, Wybrane karty z polskiej historii równań różniczkowych, Prace Komisji Historii Nauki PAU, tom I, 1999, s. 23–38.
J. Koroński: Władysław Zajączkowski (–) i jego monografia o równaniach różniczkowych, „Antiq. Math.” 3 (2009), s. 47–64.
J. Koroński: Władysław Zajączkowski and differential equations in Poland in the second half of the nineteenth century, “Technical University. Fundamental Sciences” 1 (NP-7) (2014), s. 107–117.
J. Koroński: Prace z równań różniczkowych w „Pamiętnikach Towarzystwa Nauk Ścisłych” w Paryżu, „Zagadnienia Filozoficzne w Nauce” 53 (2–13), s. 199–230.
J. Łuczakowa: Katalog Wydawnictw Biblioteki Kórnickiej 1829–1958, Kórnik 1959.
W. Folkierski: Towarzystwo Nauk Ścisłych w Paryżu. Jego początki i rozwój, „Prace Mat.-Fiz.” 6 (1895), s. 151–175.
Wł. Folkierski: Zasady rachunku różniczkowego i całkowego z zastosowaniami, 2 tomy, 1870 i 1873, ss. 1818.
M.A. Baraniecki: Towarzystwo..., „Ateneum” 1 (1877).
Wł. Folkierski: Zasady rachunku różniczkowego i całkowego, II wyd. znacznie zmienione, Warszawa 1904 i 1909 (omówienie II tomu tego wydania: „Wiadom. Mat.” 13 (1909), s. 299).
S. Kępiński: Podręcznik równań różniczkowych ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb techników i fizyków, Część I: Równania różniczkowe zwyczajne, Część II: Równania różniczkowe cząstkowe, Lwów 1907.
M. Stawiska: Lucjan Emil Böttcher (1872–1937) – the Polish pioneer of holomorphic dynamics, „Technical Transactions. Fundamental Sciences” 1-NP(7) (2014), s. 233–243.
W. Ślebodziński: Wspomnienia matematyka z lat 1903–1968, „Wiadom. Mat. – II” 12.1 (1969), s. 17–31.
J. Mawhin: Problèmes de Dirichlet variationnelles non linéaires; przekład polski: Metody wariacyjne dla nieliniowych problemów Dirichleta, Warszawa 1995.
T. Ważewski, J. Szarski: Stanisław Zaremba, [w:] S. Gołąb (red.), Studia z Dziejów Katedr Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego Wydawnictwa Jubileuszowe UJ, tom 15, Kraków 1964, s. 103–117 (s. 105).
H. Poincaré: Sur l’équation Δu + ξu = 0. Analyse d’un mémoire de M. Zaremba, “Bull. Sci. Math.” 26 (2) (1902), s. 337–350.
F. Klein: Vorlesungen über die Entwicklung der Mathematik im 19. Jahrhundert, 2 tomy, Berlin 1926–1927 [reprint: Springer, 1979] (tom II, s. 202).
“Nauka Polska. Jej potrzeby, organizacja i rozwój”, roczniki 1918 i 1919.
S. Zaremba: O najpilniejszych potrzebach nauki w Polsce ze szczególnem uwzględnieniem matematyki, „Nauka Polska” 1 (1918), s. 1–10.
Z. Janiszewski: Stan i potrzeby matematyki w Polsce, „Nauka Polska” 1 (1918), s. 11–18; przedruk: „Wiadom. Mat. – II” 7.1 (1963), s. 3–8.
R. Duda: Początki topologii w Polsce, [w:] Recepcja w Polsce nowych kierunków i teorii naukowych, Komisja Historii Nauki PAU, Monografie 4, Red. A. Strzałkowski, Kraków 2001, s. 101–137.
R. Duda: Romantyzm późnego pokolenia matematyków polskich, „Artes Liberales”, nr 1–2 / 2010, s. 115–128.
R. Duda: Matematyka polska w międzywojennym dwudziestoleciu, „Nauka Polska” 21 (46) (2012), s. 121–155.
S.M. Kuzawa CSFN: “Fundamenta Mathematicae” – an examination of its founding and significance, Amer. Math. Monthly 77 (1970), s. 485–492.
R. Duda: “Fundamenta Mathematicae” and the Warsaw School of Mathematics, [w:] L’Europe mathématique – Mythes, histoires, identités, red. C. Goldstein, J. Gray, J. Ritter, Paris 1996, s. 479–490.
