PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Tytuł artykułu

Arietites solarium (Quenstedt, 1883) – a diagnostic ammonite species in the Lower Jurassic (Early Sinemurian, Bucklandi Zone) of SW Germany

Treść / Zawartość
Identyfikatory
Warianty tytułu
Języki publikacji
EN
Abstrakty
EN
The coarse-ribbed and big-sized Arietites solarium (Quenstedt, 1883) is one of the largest-grown and most iconic ammonite taxa in the entire Swabian Lower Jurassic; however, despite previous revisions including the designation of a lectotype, there has been some confusion concerning its correct identification, and its type horizon within the Lower Sinemurian Arietenkalk Formation was not exactly known. Arietites solarium characterises the herein introduced solarium Biohorizon of the upper Bucklandi Zone of the Sinemurian. For nomenclatorial stability, we designate a neotype based on the only surviving specimen of Quenstedtʼs original type series. In addition, we provide a preliminary succession of recognized biohorizons in the Lower Sinemurian of Swabia, which will make correlations with other areas more reliable.
Czasopismo
Rocznik
Strony
37--46
Opis fizyczny
Bibliogr. 63 poz.
Twórcy
  • Maurenstraße 26, 78194 Immendingen-Hattingen, Germany
  • Landhausstraße 20, 72411 Bodelshausen, Germany
  • Staatliches Museum für Naturkunde, Rosenstein 1, 70191 Stuttgart, Germany
Bibliografia
  • 1. ARKELL W.J., 1956 – Jurassic Geology of the World. Oliver & Boyd, Edinburgh & London.
  • 2. BLIND W., 1963 – Die Ammoniten des Lias alpha aus Schwaben, vom Fonsjoch und Breitenberg (Alpen) und ihre Entwicklung. Palaeontographica, A, 121: 38–131.
  • 3. BLOOS G., 1979 – Über Ammonites ventricosus Sow. und ähnliche Schlotheimiiden im tieferen Sinemurium (Unterer Lias). Paläontologische Zeitschrift, 53: 142–162.
  • 4. BLOOS G., 1984 – Les couches basales du Sinémurien, une révision stratigraphique. Cahiers de l’Institut Catholique de Lyon, 14: 59–68.
  • 5. BLOOS G., 1988 – On the stage boundary Hettangian/Sinemurian in North-West Europe and in the North-Eastern Alps. 2nd International Symposium on Jurassic Stratigraphy: 71–83, Lisboa.
  • 6. BLOOS G., 2014 – On Ammonites silvestrei Reynès – a significant element of the Arietitinae in the Lower Jurassic (Lower Sinemurian, Bucklandi Zone, Rotiforme Subzone) of the NW European Province. Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie, Abhandlungen, 274: 255–270.
  • 7. BLOOS G., DIETL G., SCHWEIGERT G., 2005 – Der Jura Süddeutschlands in der Stratigraphischen Tabelle von Deutschland 2002. Newsletters on Stratigraphy, 41: 263–277.
  • 8. BUCH L., von, 1839 – Über den Jura in Deutschland. Königliche Akademie der Wissenschaften, Berlin.
  • 9. CORNA M., 1985 – Le Lias de Jura meridional. Paléontologie biostratigraphique du Sinémurien. Approche paléoécologique. Thèse 3e cycle Universite Lyon.
  • 10. CORNA M., 1987 – Les horizons sinémurien du Calcaires à gryphées du Jura méridional français (zone à Conybeari – zone à Obtusum). Géobios, 20: 531–536.
  • 11. CORNA M., DOMMERGUES J.-L., MEISTER C., MOUTERDE R., 1997 – 2. Sinemurien: 106–113. In: Biostratigraphie du Jurassique ouest-européen et méditerranéen: zonations parallèles et distribution des invertébrés et microfossiles (coord. É. Cariou, P. Hantzpergue). Bulletin du Centre de Recherches Elf Exploration et Production, Mémoire, 17: 1–440.
  • 12. DEAN W.T., DONOVAN D.T., HOWARTH M.K., 1961 – The Liassic ammonite zones and subzones of the north-west European Province. Bulletin of the British Museum (Natural History), Geology Series, 4: 435–505.
  • 13. DIETZ A., 1922 – Untersuchungen über die Lobenlinie der Ammoniten des Lias α–γ. Neues Jahrbuch für Mineralogie, Geologie und Paläontologie, Beilage-Band, 47: 381–494.
  • 14. DONOVAN D.T., 1952 – The ammonites of the Blue Lias of the Bristol district. Part II. Arietitidae. The Annals and Magazine of Natural History, 12, 5: 717–752.
  • 15. DONOVAN D.T., 1956 – The zonal stratigraphy of Blue Lias around Keynsham, Somerset. Proceedings of the Geologists’ Association, 66: 182–212.
  • 16. FIEGE K., 1926 – Ein biostratigraphischer Vergleich der Arietenschichten Württembergs und Norddeutschlands. Zeitschrift der Deutschen Geologischen Gesellschaft, 78: 20–212.
  • 17. FIEGE K., 1929 – Die Biostratigraphie der Arietenschichten Nordwestdeutschlands und Württembergs. Palaeontographica, 71: 67–116.
