Przydatność narzędzi z zakresu społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw w procesach restrukturyzacyjnych

Chmielewski, T.; Płoska, R.

Artykuł - szczegóły

Tytuł artykułu

Przydatność narzędzi z zakresu społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw w procesach restrukturyzacyjnych

Autorzy

Chmielewski T. , Płoska R.

Treść / Zawartość

Pełne teksty:

Chmielewski_przydatnosc_zn_org_132_2019.pdf

Pobierz

Identyfikatory

Warianty tytułu

The usefuleness of corporate social responsibility tools in restructuring processes

Języki publikacji

Abstrakty

Zarządzanie przedsiębiorstwem z uwzględnieniem idei społecznej odpowiedzialności jest nie tylko odpowiedzią na oczekiwania społeczne, ale także sposobem na usprawnianie działania przedsiębiorstwa i efektywne konkurowanie w zmiennym otoczeniu. Wydaje się zasadne, by zarządzając podmiotem gospodarczym stosować tę koncepcję i związane z nią instrumenty także w tych momentach, kiedy staje on w obliczu konieczności przeprowadzenia głębokich zmian, czyli restrukturyzacji. Celem niniejszego opracowania jest ocena stopnia, w jakim polscy licencjonowani doradcy restrukturyzacyjni znają i stosują w prowadzonych procesach restrukturyzacji narzędzia z zakresu społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw (CSR). Oceny dokonano w oparciu o analizę wymogów stawianych licencjonowanym doradcom restrukturyzacyjnym oraz odpowiedzi udzielonych przez przedstawicieli tej grupy w przeprowadzonym badaniu sondażowym. Badania wykazały, że zainteresowanie wśród respondentów zagadnieniami z zakresu społecznej odpowie-dzialności jest stosunkowo niewielkie, choć w praktyce sięgają oni po niektóre narzędzia z tego obszaru.

Taking into account the idea of corporate social responsibility is not only a response to contemporary social expectations, but also a way to improve the company's operations and its ability to effectively compete in a changing environment. Therefore, it seems reasonable to manage the company using this concept and its instruments, especially at these moments when the organization is facing the need for changes. Such change is known as restructuring. The aim of the study is to assess the extent to which Polish licensed restructuring advisors know and apply the corporate social responsibility (CSR) tools in the restructuring processes. The assessment was based on an analysis of the formal requirements for licensed restructuring advisors and the answers given by the representatives of this group in the survey. The conducted research has shown that the interest in issues related to the concept of corporate social responsibility is relatively small, although in practice restructuring advisors use some CSR tools.

Słowa kluczowe

restrukturyzacja doradca restrukturyzacyjny społeczna odpowiedzialność biznesu

restructuring restructuring advisor corporate social responsibility

Wydawca

Wydawnictwo Politechniki Śląskiej

Czasopismo

Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska

Rocznik

2018

Tom

z. 132

Strony

131--156

Opis fizyczny

Bibliogr. 88 poz.

Twórcy

autor

Chmielewski T.

mapich@wp.pl

Uniwersytet Gdański, Wydział Zarządzania, Sopot

autor

Płoska R.