P. Dugac: N. Lusin. Lettres à Arnaud Denjoy avec introduction et notes, “Arch. Intern. Hist. Sci.” 27 (1977), s. 179–206; przetłumaczone fragmenty: „Wiadom. Mat. – II” 25.1 (1983), s. 65–68.
R. Duda: Lwowska szkoła matematyczna, II wyd., Wrocław 2014, ss. 266.
R. Duda: Pearls from a Lost City. The Lvov School of Mathematics, History of Mathematics 40, Amer. Math. Soc., 2014.
R. Duda: Osiągnięcia i znaczenie lwowskiej szkoły matematycznej, Prace Komisji Historii Nauki PAU, tom IX, red. A. Strzałkowski, Kraków 2009, s. 35–52.
R. Duda: Die Lemberger Mathematikerschule, “Jber. Deutsch. Math.-Ver.” 112.1 (2010), s. 3–24.
R. Duda: The Lvov School of Mathematics, “Newsletter of the Europ. Math. Soc.”, issue 78, December 2010, s. 40–50.
R. Duda: Matematyka na uniwersytecie lwowskim do usunięcia Polaków ze Lwowa, [w:] Universitati Leopoliensi in memoriam. Trecentesimum quinquagesimum anniversarium suae fundationis celebrandi, Kraków 2011 PAU, ss. 531 (s. 291–323).
„Wiadom. Mat. – II” 20.1 (1986).
A. Pelczar: Tadeusz Ważewski. Uczony i nauczyciel, [w:] Złota Księga Wydziału Matematyki i Fizyki UJ, Kraków 2000, s. 341–356.
D. Ciesielska, L. Maligranda: Alfred Rosenblatt (–), „Wiadom. Mat. – II” 50.2 (2014), s. 221–259.
R. Duda: Od twierdzenia Baire’a o kategorii do przestrzeni polskich, „Antiq. Math.” 2 (2008), s. 163–187.
S. Saks: Zarys teorii całki, Warszawa 1930 (rec.: K. Zarankiewicz: „Wiadom. Mat. – II” 33 (1931), s. 95–99.
S. Saks: Théorie de l’integral, Monografie Matematyczne 2, Warszawa 1933.
S. Saks: Theory of integral, Monografie Matematyczne 7, Warszawa 1937.
J.-P. Pier: Intégration et mesure 1900–1950, [w:] J.-P. Pier (red.), Development of Mathematics 1900–1950, Birkhäuser Verlag, 1994, s. 517–564 (s. 551–552).
J.-P. Kahane: Aperçu sur l’influence de l’école mathématique polonaise 1918–1939, Centre Scientifique de l’Academie Polonaise des Sciences à Paris, 1992.
Próba oceny wpływu polskiej szkoły matematycznej lat 1918–1939, „Wiadom. Mat. – II” 31 (1995), s. 163–175.
S. Banach: Théorie des opérations linéares, Monografie Matematyczne 1, Warszawa 1932.
M. Przeniosło: Matematycy polscy w dwudziestoleciu międzywojennym. Studium historyczne, Kielce 2011, ss. 492 (s. 114–115).
O. Nikodym: Sur une généralisation des integrales de M.J. Radon, “Fund. Math.” 15 (1930), s. 131–179.
S. Mazur: Über lineare Limitierungsverfahren, “Math. Z.” 28 (1928), s. 599–611.
S. Mazur: Eine Anwendung der Theorie der Operationen bei der Untersuchung der Toeplitzschen Limitierungsverfahren. Erste Mitteilung, „Studia Math.” 2 (1930), s. 40–50.
Wkład Stanisława Mazura w analizę funkcjonalną, „Wiadom. Mat. – II” 30.2 (1994), s. 199–250.
S. Banach, H. Steinhaus: Sur la convergence en moyenne de séries de Fourier, “Bull. Intern. Acad. Sci. Cracovie”, Sér. A: Sci. Math., 1918, s. 87–96 (przedruk w dziełach zebranych: S. Banach: Oeuvres, 2 tomy, Warszawa 1967 i 1979; i H. Steinhaus: Selected Papers, Warszawa 1985).
H. Steinhaus: Additive und stetige Funktional operationen, „Math. Z.” 5 (1919), s. 186–221 (przedruk w jego Selected Papers).
J. Dieudonné: History of Functional Analysis, Amsterdam 1981.
S. Kaczmarz, H. Steinhaus: Theorie der Orthogonalreihen, Monografie Matematyczne 6, Warszawa 1936 (przekład angielski 1951, przekład rosyjski 1958).
