Najnowsze tendencje w kształtowaniu ekspozycji archeologicznej

• Autorzy: Przygodzki Dominik

Identyfikatory

DOI

10.17425/WK60TENDENCIES

Warianty tytułu

EN

The latest tendencies in archaeological exhibition design

• Języki publikacji: PL EN

Abstrakty

PL

Dziedzictwo kulturowe wymaga czytelnej projekcji w świadomości społeczeństwa i indywidualnego odbiorcy, czyli takiej ekspozycji, która pozwala na interpretację przeszłości w oparciu o czytelną granicę pomiędzy autentyzmem materii a naukowo budowanym „modelem historycznej rzeczywistości”. Sposoby eksponowania zabytków archeologii podlegają ciągłemu rozwojowi i ewolucji. Najbardziej zauważalny proces ewolucji w kształtowaniu owych ekspozycji można zaobserwować pośród najdłużej działających parków archeologicznych w Europie.

EN

Cultural heritage requires a legible projection in the conscious of both society and individuals, an exposition that makes it possible to interpret the past on the basis of a clear line drawn between the authenticity of matter and an academically built “model of historical reality”. Methods of exhibiting archaeological artefacts constantly develop and evolve. The most clearly observable process of evolution in the shaping of these exhibitions can be observed among European archaeological parks that have been active the longest.

Słowa kluczowe

PL

architektura; dziedzictwo kulturowe; ekspozycja reliktów; park archeologiczny; Carnuntum; Xanten; archeologia eksperymentalna; rekonstrukcja

EN

architecture; cultural heritage; relic exhibition, archaeological park; Carnuntum; Xanten; experimental archaeology; reconstruction

• Wydawca: Zarząd Główny Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków
• Czasopismo: Wiadomości Konserwatorskie
• Rocznik: 2019
• Tom: Nr 60
• Strony: 76--84
• Opis fizyczny: Bibliogr. 6 poz., fot.

Twórcy

autor

Przygodzki Dominik

• Instytut Historii Architektury i Konserwacji Zabytków, Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej im. T. Kościuszki

Bibliografia

• 1. J. Topolski, Teoria wiedzy historycznej, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1983.
• 2. S. Kraus, Walter Bader – Denkmalpfl ege in schwerer Zeit (= Xantener Domblätter, Bd. 9), Bielefeld: Verlag für Regionalgeschichte, 2001.
• 3. L.B. Peressut, P.F. Caliari, Architettura per archeologia. Museografia e Allestimento, Roma: Prospettive Edizioni, 2014,
• 4. E. Swoboda, Carnuntum, seine Geschichte und seine Dankmäler, Vienna: Österreichische Archäologische Institut, 1949;
• 5. E. Swoboda, Carnuntum, Römische Forschungen in Niederösterreich, Graz–Köln, 1964.
• 6. W. Jobst, Archaeological park Carnuntum. Resources and Opportunities, w: Conservation and Restoration of the Archaeological Heritage, T.K.. Kirova (red.), Cagliari: Edizioni AV, 2002, s. 83–100.

Uwagi

PL

Opracowanie rekordu w ramach umowy 509/P-DUN/2018 ze środków MNiSW przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę (2019).