renata.ploska@ug.edu.pl

Uniwersytet Gdański, Wydział Zarządzania, Sopot

Bibliografia

1. A guide to worker displacement: some tools for reducing the impact on workers, communities and enterprises. InFocus Programme on Skills, Knowledge and Employability (2002). Genewa: International Labour Organization.
2. AccountAbility’s AA 1000 Series of Standards (2018.06.19). Available online: http://www.accountability.org/standards/.
3. Adamczyk, J. (2009). Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstw. Warszawa: PWE.
4. Barcik, R., Dziwiński, P. (2016). Społecznie odpowiedzialna restrukturyzacja zatrudnienia. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 419, 21-32, doi: 10.15611/pn2016.419.02.
5. Birth, G., Illia, L., Lurati, F., Zamparini, A. (2008). Communicating CSR: practices among Switzerland's top 300 companies. Corporate Communications: An International Journal, 13, 182-196, doi: 10.1108/13563280810869604.
6. Borowiecki, R. (Ed.) (2014). Zarządzanie restrukturyzacją przedsiębiorstw i gospodarki. Kraków: Fundacja Uniwersytetu Ekonomicznego.
7. Bowen, H. (1953). Social Responsibilities of the Businessman. Nowy Jork: Harper & Row.
8. Callan, S.C., Thomas, J.M. (2009). Corporate Financial Performance and Corporate Social Performance: An Update and Reinvestigation. Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 16, 61-78, doi: 10.1002/csr182.
9. Carnegie, A. (2018.06.10). The Gospel of Wealth. North American Review. Retrieved from: https://www.carnegie.org/media/filer_public/0a/e1/0ae166c5-fca3-4adf-82a7-74c0534cd8de/gospel_of_wealth_2017.pdf.
10. Carroll, A.B. (1979). A Three – Dimensional Conceptual Model of Corporate Performance. Academy of Management Review, 4, 497-505, doi: 10.2307/257850.
11. Carroll, A.B. (1991). The Pyramid of Corporate Social Responsibility: Toward the Moral Management of Organizational Stakeholders. Business Horizons, 34, 39-48, doi: 10.1016/0007-6813(91)90005-G.
12. Cascio, W.F. (2002). Strategies for responsible restructuring. Academy of Management Executive, 16, 80-91, doi: 10.5465/ame.3312002.8540.
13. Cohen, E. (2010). CSR for HR: A Necessary Partnership for Advancing Responsible Business Practices. Sheffield: Greenleaf Publishing Ltd.
14. Copeland, T., Koller, T., Murrin, J. (1997). Wycena: mierzenie i kształtowanie wartości firm. Warszawa: WIG Press.
15. Corporate responsibility: burden or opportunity? How executives are developing corporate responsibility programs, and the impact those programs are having or corporate strategy and profitability (2007). Grant Thornton LLP Survey of U.S. Business Leaders.
16. Dodd, E.M. (1932). For whom are corporate managers trustees. Harvard Law Review, 45, 1145-1163, doi: 10.2307/1331697.
17. Downs, A. (1967). The life cycle of bureaus. In A. Downs (Ed.), Inside bureaucracy. San Francisco: Little, Brown and Company.
18. Dunfee ,T.W. (2008). Stakeholder Theory: Managing Corporate Social Responsibility in a Multiple Actor Context. In: A. Crane, A. McWilliams, D. Matten, J. Moon, D.S. Siegel (Eds.), The Oxford Handbook of Corporate Social Responsibility (pp. 346-362). Oxford: Oxford University Press.
19. Durlik, I. (1998). Restrukturyzacja procesów gospodarczych. Reengineering. Teoria i praktyka. Warszawa: Placet.
20. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/95/UE z dnia 22 października 2014 r. zmieniająca dyrektywę 2013/34/UE w odniesieniu do ujawniania informacji niefinansowych i informacji dotyczących różnorodności przez niektóre duże jednostki oraz grupy, DzU UE L 330.
21. Environmental management. The ISO 14000 family of International Standards (2018.06.18). Available online: https://www.iso.org/files/live/sites/isoorg/files/archive/pdf/ en/theiso14000family_2009.pdf.
22. European Commission (2018.06.20). Eco-Management and Audit Scheme. Available online: http://ec.europa.eu/environment/emas/index_en.htm.
23. Flack, O., Heblich, S. (2007). Corporate social responsibility: Doing well by doing good. Business Horizons, 50, 247-254, doi: 10.1016/j.bushor.2006.12.002.
24. Forde, C., Stuart, M., Gardiner, J., Greenwood, I., MacKenzie, R., Perrett, R. (2009). Socially responsible restructuring in an era of mass redundancy. CERIC Working Paper 5, University of Leeds.
25. Frederick, W. (1978). From CSR1 to CSR2: The maturing of business and society thought. Working Paper 279, University of Pittsburgh. Za: Business and Society, 33, 1994, 150-166), doi: 10.1177/000765039403300202.