  • 18. FRANK M., 1930 – Beiträge zur Stratigraphie und Paläogeographie des Lias alpha in Süddeutschland. Mitteilungen der Geologischen Abteilung des Württembergischen Statistischen Landesamtes, 13, 4: 1–242.
  • 19. GEBHARD G., SCHLATTER R., 1977 – Über das Vorkommen von Tmaegoceras Hyatt (Ammonoidea) im Lias Europas. Stuttgarter Beiträge zur Naturkunde, Serie B, 22: 1–15.
  • 20. GRÜNER M., 1997 – Dynamische Paläoökologie und taxonomische Bearbeitung des Unterjura (Hettangium bis unteres Sinemurium) auf der Schwäbischen Alb. Profil, 11: 1–197.
  • 21. GUÉRIN-FRANIATTE S., 1966 – Ammonites du Lias inférieur de France, Psilocerataceae, Arietitidae. Centre National de la Recherche Scientifique, Paris.
  • 22. HENGSBACH R., 1986a – Über Arnioceras falcaries (Quenstedt) und einige verwandte Arten aus Mitteldeutschland (Ammonoidea; Lias). Senckenbergiana Lethaea, 67: 151–170.
  • 23. HENGSBACH R., 1986b – Über Ammonites dorsosulcatus Quenstedt 1884. Senckenbergiana Lethaea, 67: 331–336.
  • 24. HOFFMANN K., 1964 – Die Stufe des Lotharingien (Lotharingium) im Unterlias Deutschlands und allgemeine Betrachtungen über das „Lotharingien”. In: Colloque du Jurassique à Luxembourg, 1962: 135–160.
  • 25. HÖLDER H., 1936 – Neue Schlotheimien aus den unteren Arietenschichten von Vaihingen auf den Fildern. Jahreshefte des Vereins für vaterländische Naturkunde in Württemberg, 92: 1–9.
  • 26. HOWARTH M.K., 2013 – Treatise Online, No. 57, Part L, Revised, Vol. 3B, Chapter 4: Psiloceratoidea, Eodoceratoidea, Hildoceratoidea. Paleontological Institute, The University of Kansas.
  • 27. HYATT A., 1874 – Remarks on two new genera of ammonites, Agassiceras and Oxynoticeras. Proceedings of the Boston Society of Natural History, 17: 225–235.
  • 28. HYATT A., 1889 – Genesis of the Arietidae. Smithsonian Contributions to Knowledge, 673: 1–238.
  • 29. JAWORSKI E., 1931 – Über Arnioceras geometricum Oppel und verwandte Spezies; nebst einem Anhang über Ammonites natrix Schlotheim, 1820. Neues Jahrbuch für Mineralogie, Geologie und Paläontologie, 65: 83–140.
  • 30. JOLY H., 1936 – Les fossiles du Jurassique de la Belgique. Avec description stratigraphique de chaque étage. Deuxième partie Lias inférieur. Mémoire du Musée Royal d’Histoire Naturelle de Belgique, 79: 1–244.
  • 31. LAMARCK J.B., 1801 – Systême des Animaux sans Vertèbres. Librairie Deterville, Paris.
  • 32. OPPEL A., 1856 – Die Juraformation Englands, Frankreichs und des südwestlichen Deutschlands. Jahreshefte des Vereins für vaterländische Naturkunde in Württemberg, 12: 121–556.
  • 33. OPPEL A., 1862 – Ueber jurassische Cephalopoden. Palaeontologische Mittheilungen aus dem Museum des koeniglich Bayerischen Staates, 1: 127–162.
  • 34. dʼORBIGNY A., 1842–1849 – Paléontologie française: Terrains jurassiques. tome 1, Céphalopodes. Librairie Victor Masson, Paris.
  • 35. PAGE K.N., 2003 – The Lower Jurassic of Europe: its subdivision and correlation. Geological Survey of Denmark and Greenland Bulletin, 1: 23–59.
  • 36. PAGE K.N., 2010 – Stratigraphical framework. In: Fossils from the Lower Lias of the Dorset Coast (eds. A.R. Lord, P.G. Davies). The Palaeontological Association, London.
  • 37. POMPECKJ J., 1893–1896 – Beiträge zu einer Revision der Ammoniten des Schwäbischen Jura. Schweizerbartʼsche Verlagsbuchhandlung, Stuttgart.
  • 38. POMPECKJ J., 1901 – Über Tmaegoceras Hyatt. Neues Jahrbuch für Mineralogie, Geologie und Paläontologie, 1901: 158–170.
  • 39. QUENSTEDT F.A., 1845–1849 – Petrefactenkunde Deutschlands, 1. Abtheilung, Cephalopoden. Fues, Tübingen, 1–104, pls. 1–6 (1845); 105–184, pls. 7–12 (1846); 185–264, pls. 13–18 (1847); 265–472, pls. 19–30 (1848); 473–580, pls. 31–36 (1849).
  • 40. QUENSTEDT F.A., 1856–1857 – Der Jura. Verlag der Lauppʼschen Buchhandlung, Tübingen.
