Chów zwierząt w gospodarstwach ekologicznych w aspekcie zrównoważonego rozwoju

• Autorzy: Sokołowicz Z. , Topczewska J.

Identyfikatory

DOI

10.15584/pjsd.2016.20.18

Warianty tytułu

EN

Animal husbandry in ecological farms in the aspect of sustainable development

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Celem badań było oszacowanie skali chowu zwierząt w gospodarstwach ekologicznych w Polsce. Udział ekologicznych użytków rolnych w Polsce wzrósł z 2,07% w 2010 roku do 3,82% w 2014 roku. Liczba producentów ekologicznych po zakończonym okresie konwersji wynosiła na koniec 2014 roku, 21020 sztuk. Tylko 17,37% gospodarstw ekologicznych deklarowało utrzymywanie zwierząt gospodarskich. Różnice między województwami były znaczące; od 5,30% w lubuskim do 72,61% w małopolskim. Wśród producentów ekologicznych prowadzących chów zwierząt, najliczniejszą grupę stanowili utrzymujący krowy mleczne (9,1%) i bydło mięsne (6,8%) oraz kury nioski (10,30%) a najmniej liczną- utrzymujący kozy i konie. W przypadku produkcji mlecznej największe stada utrzymywali rolnicy ekologiczni na terenie woj. zachodniopomorskiego (20,6 sztuk).

EN

The objective of the current paper was to estimate the scale of animal husbandry in ecological farms in Poland. The share of ecological farms increased from 2.7% in 2010 to 3.82% in 2014 in Poland. The number of organic producers reached 21020 farms after their conversion at the end of 2014. Only 17.37% of ecological farms confirmed their involvement of animal husbandry. Disparities between the provinces were significant, ranging from 5.3% in Lubuskie to 72.61% in Malopolskie. The largest group of livestock keepers from amongst the ecological producers was made up of those that kept dairy cattle (9.1%),followed by beef cattle (6.8%) and layers (10.3%), whilst the least were those keeping goats and hoses. The largest herds (20.6 individuals), in respect of dairy cattle, were kept by ecological farmers from Zachodniopomorskie.

Słowa kluczowe

PL

gospodarstwa ekologiczne; chów zwierząt; rozwój zrównoważony

EN

organic farming; livestock farming; sustainable development

• Wydawca: Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej w Rzeszowie, Oddział Południowo-Wschodni ; Polskie Towarzystwo Gleboznawcze Oddział w Rzeszowie
• Czasopismo: Polish Journal for Sustainable Development
• Rocznik: 2016
• Tom: T. 20
• Strony: 169--176
• Opis fizyczny: Bibliogr. 16 poz., rys., tab.

Twórcy

autor

Sokołowicz Z.

• Katedra Produkcji Zwierzęcej i Oceny Produktów Drobiarskich, Wydział Biologiczno-Rolniczy Uniwersytetu Rzeszowskiego

autor

Topczewska J.

• Katedra Produkcji Zwierzęcej i Oceny Produktów Drobiarskich, Wydział Biologiczno-Rolniczy Uniwersytetu Rzeszowskiego

Bibliografia

• 1. Bera M. 2014. Rolnictwo jako czynnik rozwojowy gmin położonych na obszarach chronionych. Progress in Economic Sciences. 1. 121-129.
• 2. Brodzińska K. 2010. Rozwój rolnictwa ekologicznego w Polsce na tle uwarunkowań przyrodniczych i systemu wsparcia finansowego. Zesz. Nauk. Problemy Roln. Światowego. T. 10 (XXV). 2. 12-21.
• 3. Domagalska J., Buczkowska M. 2015. Rolnictwo ekologiczne – szanse i perspektywy rozwoju. Problemy Higieny Epidemiol. 96 (2). 370-376.
• 4. Herbut E., Walczak J. 2015. Polska produkcja zwierzęca a Wspólna Polityka Rolna. Wiadomości Zootechniczne. RLIII. 4. 109-120.
• 5. Kołodziejczak A. 2015. Wielofunkcyjność rolnictwa jako czynnik rozwoju zrównoważonego obszarów wiejskich w Polsce. Studia Obszarów Wiejskich. T. 37. 131-142.
• 6. Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych. 2015. Raport dotyczący rolnictwa ekologicznego.
• 7. Komorowska D. 2015. Znaczenie rolnictwa ekologicznego w Polsce. Roczniki Naukowe SERiA. T. XVII. 2. 119-126.
• 8. Kostecka J., Mroczek JR. 2007. Świadomość ekologiczna rolników a zrównoważony rozwój obszarów wiejskich Podkarpacia. Ekonomia i środowisko. 2 (32). 165-177.
• 9. Kostecka J., Kostecki A. W. 2016. Transformacja wsi oparta na innowacjach w zakresie ochrony środowiska. Studia KPZK PAN. CLXXIII.
• 10. Kowalska A. 2015. Rolnictwo ekologiczne jako czynnik rozwoju zrównoważonej konsumpcji. J. Agribus. Rural Dev. 3(37). 467-476. DOI: 10.17306/JARD.2015.49.
• 11. Mroczek J.R. 2013. Dobrostan zwierząt jako element retardacji przekształcania zasobów produkcji zwierzęcej. Inżynieria ekologiczna. 34. 181-188.
• 12. Nachtman G. 2015. Gospodarstwa łączące ekologiczne i konwencjonalne metody produkcji na tle ekologicznych. Zagadnienia Ekonomiki Rolnej. 3 (344). 129-147.
• 13. Staniak S. 2014. Charakterystyka żywności produkowanej w warunkach rolnictwa ekologicznego. Polish Journal of Agronomy. 19. 25-35.
• 14. Rocznik statystyczny Rolnictwa 2015. 2015. Główny Urząd Statystyczny, Warszawa.
• 15. Szeląg-Sikora A., Kowalski J. 2012. Efektywność rolniczej produkcji ekologicznej w zależności od kierunku produkcji gospodarstwa rolnego. Inżynieria ekologiczna. 4(139). T. 1. 421-429.
• 16. Żmija D. 2014. Zrównoważony rozwój rolnictwa i obszarów wiejskich w Polsce. Studia Ekonomiczne. Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach. 166. 149-158.

Uwagi

Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa Nr 461252 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2020).