I etap rekultywacji Jeziora Lechlińskiego metodą chemicznej dezaktywacji fosforu

• Autorzy: Dziaman R.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

W wielu polskich jeziorach obserwuje się postępujący proces eutrofizacji wynikający z nadmiernego obciążenia zbiorników substancjami organicznymi i biogennymi wprowadzanymi ze zlewni. Ważnym czynnikiem związanym z poziomem przeżyźnienia jezior jest fosfor, który zasila dany zbiornik zarówno ze źródeł zewnętrznych jak i wewnętrznych powodując tzw. jego wtórne uwalnianie z osadów dennych. Eutrofizacja przyspiesza naturalny proces starzenia się jeziora, a jej następstwem jest między innymi wzmożony rozwój organizmów fitoplanktonowych powodujących w powierzchniowej warstwie wody tzw. zakwity. Wydzielane przez glony substancje psują smak i zapach wody oraz dyskwalifikują takie zbiorniki jako źródła wody pitnej lub obiekty rekreacyjne. Na skutek zakwitów zmniejsza się przeźroczystość wody, a tym samym następuje pogorszenie warunków świetlnych w zbiorniku. Ograniczanie dostępu światła przez masowo rozwijający się fitoplankton prowadzi do wypierania roślinności naczyniowej. W zeutrofizowanym zbiorniku, szczególnie w obszarach przydennych, gdzie opadające, obumarłe organizmy ulegają rozkładowi, występują deficyty tlenowe, co w konsekwencji prowadzi do zaniku fauny głębinowej i rozpoczynają się procesy beztlenowe z wydzielaniem siarkowodoru, metanu i innych substancji trujących. To wszystko niekorzystnie wpływa na bioróżnorodność ekosystemu.

Słowa kluczowe

PL

eutrofizacja; metoda rekultywacji; Jezioro Lechlińskie; dezaktywacja chemiczna

EN

eutrophication; site restoration method; Lake Lechlińskie; chemical deactivation

• Wydawca: Wydawnictwo 2K TECHNOLOGIE s.c.
• Czasopismo: Technologia Wody
• Rocznik: 2013
• Tom: Nr 11 (31)
• Strony: 36--39
• Opis fizyczny: rys.

Twórcy

autor

Dziaman R.

• Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie, Wydział Nauk o Żywności i Rybactwa, Zakład Akwakultury