Parki krajobrazowe i obszary chronionego krajobrazu – nowe rozwiązania prawne

• Autorzy: Fogel A.

Warianty tytułu

EN

Landscape Parks and Areas of Landscape Protection – New Law Regulations

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Spośród form ochrony przyrody, ustanawianych zgodnie z Ustawą z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody [tekst jedn. Dz. U. 2015 poz. 1651 ze zm.] szczególne znaczenie w systemie prawnym ochrony krajobrazu odgrywają parki krajobrazowe oraz obszary chronionego krajobrazu. Po pierwsze, obejmują one znaczne obszary. W doktrynie prawa administracyjnego tradycyjnie przyjął się podział na obszarowe formy ochrony przyrody, tj. parki narodowe, parki krajobrazowe, rezerwaty przyrody, obszaru chronionego krajobrazu i obszary należące do sieci Natura 2000) oraz formy indywidualne, a więc zespoły przyrodniczo-krajobrazowe, użytki ekologiczne, stanowiska dokumentacyjne i pomniki przyrody [Lipiński 2010, s. 236; Rakoczy 2009, s. 30; Trzcińska 2009, s. 161]. Za wyodrębnieniem indywidualnych form ochrony może przemawiać m.in. to, że ustawodawca nie przewidział dla tych form ochrony sporządzania planu ochrony ani też tworzenia wokół nich otuliny. W nowszej literaturze podejmuje się jednak próby innej kategoryzacji form ochrony przyrody – można przywołać m.in. podział zaproponowany przez Kistowskiego na formy: wielkopowierzchniowe (parki narodowe i krajobrazowe oraz obszary chronionego krajobrazu) oraz małoobszarowe – czyli pozostałe, przy czym pomniki przyrody z reguły powinny być traktowane jako formy punktowe [Kistowski 2009, s. 27].

EN

The aim of this article is the review of new regulations related to two types of nature conservation forms according to Polish Nature Protection Law: landscape parks and areas of landscape protection. The last amendments provided by “Landscape Protection Law” in 2015, according to these areas more concerned into landscape protection issues. They have also changed the competences of public authority. The most valuable landscapes require special legal measures – such as creation of “landscape protection zones”. Furthermore, self-government administration at voivodeship level is entitled to introduce prohibitions which apply to protected areas.

Słowa kluczowe

PL

krajobraz; środki prawne; obszary chronione; zasada proporcjonalności

EN

landscape; legal measures; protected areas; rule of proportionality

• Wydawca: Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN ; Towarzystwo Urbanistów Polskich
• Czasopismo: Biuletyn Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN
• Rocznik: 2016
• Tom: No 261
• Strony: 103--119
• Opis fizyczny: Bibliogr. 20 poz.

Twórcy

autor

Fogel A.

• Instytut Gospodarki Przestrzennej i Mieszkalnictwa w Warszawie

Bibliografia

• 1. Borowiak M., 2014, Znaczenie dyrektywy języka specjalistycznego w odkodowywaniu normy prawnej (na przykładzie ograniczeń obowiązujących na obszarach specjalnych ocharakterze ekologicznym), [w:] Działalność gospodarcza na obszarach chronionych, R. Biskup, M. Pyter, M. Rudnicki, J. Trzewik. Wyd. KUL, Lublin.
• 2. Fogel A., 2016, Nowe podejście do ochrony krajobrazu – założenia czy faktyczna zmiana modelu działań administracji? (Publikacja pokonferencyjna Łódzkich spotkań prawniczych – w druku).
• 3. Goleń G., Fogel A., Staniewska A., 2016, Ustawa krajobrazowa. Komentarz do przepisów wprowadzonych w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu. Wyd. Wolters Kluwer, Warszawa.
• 4. Habuda A., 2014, Prawne instrumenty reglamentacji działalności gospodarczej na obszarach chronionych, [w:] Działalność gospodarcza… op. cit.
• 5. Haładyj A., 2015, Udział społeczeństwa w strategicznej ocenie oddziaływania na środowisko jako instytucja prawa ochrony środowiska. Wyd. KUL, Lublin.
• 6. Kistowski M., 2009, Leksykon ochrony środowiska, J. Ciechanowicz-Mc Lean (red.). Wyd. Wolters Kluwer, Warszawa.
• 7. Lipiński A., 2010, Prawne podstawy ochrony środowiska. Wyd. Wolters Kluwer, Warszawa.
• 8. Majchrzak B., 2010, Glosa do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 24.01.2008 r. II SA/Bk 793/07, Kwartalnik Prawa Publicznego, nr 1-2.
• 9. Niewiadomski Z. (red.) 2015, Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne, Komentarz, 8. Wyd. Beck, Warszawa.
• 10. Rakoczy B., 2009, Prawo ochrony przyrody. Wyd. Wolters Kluwer, Warszawa.
• 11. Rot H., Siarkiewicz K., 1994, Zasady tworzenia prawa miejscowego. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
• 12. Stelmasiak J., Lebowa D., 2008, Obszar specjalny wprawie ochrony przyrody. Zagadnienia ogólne, [w:] Prawo ochrony przyrody. Stan obecny, problemy, perspektywy, D. Kopeć, N. Ratajczyk. Wyd. Towarzystwa Przyrodników Ziemi Łódzkiej, Łódź.
• 13. Stelmasiak J., Stanik-Filipowska K., 2010, Wartości w planowaniu przestrzennym w ujęciu historyczno-prawnym, [w:] Wartości w planowaniu przestrzennym, Z. Cieślak, A. Fogel. Wyd. IGPiM, Warszawa.
• 14. Trzcińska D., 2009, Leksykon ochrony środowiska, op. cit.
• Akty prawne
• 15. Europejska Konwencja Krajobrazowa, przyjęta 20 października 2000 r. we Florencji [Dz. U. z 2006 r. Nr 14, poz. 98].
• 16. Ustawa z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego [tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 23 ze zm.],
• 17. Ustawa z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym [tekst jedn. Dz. U. 2016 poz. 778 ze zm.
• 18. Ustawa z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody [tekst jedn. Dz. U. 2015 poz. 1651 ze zm.].
• 19. Ustawa z 24 kwietnia 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu [Dz. 2015 poz. 774 ze zm.].
• 20. Ustawa z 9 października 2015 r. o rewitalizacji [Dz.U. z 2015 r. poz. 1777].