A. Zygmund: Aleksander Rajchman (1890–1940), „Wiadom. Mat. – II” 27.2 (1987), s. 219–229.
C. Fefferman, J.-P. Kahane, E.M. Stein: O dorobku naukowym Antoniego Zygmunda, „Wiadom. Mat. – II” 19.2 (1976), s. 91–126.
A. Zygmund: Selected Papers, 3 tomy, Dordrecht 1989 Kluwer.
A. Zygmund: Trigonometric Series, Monografie Matematyczne 5, Warszawa–Lwów 1935.
S. Saks, „Wiadom. Mat.” 4 (1936).
J.-P. Kahane: „Bull. AMS” 41.3 (2004), s. 378–390.
A. Zygmund: Józef Marcinkiewicz, „Wiadom. Mat. – II” 4.1 (1960), s. 11–41.
L. Maligranda, Józef Marcinkiewicz (1910–1940) on the centenary of his birth, „Banach Center Publ.” 95 (2011), s. 133–234.
J. Marcinkiewicz: Collected Papers, Warszawa 1964 PWN, ss. 673.
J. Marciak-Kozłowska, E. Jakimowicz (red.), Józef Marcinkiewicz. Genialny matematyk, męczennik Katynia, Białystok 2014.
F.A. Miedwiediew: Oczerki istorii funkcji dejstwitelnogo peremennogo, Moskwa 1975 Izd. Nauka, ss. 245.
W. Wilczyński: Funkcje rzeczywiste w Polsce do roku 1950, [w:] Matematyka polska w stuleciu 1851–1950, IX Szkoła Historii Matematyki, red. S. Fudali, Szczecin 1995, ss. 320 (s. 83–91).
A. Pelczar: Równania różniczkowe w Polsce. Zarys historii do połowy lat siedemdziesiątych XX wieku, „Wiadom. Mat. – II” 37 (2001), s. 63–188 oraz 38 (2002), s. 223–224.
A. Pelczar: Polska historia równań różniczkowych, [w:] Recepcja w Polsce nowych kierunków i teorii naukowych, Monografie Komisji Historii Nauki PAU, tom 4, red. A. Strzałkowski, Kraków 2001, ss. 348 (s. 157–194).
L. Lichtenstein: Neuere Entwicklung der Potenzial Theorie. Konforme Abbildung, Encyklopädie der mathematischen Wissenschaften, tom II, C3, Leipzig 1918, s. 177–377.
L. Lichtenstein: Neuere Entwicklung der Theorie partieller Differentialgleichungen zweiter Ordnung vom elliptischen Typus, ibidem, tom II, C 12, Leipzig 1924, s. 1277–1344.
J. Schauder: Invarianz des Gebietes in Funktionalräumen, “Studia Math.” 1 (1929), s. 123–139; przedruk: J. Schauder: Oeuvres, Warszawa 1978, s. 147–162.
J. Schauder: Über den Zusammenhang zwischen der Eindeutigkeit und Lösbarkeit partieller Differentialgleichungen zweiter Ordnung vom elliptischen Typus, “Math. Ann.” 106 (1932), s. 661–721; przeduk: J. Schauder: Oeuvres, s. 235–297.
J. Leray, J. Schauder, Topologie et équations fonctionnelles, “Ann. de l’Ecole Norm. Sup.” 51 (1934), s. 45–78; przedruk: J. Schauder: Oeuvres, s. 320–348.
J. Leray: O twórczości J. Schaudera, „Wiadom. Mat.” 3.1 (1959), s. 11–19.
J. Schauder: Sur les équations linéaires du type elliptique à coefficients continus, “C.R. Math. Acad. Sci. Paris” 199 (1934), s. 1366–1368.
J. Schauder: Numerische Abschätzungen in elliptischen linearen Differentialgleichungen, “Studia Math.” 5 (1935), s. 34–42.
J. Schauder: Über lineare elliptische Differentialgleichungen zweiter Ordnung, “Mayh. Z.” 38 (1934), s. 257–282.
J. Schauder: Sur les équations quasilinéaires du type elliptique à coefficients continus, “C.R. Math. Acad. Sci. Paris” 199 (1934), s. 1566–1568.
J. Schauder: Das Anfangswertproblem einer quailinearen hyperbolischen Differentialgleichung zweiter Ordnung in beliebigerzahl von unabhängigen Veränderlichen, “Fund. Math.” 24 (1935), s. s. 213–246.