  • 41. QUENSTEDT F.A., 1883–1885 – Die Ammoniten des Schwäbischen Jura. 1. Der Schwarze Jura (Lias). Schweizerbartʼsche Verlagsbuchhandlung, Stuttgart.
  • 42. REIS H., von, 1981 – Geologie der Schichtenfolge Mittlerer Keuper bis Unter-Malm im Gebiet „Achdorfer Wutachschlucht”, nördlich Achdorf, Schichtstufenland der Südwestbaar/Süddeutschland. Dipl.-Kartierung RWTH Aachen [unpublished].
  • 43. REINECKE J.C.M., 1818 – Maris protogaei Nautilos et Argonautas vulgo Cornua Ammonis in agro Coburgico et vicino reperiundos. Ahl, Coburg.
  • 44. REYNÈS P., 1879 – Monographie des Ammonites, 1re partie Lias. Baillière, Marseille & Paris.
  • 45. RIEK R., 1966 – Stratigraphie des Lias α3 (Arietenschichten) auf den Fildern. Jahreshefte des Vereins für vaterländische Naturkunde in Württemberg, 121: 169–190.
  • 46. SCHLATTER R., 1976 – Die Stufe des Lotharingium im unteren Lias des Klettgau (Kanton Schaffhausen, Schweiz). Stuttgarter Beiträge zur Naturkunde, Serie B, 21: 1–21.
  • 47. SCHLATTER R., 1983 – Über den Ammonites militaris Mayer-Eymar 1865. Eclogae Geologicae Helvetiae, 76, 3: 701–717.
  • 48. SCHLATTER R., 1984 – Zur systematischen Stellung der Gattung Epophioceras Spath (Ammonoidea). Jahresberichte und Mitteilungen des oberrheinischen geologischen Vereins, Neue Folge, 66: 175–185.
  • 49. SCHLATTER R., 1988 – Wiederauffindung des Typusexemplars von Ammonites militaris Mayer-Eymar 1865. Mitteilungen der Naturforschenden Gesellschaft Schaffhausen, 33: 1–4.
  • 50. SCHLEGELMILCH R., 1976 – Die Ammoniten des süddeutschen Lias. Gustav Fischer Verlag, Stuttgart.
  • 51. SCHMIDT E.W., 1914 – Beiträge zur Paläontologie und Stratigraphie des nordwestdeutschen Jura. III. Die Arieten des unteren Lias von Harzburg. Palaeontographica, 61: 1–40.
  • 52. SCHMIDT M., 1925 – Ammonitenstudien. Fortschritte in der Geologie und Palaeontologie, 10: 1–40.
  • 53. SCHWEIGERT G., KAPITZKE M., SCHREIBER D., 2011 – First record of the Tethyan ammonite genus Canavarites Hyatt in the Lower Sinemurian of Germany, with description of a new species. Palaeodiversity, 4: 17–21.
  • 54. SOWERBY J., 1815–1818 – The Mineral Conchology of Great Britain. Benjamin Meredith, London.
  • 55. SPATH L.F., 1924 – The ammonites of the Blue Lias. Proceedings of the Geologists’ Association, 35: 186–211.
  • 56. STAHL C.F., 1824 – Uebersicht über die Versteinerungen Würtembergs nach dem gegenwärtigen Standpunkte der Petrefaktenkunde. Cottaʼsche Buchhandlung, Stuttgart & Tübingen.
  • 57. VOLLRATH P., 1924 – Die Transgression des Jurameeres zwischen Schwäbischer Alb und Schweizer Jura. Centralblatt für Mineralogie, Geologie und Paläontologie, 1924: 18–26, 53–59, 71–82.
  • 58. WAAGEN W., 1869 – Die Formenreihe des Ammonites subradiatus. Geognostisch-Paläontologische Beiträge, 2: 181–257.
  • 59. WALLISER O.H., 1956a – Chronologie des Lias α zwischen Fildern und Klettgau. Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie, Abhandlungen, 103: 181–222.
  • 60. WALLISER O.H., 1956b – Stratigraphie des Lias alpha zwischen Fildern und Klettgau (Arietenschichten, SW-Deutschland). Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie, Abhandlungen, 103: 281–311.
  • 61. WILHELM S., 1926 – Die Bodenbeschaffenheit unserer Baar und die Entstehung der Formen ihres Landschaftsbildes. In: Heimatblätter vom oberen Neckar (Ed. F.X. Singer), Oberndorf am Neckar.
  • 62. WRIGHT T., 1878 – Monograph on the Lias ammonites of the British Islands. Palaeontographical Society Monographs, 32: 1–48.
  • 63. ZIETEN C.H., von, 1830–1833 – Die Versteinerungen Württembergs. Schweizerbartʼsche Verlagsbuchhandlung, Stuttgart, I–VIII + 1–16, pls. 1–12 (1830); 17–32, pls. 13–24 (1831); 33–64, pls. 25–48 (1832); 65–102, pls. 49–72 (1833).
Uwagi
Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa Nr 461252 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2020).
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-0e689e33-4eac-44a7-837f-2e1582bb1a7f
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.