26. Freeman, R.E. (1984). Strategic Management. A Stakeholder Approach. Cambridge: Cambridge University Press (reprint 2010).
27. Freeman, R.E., Harrison, J.S., Wicks, A.C., Parmar, B.L., de Colle, S. (2010). Stakeholder Theory. The State of the Art. Cambridge: Cambridge University Press.
28. Global Compact (2018.06.12). Available online: https://www.unglobalcompact.org/what-is-gc/mission/principles.
29. Gołaszewska-Kaczan, U. (2009). Zaangażowanie społeczne przedsiębiorstwa. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku.
30. Gościński, J.W. (1999). Cykl życia organizacji. Warszawa: PWE.
31. Green paper: Promoting a European framework for Corporate Social Responsibility. Commission of the European Communities, COM (2001) 366.
32. Greiner, L.E. (1972). Evolution and revolution as organizations grow. Harvard Business Review, July-August, https://doi.org/10.1111/j.1741-6248.1997.00397.x.
33. GRI Sustainability Reporting Standards (2018.06.22). Available online: https://www.globalreporting.org/standards.
34. Griffin, R.W. (1984). Management. Pearson Education Canada.
35. Griffin, R.W. (2017). Podstawy zarządzania organizacjami. Warszawa: PWN.
36. Hatch, M. (2002). Teoria organizacji. Warszawa: PWN.
37. Husted, B.W., Allen, D.B. (2011). Corporate Social Strategy. Stakeholder Engagement and Competitive Advantage. Cambridge: Cambridge University Press.
38. ISO 14031 (2018.06.18). Available online: https://www.iso.org/standard/52297.html.
39. ISO 14040 (2018.06.18). Available online: (https://www.iso.org/standard/37456.html.
40. Jo, H., Na, H. (2012). Does CSR Reduce Firm Risk? Evidence from Controversial Industry Sectors. Journal of Business Ethics, 110, 441-456, doi: 10.1007s10551-012-1492-2.
41. Kotler, P., Zaltman, G. (1971). Social marketing: An approach to planned social change. Journal of Marketing, 35, 3-12, doi: 10.2307/1249783.
42. Krzepicka, A., Tarapata, J. (2013). Strategia CSR, czyli tworzenie wspólnej wartości. W Społeczna odpowiedzialność organizacji. W poszukiwaniu paradygmatów, metodologii i strategii. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 288.
43. Kuraszko, I. (2010). Nowa komunikacja społeczna wyzwaniem odpowiedzialnego biznesu. Warszawa: Difin.
44. Łada, M., Kozarkiewicz, A. (2010). Zarządzanie wartością projektów. Instrumenty rachunkowości zarządczej i controlling. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.
45. Lippitt, G.L., Schmidt, W.H. (1967). Crises in a developing organization. Harvard Business Review, 45.
46. Lis, A. (2003). Restrukturyzacja przedsiębiorstwa. Analiza komparatywna istoty zjawiska restrukturyzacji przedsiębiorstwa w ujęciu wybranych koncepcji amerykańskich i polskich. Przegląd Organizacji, 9, 19-23.
47. Lu, W., Chau, K.W., Wang, H., Pan, W. (2014). A decades debate on the nexus between corporate social and corporate financial performance: a critical review of empirical studies 2002-2011. Journal Of Cleaner Production, 79, 195-206, doi: 10.1016/j.cleprod. 2014.04.072
48. Maignan, I., Hillebrand, B., McAlister, D. (2002). Managing Socially Responsible Buying: How to Integrate Non-economic Criteria into the Purchasing Process. European Management Journal, 20, 641-648, doi: 10.1016/S0263-2373(02)00115-9.
49. Marin, L., Rubio, A., de Maya, S.R. (2012). Competitiveness as Strategic Outcome of Corporate Social Responsibility. Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 19, 364-376, doi: 10.1002/csr1288.
50. McAlister, D.T., Ferrell ,O.C., Ferrell, L. (2003). Business and Society. A Strategic Approach to Corporate Citizenship. Boston-Nowy Jork: Houghton Mifflin Company.
51. Ministerstwo Sprawiedliwości (2018.06.30a). Available online: https://www.ms.gov.pl/ pl/lista-osob-posiadajacych-licencje-doradcy-restrukturyzacyjnego/
52. Ministerstwo Sprawiedliwości (2018.06.30b). Available online: https://www.ms.gov.pl/ pl/egzaminy-prawnicze/egzaminy-na-licencje-doradcy-restrukturyzacyjnego/.
53. Nalepka, A. (1998). Zarys problematyki restrukturyzacji przedsiębiorstw. Kraków: Antykwa.
54. Obłój, K. (2014). Strategia organizacji. Warszawa: PWE.
55. OECD Guidelines for Multinational Enterprises 2011 (2018.06.11). Available online: http://www.oecd.org/daf/inv/mne/48004323.pdf.
56. Orlitzky, M., Benjamin, J.D. (2001). Corporate Social Performance and Firm Risk: A Meta-Analytic Review. Business & Society, 40, 369-396, doi: 10.1177/ 000765030104000402.
57. Our Common Future (2018.06.11). Available online: http://www.un-documents.net/our-common-future.pdf.