J. Schauder: Gemischte Randwertaufgaben bei partiellen Differentialgleichungen vom hyperbolischentypus, “Studia Math.” 6 (1936), s. 190–198.
J. Schauder, M. Krzyżański: Quasilinearedifferentialgleichungen zweiter Ordnung vom hyperbolischen Typus. Gemischte Randwertaufgaben, “Studia Math.” 6 (1936), s. 162–189.
J. Schauder: Nichtlineare partielle Differentialgleichungen vom hyperbolischen Typus, Congrès Intern. Math. Oslo 1936, s. 60–61.
W. Pogorzelski: Równania całkowe i ich zastosowania, 3 tomy, Warszawa 1953–1970.
Z. Charzyński, L. Kaczmarek: Teoria funkcji analitycznych, [w:] Historia matematyki polskiej. Wiek XX. Nauki ścisłe, Warszawa 1995, ss. 377 (s. 165–185).
J. Puzyna: Teoria funkcji analitycznych, 2 tomy, Lwów 1898–1900.
S. Zaremba: „Wiadom. Mat.” 5 (1901), s. 242–245.
J. Płoski: O dziele Józefa Puzyny „Teorya funkcyj analitycznych”, [w:] Matematyka XIX wieku, II Szkoła Historii Matematyki, red. S. Fudali, Szczecin 1988, ss. 269 (s. 237–244).
S. Saks, A. Zygmund: Funkcje analityczne, Monografie Matematyczne 10, Warszawa 1939 (s. viii).
S. Saks, A. Zygmund: Analytic Functions, Monografie Matematyczne 37, Warszawa 1952 (MR 14-1073).
S. Saks, A. Zygmund: Fonctions analytiques, Paris 1970.
M. Schiffer: Stefan Bergman (–), “Ann. Polon. Math.” 39 (1981), s. 5–9.
M. Skwarczyński: Stefan Bergman (–), „Wiadom. Mat. – II” 23.2 (1981), s. 189–204.
M. Skwarczyński: Stefan Bergman (–). Trzy kontynenty i dwie epoki, [w:] XII Szkoła..., s. 45–62.
M. Biernacki: Sur les fonctions multivalentes d’ordre p, “C.R. Acad. Sci. Paris” 203 (1936), s. 449–451.
F. Leja: Sur une suite de polynômes et la représentation conforme d’un domaine plan quelconque sur le cercle, “Ann. Soc. Polon. Math.” 14 (1935), s. 116–134.
F. Leja: Généralisation de certaines fonctions d’ensemble, “Ann. Soc. Polon. Math.” 16 (1937), s. 41–52.
F. Leja: Funkcje analityczne i harmoniczne, tom I, Monografie Matematyczne 29, Warszawa 1952, ss. 174.
F. Leja: Funkcje zespolone, Biblioteka Matematyczna 29, Warszawa 1967 PWN.
F. Leja: Teoria funkcji analitycznych, Biblioteka Matematyczna 14, Warszawa 1957, ss. 558.
M. Bernkopf: The development of function spaces with particular references to their origins in integral equations, “Arch. Hist. Ex. Sci.” 3.1 (1966).
R. Duda: The discovery of Banach spaces, [w:] W. Więsław (red.), European Mathematics in the Last Centuries, Conference Będlewo April 2004, Stefan Banach International Center & Institute of Mathematics of the Wrocław University, 2005, s. 37–46.
R. Duda: On the origins of Functional Analysis and the Lvov School, “Comment. Math.”, tomus specialis 2004, s. 5–45.
R. Duda: Początki analizy funkcjonalnej na świecie i w Polsce, [w:] W. Więsław (red.), Matematyka abelowa – w dwudziestolecie urodzin Nielsa Henrika Abela (–), XVII Szkoła Historii Matematyki, Nowy Sącz 2005, s. 61–72.
S. Banach: Sur les opérations dans les ensembles abstraits et leur application aux équations intégrales, “Fund. Math.” 3 (1922), s. 133–181. Przedruk: S. Banach: Oeuvres II, s. 305–348.
R. Duda: Fundamenta Mathematicae, Studia Mathematica i Acta Arithmetica – pierwsze trzy specjalistyczne czasopisma matematyczne, „Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej” 1287 (seria Matematyka–Fizyka 76), Materiały VIII Szkoły Historii Matematyki, 1995, s. 47–80.
