Koncepcja wykorzystania mocznika do ograniczenia emisji NOₓ z kotłów biomasowych małej mocy

• Autorzy: Gaze Błażej , Romański Leszek , Kułażyński Marek

Identyfikatory

DOI

10.15199/62.2020.4.10

Warianty tytułu

EN

The concept of using urea to reduce NOₓ emissions from low power biomass boilers

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Przeprowadzono badania nad trzema wariantami ograniczenia emisji NOₓ do atmosfery podczas spalania biomasy w kotle małej mocy. W wariancie pierwszym do komory spalania podawano mocznik w strumieniu sprężonego powietrza, w drugim roztwór mocznika wtryskiwano w okolice palnika biomasowego, a wariancie trzecim biopaliwo było spalane po wcześniejszym wymieszaniu go z mocznikiem. Wyznaczono rozkład temperatury w komorze spalania. Określono punkty podawania mocznika i roztworu mocznika w odpowiednim oknie temperaturowym. Zbadano skład chemiczny oraz zapylenie spalin. Wyznaczono stopnie zmniejszenia zanieczyszczeń i zasugerowano najlepsze rozwiązanie w perspektywie spełnienia wymogów dyrektywy Ecodesign.

EN

Wood pellets were burned after addn. of (NH₂)₂CO (0.5-2.5% by mass) in a low-power boiler under varying conditions. The 1st method was based on burning pellets in the presence of solid (NH₂)₂CO, which was fed in a stream of compressed air. The 2nd method consisted in the injection of (NH₂)₂CO soln. near the burner, and the 3rd one was based on the burning of pellets previously mixed with (NH₂)₂CO. In terms of NOₓ redn., the best results were obtained fot the 3rd method and the worst ones for the 2nd method. The addn. of (NH₂)₂CO 1.5 or 2.5% by mass was recommended. Particulate matter emission were higher at the 3rd method and lower at the other ones.

Słowa kluczowe

PL

ograniczenie emisji NOx; spalanie biomasy; mocznik

EN

NOx emissions reduction; biomass burning; urea

• Wydawca: Wydawnictwo SIGMA-NOT
• Czasopismo: Przemysł Chemiczny
• Rocznik: 2020
• Tom: T. 99, nr 4
• Strony: 569--573
• Opis fizyczny: Bibliogr. 14 poz., il., rys., tab., wykr.

Twórcy

autor

Gaze Błażej

• Zakład Niskoemisyjnych Źródeł Energii i Gospodarki Odpadami, Wydział Przyrodniczo-Technologiczny, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, ul. Chełmońskiego 37-41, Wrocław

autor

Romański Leszek

• Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu

autor

Kułażyński Marek

• Politechnika Wrocławska

Bibliografia

• [1] European Environment Agency, Air quality in Europe, Raport nr 28/2018, Publication Office of the UE, Luxemburg 2016.
• [2] M. Saygın i in, Turkish Thorac. J. 2017, 18, nr 2, 33.
• [3] G. Wielgosiński, P. Łechtańska, O. Namiecińska, J. Energy Inst. 2017, 90, nr 5, 787.
• [4] A. Wudaczyk, Toksyczny wpływ tlenków azotu na organizm człowieka. Praca poglądowa do specjalizacji I stopnia z medycyny pracy, Płock 2011.
• [5] J. Tomeczek, B. Gradoń, M. Rozpondek, Redukcja emisji zanieczyszczeń z procesów konwersji paliw i odpadów, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2009.
• [6] M. Kuźnia, M. Wilk, A. Magdziarz, Ciepłownictwo, Ogrzew., Went. 2010, 41, nr 6, 194.
• [7] D. Radsak, Pozn. Univ. Technol. Acad. J Electr. Eng. 2017, nr 90, 333.
• [8] M. Pronobis, Modernizacja kotłów energetycznych, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2002.
• [9] Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 1 sierpnia 2017 r. w sprawie wymagań dla kotłów na paliwo stałe, Dz. U. 2007, nr 1, poz. 1690.
• [10] PN-EN 303-5:2012, Kotły grzewcze. Cz. 5. Kotły grzewcze na paliwa stałe z ręcznym i automatycznym zasypem paliwa o mocy nominalnej do 500 kW. Terminologia, wymagania, badania i oznakowanie.
• [11] PN-EN ISO 18134-1:2015-11, Biopaliwa stałe. Oznaczanie zawartości wilgoci. Metoda suszarkowa. Wilgoć całkowita. Metoda referencyjna.
• [12] PN-EN ISO 18125:2017-07, Biopaliwa stałe. Oznaczanie wartości opałowej.
• [13] PN-EN ISO 18122:2016-01, Biopaliwa stałe. Oznaczanie zawartości popiołu.
• [14] PN-EN ISO 18123:2016-01, Biopaliwa stałe. Oznaczanie zawartości części lotnych.

Uwagi

1. Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa Nr 461252 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2020).

2. Praca była współfinansowana z projektu EKO-dryer w ramach programu BIOSTRATEG III.