58. Paliwoda–Matiolańska, A. (2009). Odpowiedzialność społeczna w procesie zarządzania przedsiębiorstwem. Warszawa: Wydawnictwo CH Beck.
59. Perrini, F. (2006). The Practitioner’s Perspective on Non-financial Reporting. California Management Review, 48, 73-103, doi: 10.2307/41166339.
60. PN-ISO 26000. Wytyczne dotyczące społecznej odpowiedzialności (2012). Warszawa: PKN.
61. Porter, M.E., Kramer, M.R. (2002). The Competitive Advantage of Corporate Philanthropy. Harvard Business Review, 80(12), 56-68.
62. Porter, M.E., Kramer, M.R. (2006). Strategy & Society: The Link Between Competitive Advantage and Corporate Social Responsibility. Harvard Business Review, 84(12), 78-92.
63. Porter, M.E., Kramer, M.R. (2011). Creating Shared Value. Harvard Business Review, 89(1/2), 2-17.
64. Porter, M.E., van der Linde, C. (1995). Green and Competitive: Ending the Stalemate. Harvard Business Review, 73(9/10), 120-134.
65. Profiting from Cleaner Production. Towards Efficient Resource Management (2018.06.20). Available online: https://wedocs.unep.org/bitstream/handle/20.500.11822/8138/-Profiting %20from%20Cleaner%20Production_%20Towards%20Efficient%20Resource%20Management-20011426.pdf?sequence=2&isAllowed=y.
66. Puchalski, J. (2008). Podstawy nauki o organizacji. Wrocław: WSOWL.
67. Responsible Care – Odpowiedzialność i Troska (2018.06.20). Available online: https://www.rc.com.pl/.
68. Rok, B. (2013). Podstawy odpowiedzialności społecznej w zarządzaniu. Warszawa: Poltext.
69. Rudnicka, A. (2011). Rola społecznej odpowiedzialności w zarządzaniu ryzykiem. W Społeczna odpowiedzialność organizacji. Polityczna poprawność czy obywatelska postawa? Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 220.
70. Rudnicka, A. (2012). CSR – doskonalenie relacji społecznych w firmie. Warszawa: Oficyna a Wolters Kluwer business.
71. Rybak, M. (2004). Etyka menedżera – społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstwa. Warszawa: PWN.
72. Sapijaszka, Z. (1997). Restrukturyzacja przedsiębiorstwa. Szanse i ograniczenia. Warszawa: PWN.
73. Scott, B.R. (1971). Stages of corporate development (Part I). Case Note No. 9-371-294. Boston: Harvard Business School Case Services.
74. Sethi, S.P. (1975). Dimensions of corporate social performance: an analytic framework. California Management Review, 17, 58-64, doi: 10.2307/41162149.
75. Stabryła, A. (1995). Zarządzanie rozwojem firmy. Kraków: Księgarnia Akademicka.
76. Standard SA 8000 (2018.06.12). Available online: http://www.sa-intl.org/index.cfm? fuseaction=Page.ViewPage&PageID=1689.
77. Stefańska, M. (2014). Rola społecznej odpowiedzialności w tworzeniu przewagi konkurencyjnej przedsiębiorstw handlu detalicznego. Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego.
78. Stocki, R. (2012). Audyt etyczny organizacji. W W. Gasparski (red.), Biznes, etyka, odpowiedzialność (pp. 29-43). Warszawa: PWN.
79. Stranberg, C. (2016). Risk Management’s New Tool: Corporate Social Responsibility. Report. Filene Research Institute.
80. Sun, W., Cui, K. (2014). Linking corporate social responsibility to firm default risk. European Management Journal, 32, 275-287, doi: 10.1016/j.emj.2013.04.003.
81. Suszyński, C. (1999). Restrukturyzacja przedsiębiorstw. Proces zarządzania zmianami. Warszawa: PWE.
82. Trocki, M., Sońta-Drączkowska, E. (red.) (2009). Strategiczne zarządzanie projektami. Warszawa: Bizarre.
83. United Nations Guiding Principles on Business and Human Rights (2018.06.12). Available online: https://www.ohchr.org/Documents/Publications/GuidingPrinciples BusinessHR_EN.pdf.
84. Urbaniak, M. (2016). Rola społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw w budowaniu relacji z dostawcami. W Imperatyw przedsiębiorczości a odpowiedzialność przedsiębiorcy. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 419.
85. Varadarajan, P.R., Menon, A. (1988). Cause-related Marketing: A Co-alignment of Marketing Strategy and Corporate Philanthropy. Journal of Marketing, 52, 58-74, doi: 10.2307/1251450.
86. Waddock, S.A., Graves, S.B. (1997). The corporate social performance – financial performance link. Strategic Management Journal, 18, 303-319, doi: 10.1002/(SICI)1097-0266(199704)18:4<303::AID-SMJ869>3.0.CO;2-G.
87. Wiśniewski, M. (2015). CSR risk management. Forum Scientiae Oeconomia, 3(4), 17-24.
88. Zelek, A. (2003). Zarządzanie kryzysem w przedsiębiorstwie. Perspektywa strategiczna. Warszawa: Instytut Organizacji i Zarządzania Orgmasz.

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.baztech-08416f14-a2bc-4978-8bdb-b2bab3d3c6d4