N. Dunford, J.T. Schwarz: Linear Operators, part I: General Theory, New York 1958.
S. Banach, H. Steinhaus: Sur le principe de la condensation de singularités, “Fund. Math.” 9 (1927), s. 50–61.
S. Banach: Über metrische Gruppen, “Studia Math.” 3 (1931), s. 101–113.
S. Mazur, W. Orlicz: Über Folgen linearer Operationen, “Studia Math.” 4 (1933), s. 152–157.
S. Mazur, W. Orlicz:, Grundlegende Eigenschaften der polynomischen Operationen, “Studia Math.” 5 (1934), s. 50–68 i 179–189.
A. Alexiewicz, On sequences of operations.I–IV, “Studia Math.” 11 (1950), s. 1–30 i 200–236 oraz 12 (1951), s. 84–92 i 93–101.
W. Orlicz: Beiträge zur Theorie der Orthogonalentwicklungen. I–VI, „Studia Math.” 1 (1929), s. 1–39 i 241–255; Bull. Intern. Acad. Polon. Sci., Ser. A, 8–9 (1932), S. 229–239; „Studia Math.” 5 (1934), s. 1–14 oraz 6 (1936), s. 20–38 oraz 8 (1939), s. 141–147.
S. Banach: Sur les fonctionnelles linéaires. I–II, „Studia Math.” 1 (1929), s. 211–216 i 223–239.
J. Schauder: Über die Umkehrung linearer, stetiger Funktionaloperationen, “Studia Math.” 2 (1930), s. 1–6.
S. Banach: Théorie des opérations linéaires, Monografie Matematyczne 1, Warszawa 1932.
K. Tatarkiewicz: Uwagi o historii dwóch wieków mechaniki w Polsce (1795–1995), [w:] Matematyka polska w stuleciu 1851–1950, Materiały IX Szkoły Historii Matematyki, Uniwersytet Szczeciński 1995, s. 115–160.
C.C. Langsdorf: Principia staticae et mechanicae, 2 części, Wilno 1806, ss. 120+151.
R. Skolimowski: Nauka Mechaniki i Hidrauliki, napisanej i wykładanej uczniom Szkoły Aplikacyjnej Wojskowej, litografowane, Warszawa 1824, ss. 600+244.
K. Hube: Rozprawa o fenomenach niektórych pochodzących od ruchu wirowego ciał, z przydaniem uwag nad przerobieniem współrzędnych i niektóremi twierdzeniami tyczącemi się momentów, ”Roczn. Tow. Nauk. Krakowskiego” 13 (1829), s. 91–216.
A. Przeborski: Wykłady mechaniki teoretycznej, tom I: Teoria wektorów. Kinematyka, tom II: Dynamika, Warszawa 1930–1935, ss. 376 + 504.
S. Zaremba: Zarys mechaniki teoretycznej, tom I: Wiadomości pomocnicze i kinematyka, tom II: Podstawy matematycznego ujęcia mechaniki, Kraków 1933–1939, ss. 312+220.
S. Banach: Mechanika, 2 tomy, Monografie Matematyczne 8–9, Warszawa–Lwów 1938, łącznie ss. 556.
L. Lichtenstein: Grundlagen der Hydrodynamik, Die Grundlagen der mathematischen Wissenschaften 30, Berlin 1928 Springer.
W. Wolibner: Un théorème sur l’existence d’un movement plan d’un fluid parfait, homogène, incompressible, pendant un temps infinitement long, “Math. Z.” 37 (1933), s. 698–726.
L. Székelyhidi Jr.: Global solutions of the 2D Euler equations, starting with the work of Witold Wolibner, “Wiadom. Mat. – II” 48.2 (2012), s. 257–279.
W. Roter: Geometria różniczkowa w Polsce do roku 1950, [w:] Matematyka polska w stuleciu 1851–1950, s. 93–114.
K. Żorawski: Über die Differentialinvarianten der Flächen in bezug auf die lineare Gruppe und über die Transformationsflächen, “Bull. Acad. de Cracovie” 1906, s. 865–901.
W. Ślebodziński: Sur les équations de Hamilton, “Bull. Acad. Roy. de Belgique” (5) 17 (1931), s. 864–870.
K. Yano: The Theory of Lie Derivative and Its Applications, North-Holland, 1957.
S. Gołąb: Antoni Hoborski – organizator polskiej szkoły geometrycznej, „Wiadom. Mat. – II” 12.1 (1969), s. 33–48 (s. 41).
