Opactwo Grosbot na szlaku kulturowym Via Equidia Cisterciena

• Autorzy: Furgalska J.

Warianty tytułu

FR

Abbaye de Grosbot sur les circuits patrimoniaux de Via Equidia Cisterciena

• Języki publikacji: PL FR

Abstrakty

PL

Via Equidia to pomysł na odkrywanie „w rytmie konia” naturalnych pejzaży oraz zabytków, inny sposób poznawania historii. To innowacyjna koncepcja turystyki, której zadaniem jest „umożliwienie współistnienia tradycyjnego świata koni ze współczesnym światem cywilizacji wiejskiej i miejskiej”. To projekt zespołu tras konnych złożonych z dróg już istniejących, które należy skatalogować, opisać i przywrócić do użytkowania, a także szlaków nowych, wytyczonych jako marszruty tematyczne, o przebiegu dostosowanym do poziomu umiejętności jeździeckich i stopnia zainteresowania zabytkami. Celem działania Via Equidia jest również przywrócenie do życia wymierających rzemiosł związanych z tradycyjnym użytkowaniem konia – tej „najpiękniejszej zdobyczy ludzkości”. Towarzyszyć temu ma rewaloryzacja i rewitalizacja zabytkowych miejsc i obiektów związanych z transportem konnym (kuźnie, karczmy, zajazdy). Via Equidia proponuje udostępnienie, na wspólny użytek jeźdźców, piechurów i cyklistów, już istniejących, zaadaptowanych na potrzeby turystyki specyfi cznych miejsc i obiektów (postoje, popasy, schroniska, wodopoje, brody, sanitariaty). Pomysł narodził się we Francji, w departamencie Charente. Przewidywana jest możliwość rozszerzenia terenu objętego jego zasięgiem na sąsiednie departamenty, a nawet terytorium całej Francji. Szczególnie interesujące mogłyby być szlaki tematyczne, które łączyłyby Francję z innymi krajami Europy. Via Equidia Cisterciena jest propozycją szlaku łączącego nicią starych dróg zabytkowe zespoły cysterskie i pocysterskie. To idea przemieszczania się nie tylko w przestrzeni, ale i w czasie, drogami, po których przeszły konwoje cysterskie, jadące budować nowe opactwa. Pierwszym etapem jest pocysterski zespół opactwa Grosbot w departamencie Charente, we Francji. Wytyczono i opisano trasy dwóch wycieczek, umożliwiających odkrycie i zwiedzanie opactwa i jego okolic.

FR

Via Equidia c’est l’idée de découvrir «au rythme du pas du cheval» les paysages naturels et le patrimoine, une autre façon d’apprendre l’histoire. C’est un nouveau concept touristique pour: «pouvoir vivre ensemble le monde du cheval, le monde agricole, rural et urbain», un réseau de chemins équestres, composé de chemins déjà existants, à recenser, rétablir et revaloriser et de chemins à créer. L’association veut proposer plusieurs itinéraires à parcourir, en fonction du temps disponible, des niveaux d’équitation acquis et de l’intérêt pour le patrimoine. Le but du projet est également la restauration des activités liées au monde équin, redécouverte, préservation des métiers, des professions et des traditions et des lieux liés à la «plus belle conquête de l’Homme». Via Equidia envisage la mise en valeur et réutilisation des équipements anciens liés au monde du cheval (forges, auberges, relais) et la création des équipements spécifiques (stationnements, haltes de repos, abris, abreuvoirs, gués, sanitaires, signalétique) partagés par les cavaliers, les randonneurs et les cyclistes. Le projet est né dans le département de la Charente. Cependant, il est prévu d’étendre ces balades sur d’autres territoires. Les «circuits à thèmes» pourraient lier plusieurs départements français et d’autres pays d’Europe. Via Equidia Cisterciena est une proposition de «circuits à thèmes» en rapport avec les voyages le long des chemins empruntés par les convois cisterciens pour bâtir les nouvelles abbayes. La première étape proposée en Charente est l’abbaye de Grosbot. Deux circuits sont tracés pour découvrir l’abbaye et ses alentours.

Słowa kluczowe

PL

dziedzictwo kulturowe; historia; Cystersi; konie; turystyka

EN

cultural heritage; history; Cistercians; horses; tourism

• Wydawca: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
• Czasopismo: Architectus
• Rocznik: 2013
• Tom: Nr 3(35)
• Strony: 101--112
• Opis fizyczny: Bibliogr. 11 poz., rys.

Twórcy

autor

Furgalska J.

• Architekt, Biuro Projektowe w Saint Adjutory departament Charente (Francja) / Architecte, Agence d’Architecture à Saint Adjutory, Département Charente (France)

Bibliografia

• [1] Semur F., Abbayes, Prieurés et Commanderies de l’Ancienne France (vers IVe siècle–vers XVIIIe siècle): Poitou, Charente, Vendée, Rouillac 1984.
• [2] Sepulchre B., Charras/Château, [w:] Sepulchre B., Château, Logis et Demeures Anciennes de la Charente, Librairie Bruno Sépulchre, [b.m.w.] 2005, 214–215.
• [3] George J., Les Eglises de France – Charente, Librairie Perriol–Rouillac, Paris 1933.
• [4] Liste des parcs et jardins protégés au titre des monuments historiques, www.culture.gouv.fr/culture/organisation/dapa/jardins-proteges. pdf [accédé: 21.03.2013].
• [5] Munier E., A grand maître grand serviteur, [w:] Munier E., L’Angoumois à la fi n de l’Ancien Régime, Librairie Bruno Sépulchre, Paris 1981.
• [6] Horton M., Robson Brown K., An Aristocratic Mausoleum at Gros bot Abbey (Poitou-Charente, France), [w:] M. Costen (ed.), People and Places, Essay in Honour of Mick Aston, Oxbow Books, Oxford 2007.
• [7] Larigaudiere-Beijeaud M., Grosbot. Situation Economique et Politique, „Bulletins et Mémoires 1999 – Extrait, Société Archéologique et Historique de La Charente” 1999.
• [8] Barreau A., Chapelain de N.-D. D’Obezine, Notre-Dame d’Obezine à traves les ages, Joannes Baptista, Engolismae die 24 februarii 1938.
• [9] Historia Opactwa Grosbot dostępna na stronie internetowej „Abbaye de Fontaine Vive, 16380 Charras”, http://www.fontainevive. com/ [accédé: 23.08.2013].
• [10] George J., Guerin-Boutaud A., Les Eglises Romanes de l’Ancien Diocèse d’Angoulême, Editions Librairie Perriol-Rouillac, [Charente 1928].
• [11] Ternet S., Les églises romanes d’Angoumois, t. 1: Bâtisseurs et modes de construction en Angoumois romain, Le Croît vif, Paris 2006.