Tytuł artykułu
Autorzy
Identyfikatory
Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
W wielu polskich jeziorach obserwuje się postępujący proces eutrofizacji wynikający z nadmiernego obciążenia zbiorników substancjami organicznymi i biogennymi wprowadzanymi ze zlewni. Ważnym czynnikiem związanym z poziomem przeżyźnienia jezior jest fosfor, który zasila dany zbiornik zarówno ze źródeł zewnętrznych jak i wewnętrznych powodując tzw. jego wtórne uwalnianie z osadów dennych. Eutrofizacja przyspiesza naturalny proces starzenia się jeziora, a jej następstwem jest między innymi wzmożony rozwój organizmów fitoplanktonowych powodujących w powierzchniowej warstwie wody tzw. zakwity. Wydzielane przez glony substancje psują smak i zapach wody oraz dyskwalifikują takie zbiorniki jako źródła wody pitnej lub obiekty rekreacyjne. Na skutek zakwitów zmniejsza się przeźroczystość wody, a tym samym następuje pogorszenie warunków świetlnych w zbiorniku. Ograniczanie dostępu światła przez masowo rozwijający się fitoplankton prowadzi do wypierania roślinności naczyniowej. W zeutrofizowanym zbiorniku, szczególnie w obszarach przydennych, gdzie opadające, obumarłe organizmy ulegają rozkładowi, występują deficyty tlenowe, co w konsekwencji prowadzi do zaniku fauny głębinowej i rozpoczynają się procesy beztlenowe z wydzielaniem siarkowodoru, metanu i innych substancji trujących. To wszystko niekorzystnie wpływa na bioróżnorodność ekosystemu.
Wydawca
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
36--39
Opis fizyczny
rys.
Twórcy
autor
- Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie, Wydział Nauk o Żywności i Rybactwa, Zakład Akwakultury
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-096eb38e-72d9-4c46-8f3a-8ecf8d616154