D. Ciesielska, L. Maligranda: Antoni Rosenblatt (–). Publikacje, odczyty, wykłady, „Antiq. Math.” 8 (2014), s. 3–45.
R. Duda: Lwów i Wilno w matematyce międzywojennej Polski, „Przegl. Wsch.” 14.1 (2015), s. 125-147.
R. Duda: Matematyka na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie (1919–1939) [ w druku].
K. Szałajko: Antoni Łomnicki (–), [w:] Matematyka przełomu XIX i XX wieku, IV Szkoła Historii Matematyki, Szczecin 1990, s. 113–122.
P. Halmos: Measure Theory, Springer, 1950.
T. Ważewski: Sur un principe topologique de l’examen de l’allure asymptotique des intégrales des équations différentielles ordinaires, Atti Acad. Naz. Lincei Ser VIII 3 (1947), s. 279–313. Przedruk: T. Ważewski: Selected Papers, Warszawa 1990, s. 288–313.
J.-P. Pier (red.): Development of Mathematics 1900–1950, Basel–Bostn–Berlin 1985.
C. Olech, J. Szarski, Z. Szmydt: Tadeusz Ważewski (–), „Ann. Polon. Math.” 29 (1974), s. 1–13.
J. Szarski: Differential Inequalities, Monografie Matematyczne 43, Warszawa 1965 (wznowienie: 1967).
M. Krzyżański: Równania różniczkowe cząstkowe rzędu drugiego, Biblioteka Matematyczna 15, Warszawa 1957.
M. Krzyżański: Partial differential equations of partial order, 2 tomy, Monografie Matematyczne 53– 54, Warszawa 1971.
A. Lasota, M.C. Mackey, Chaos, Fractals, and Noise. Stochastic Aspects of Dynamics, 1994.
Z. Ciesielski: Stan i perspektywy rozwojowe matematyki polskiej, II Kongres Nauki Polskiej, tom II, Warszawa 1974.
W. Szlenk: Warszawska grupa układów dynamicznych ma już 25 lat, „Wiadom. Mat. – II” 28.2 (1990), s. 149–152.
K. Maurin: Analiza, 3 części, Biblioteka Matematyczna 69–71, Warszawa 1991.
K. Maurin: Methods of Hilbert spaces, Monografie Matematyczne 45, Warszawa 1967, ss. 552 (II. wyd., 1972.
K. Maurin: General Eigenfunction Expansions and Unitary Representations of Topological Spaces, Monografie Matematyczne 48, Warszawa 1968.
Z. Ciesielski: Stan i perspektywy rozwojowe matematyki polskiej, [w:] II Kongres Nauki Polskiej, Materiały Kongresowe, Sekcja I Nauk Matematycznych, Warszawa 1973 (s. 34–35).
A. Pełczyński, Z. Semadeni: Rozwój analizy funkcjonalnej w Polsce, „Wiadom. Mat. – II” 12.1 (1969), s. 83–108.
Z. Palka (red.): Poznańska Szkoła Matematyczna, Wyd. Nauk. UAM, Poznań 1995, ss. 120.
C. Bessaga, A. Pełczyński: Selected Topics in Infinite-dimensional Topology, Monografie Matematyczne 58, Warszawa 1975, ss. 353.
S. Kwapień: Stanisław Mazur. Życie i działalność naukowa, [w:] Matematyka przełomu..., s. 57–68.
J. Mikusiński: Rachunek operatorów, Warszawa 1953.
P. Antosik, J. Mikusiński, R. Sikorski: The theory of distributions. The sequential approach, Amsterdam–Warszawa 1973; J. Mikusiński: The Bochner integral, Basel 1978.
S. Łojasiewicz: Ensembles semi-analytiques, Bures-sur-Yvette 1965.
R.R. Coifman, R.S. Strichartz: The school of Antoni Zygmund, [w:] A Century of Methematics in America III, Providence, Rh.I. 1989.
S. Hartman: Wstęp do analizy harmonicznej, Biblioteka Matematyczna 33, Warszawa 1969.
I Kongres Nauki Polskiej, Seria III, Zeszyt 1: Referat podsekcji matematyki (powielono na prawach rękopisu do użytku uczestników I Kongresu Nauki Polskiej), Warszawa 1951, ss. 47.

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.baztech-16c032e1-6cab-4846-926c-e563ffc372d4