Proces rewitalizacji a strategia tymczasowego ożywiania przestrzeni miejskiej na przykładzie Edynburga

• Autorzy: Mularz M. , Prokopska A.

Warianty tytułu

EN

The revitalization process and the strategy of temporary revival of urban space on the example of Edinburgh

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Przełomowe zmiany, które zaszły w polskich i europejskich miastach, wywołały potrzebę przeprowadzenia szybkich działań w istniejącej strukturze zurbanizowanej, podnoszących konkurencyjność jednostki osadniczej w skali globalnej i integrujących lokalne społeczności. Najbardziej wskazane na wielu obszarach miejskich byłoby przeprowadzenie procesu rewitalizacji, jednak łączy się to z licznymi analizami przestrzeni miejskiej, dużymi nakładami finansowymi oraz długotrwałymi procedurami administracyjnymi. Dlatego architekci i urbaniści coraz powszechniej inicjują tymczasowe zjawiska przestrzenne, które mogą być określone jako rewitalizacja tymczasowa. Tego typu akcje bardzo często dotyczą obszarów związanych z kulturą. Dla ich realizacji wznosi się obiekty tymczasowe lub wykorzystuje się istniejące, wymagające zmiany funkcji. Przykładem podejmowania cyklicznych działań tymczasowych w przestrzeni miejskiej jest festiwal w Edynburgu. Obserwacja sytuacji miasta, a szczególnie jego centralnych dzielnic oraz ich problemów, pozwoliła na wyodrębnienie korzyści płynących z organizacji festiwalu. Można do nich zaliczyć głównie zwiększenie konkurencyjności miasta w skali lokalnej i globalnej, nadanie nowej funkcji nieużywanym budowlom, zwiększenie ilości zachowań opcjonalnych i społecznych, a także zaspokojenie potrzeb przynależności i tożsamości ludności napływowej.

EN

Groundbreaking changes, which have occurred in the Polish and European cities, led to the need for rapid actions in the existing urbanized structure. This activities should raise global importance of the municipality and integrate local communities. The most desirable in many urban areas, would be to initiate the process of revitalization, but it cannot be done without a number of analyzes of urban space, large financial outlays and long-term administrative procedures. Therefore, architects and planners increasingly initiate temporary actions, which can be defined as a temporary revitalization. Such actions often refer to areas related to culture. To implement that kind of activities, the creators of events rise temporary constructions or use existing buildings, which requires changes in their function. An example of making a temporary cyclical event in the urban space is the festival in Edinburgh. Monitoring the situation of the city, especially its central districts and their problems has allowed the isolation of the benefits of the organization of the festival. They include mainly the increasing competitiveness of the city in the local and global scale, new functions of unused buildings, increasing number of optional and social behavior and meeting the needs of identity of the immigrant population.

Słowa kluczowe

PL

rewitalizacja tymczasowa; Edynburg; festiwal; obiekt tymczasowy; integracja; lokalna społeczność; przestrzeń miejska

EN

temporary revitalization; festival; temporary buildings; integration; local communities; urban space

• Wydawca: Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
• Czasopismo: Architecturae et Artibus
• Rocznik: 2015
• Tom: Vol. 7, no. 1
• Strony: 36--43
• Opis fizyczny: Bibliogr. 10 poz., il.

Twórcy

autor

Mularz M.

• Politechnika Rzeszowska im. I. Łukasiewicza, Wydział Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury, al. Powstańców Warszawy 12, 35-959 Rzeszów

autor

Prokopska A.

• Politechnika Rzeszowska im. I. Łukasiewicza, Wydział Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury, al. Powstańców Warszawy 12, 35-959 Rzeszów

Bibliografia

• 1. Beck U., Giddens A., Lash S. (2009), Modernizacja refleksyjna: polityka, tradycja i estetyka w porządku społecznym nowoczesności, przeł. J. Konieczny, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
• 2. Burdzik T. (2012), Przestrzeń jako składnik tożsamości w świecie globalizacji, „Kultura- HistoriaGlobalizacja” nr 11, Wrocław.
• 3. Gehl J. (2009), Życie między budynkami. Użytkowanie przestrzeni publicznych, Wyd. RAM, Kraków.
• 4. Guzik R. i in. (2009), Rewitalizacja miast w Wielkiej Brytanii, t.1, Instytut Rozwoju Miast, Kraków
• 5. Kaczmarek S. (2001), Rewitalizacja terenów poprzemysłowych. Nowy wymiar w rozwoju miast, Wyd. Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.
• 6. Kochanowska D. (2010), Przestrzeń publiczna – kluczowy element miasta współczesnego – zintegrowana czy podzielona?, [w:] P. Lorens, J. Martyniuk-Pęczek (red.), Problemy kształtowania przestrzeni publicznych, Wyd. Urbanista, Gdańsk.
• 7. Lorens P., Martyniuk-Pęczek J. (2009), Wybrane zagadnienia rewitalizacji miast, Wydawnictwo Urbanista, Gdańsk
• 8. Rykwert J. (2013), Pokusa miejsca. Przeszłość i przyszłość miast, Międzynarodowe Centrum Kultury, Kraków.
• 9. Woźniak-Szpakiewicz E. (2010), Wpływ zdarzeń przestrzennych na kształt współczesnych wnętrz miejskich. O dostępności sztuki w przestrzeni publicznej, „Czasopismo Techniczne” 6-A/2010, z. 1. Wyd. Politechniki Krakowskiej.
• 10. Wytyczne Ministra Rozwoju Regionalnego wzakresie programowania działań dotyczących mieszkalnictwa (2008), Warszawa 13 sierpnia.