Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Absence of the musculocutaneous nerve together with unusual innervation of the median nerve

100%

Aydin M. E. , Kale A. , Edizer M. , Kopuz C. , Demir M. T. , Corumlu U.

|

tom 65

|

nr 3

228-231

EN

During routine anatomical dissections, absence of the musculocutaneous nerve was determined in a 58-year-old male cadaver. Moreover, the biceps brachii and brachialis muscles were innervated by two separate branches which divided from the median nerve instead of the musculocutaneous nerve. From a branch that divides from the main trunk of the median nerve at nearly the middle of the arm a motor branch again divided that innervated the brachialis muscle and a sensory branch that conveyed the sense of the lateral part of the forearm. Furthermore, it was found that the brachial artery divided into its terminal branches, the radial and ulnar arteries. We believe that this rare variation of the median nerve will shed light upon surgical procedures involving the median nerve.

2

An unusual course of the radial artery

88%

Pelin C. , Zagyapan R. , Mas N. , Karabay G.

|

tom 65

|

nr 4

410-413

EN

Radial artery variations are of importance for clinicians, whether in angiographic examinations or surgical approaches. The high origin radial artery is the most frequent arterial variation observed in the upper limb, showing an incidence of 14.27% in dissection material and 9.75% in angiographic examination. In the present study an unusual course of the radial artery and its relation with the median nerve has been evaluated. During embryological development the radial artery sprouts from two arterial buds arising from the lateral side of the brachial artery and coalescing with each other. The artery lies in the forearm and is overlapped by the brachioradial muscle. In this particular case the radial artery originated from the medial side of the brachial artery and crossed the median nerve twice in an unusual manner 8 cm below the point at which the deep brachial artery arose and 12 cm above the intercondylar line. These results will enhance anatomical knowledge of the region and reduce complication in surgical approaches.

3

Communicating branch between the musculocutaneous and median nerves in human

88%

Kaus M. , Wotowicz Z.

Folia Morphologica

|

1995

|

tom 54

|

nr 4

4

Variation of the median nerve in the forearm and the wrist

88%

Urban T. , Krosman M.

|

tom 51

|

nr 1

5

The median nerve penetrating through the radial head of the flexor digitorum superficialis muscle: Case report

75%

Lis M. , Solewski B. , Koziej M. , Walocha E. , Walocha J. A. , Klimek-Piotrowska W.

|

6

Bilateral absence of the musculocutaneous nerve: implications for humerus fracture and atypical median nerve palsy

75%

Hunter D. D. , Skrzat J. , Zdilla M. J. , Hunter D. D. , Skrzat J. , Zdilla M. J.

|

7

An advanced stage of carpal tunnel syndrome – is night-time splinting still effective?

75%

Šošić L. , Bojnec V. , Lonzarić D. , Jesenšek Papež B.

|

nr 6

771-780

EN

Objectives: There is no consensus on whether conservative treatment with night splints is indicated also in moderate and severe stages of carpal tunnel syndrome (CTS). The goal of this study was to compare the efficacy of night-time splinting at different stages of CTS.Material and MethodsForty-five patients with electrodiagnostic (EDX) features of CTS included in the study were divided into 2 groups based on nerve conduction studies. The patients in the first group had only median nerve sensory fiber involvement, whereas the patients in the second group had also motor fiber involvement. The custom-made volar night splint was the only treatment for all of the included patients. The patients were assessed before the fabrication of orthosis and after 12 weeks of its use. The parameters measured were hand grip strength and the Visual Analogue Scale for pain and paraesthesia. The patients further completed the Boston Carpal Tunnel Syndrome Questionnaire (BCTQ) and a shorter version of the Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand Questionnaire (QuickDASH).ResultsIn the first group, a statistically significant improvement was established in paraesthesia and hand grip strength (p = 0.019, p = 0.024, respectively), but there was no statistically significant improvement in pain, and the results of both BCTQ and QuickDASH. In the second group, a statistically significant improvement was found in paraesthesia, the BCTQ Symptom Severity Scale and QuickDASH results (p = 0.008, p < 0.001, p = 0.011, respectively), whereas no statistically significant improvement was established in pain, hand grip strength and the BCTQ Functional Status Scale. However, when comparing the change in the outcome measures between the 2 groups, no statistically significant differences were found.ConclusionsThis study has shown that 12-week night-time splinting is beneficial not only for patients with mild CTS but also for those with advanced CTS, and those awaiting surgical treatment. Therefore, splinting is recommended for all patients with CTS.

8

Arterial, neural and muscular variations in the upper limb

75%

Coskun N. , Sarikcioglu L. , Donmez B. O. , Sindel M.

|

nr 4

347-352

EN

During our routine dissection studies we observed arterial, neural and muscular variations in the upper limbs of an adult male cadaver. In this case we observed the superficial brachial artery origination from the third part of the axillary artery, communications between the musculocutaneous and median nerves, variant formation of the brachial plexus, origination of the profunda brachii artery from the posterior circumflex humeral artery and supernumerary tendons of the abductor pollicis longus muscle. We think that such variations should be kept in mind during surgical and diagnostic procedures.

9

High-frequency ultrasound in carpal tunnel syndrome: assessment of patient eligibility for surgical treatment

63%

Kapuścińska K. , Urbanik A.

|

tom 15

|

nr 62

283-291

EN

Carpal tunnel syndrome (CTS) is the most common entrapment neuropathy and a frequent cause of sick leaves because of work-related hand overload. That is why an early diagnosis and adequate treatment (conservative or surgical) are essential for optimal patient management. Aim: The aim of the study is to assess the usefulness of high-frequency ultrasound in CTS for the assessment of patient eligibility for surgical treatment. Material and methods: The study involved 62 patients (50 women and 12 men, aged 28–70, mean age 55.2) with scheduled surgeries of CTS on the basis of clinical symptoms, physical examination performed by a neurosurgeon and a positive result of EMG testing. The ultrasound examinations of the wrist were performed in all these patients. On the basis of the collected data, the author has performed multiple analyses to confirm the usefulness of ultrasound imaging in assessing patient eligibility for surgical treatment of CTS. Results: US examinations showed evidence of median nerve compression at the level of the carpal tunnel in all of the examined patients. This was further confirmed during surgical procedures. The mean value of the cross-sectional area at the proximal part of the pisiform bone was 17.45 mm2 (min. 12 mm2, max. 31 mm2). Nerve hypoechogenicity proximal to the nerve compression site was visible in all 62 patients (100%). Increased nerve vascularity on the transverse section was present in 50 patients (80.65%). Conclusions: Ultrasonography with the use of high-frequency transducers is a valuable diagnostic tool both for assessing patient eligibility for surgical treatment of CTS, and in postoperative assessment of the treatment efficacy.

PL

Zespół kanału nadgarstka (ZKN) jest najczęstszą neuropatią uciskową i częstą przyczyną zwolnień lekarskich z powodu przeciążenia ręki związanego z pracą. Optymalne postępowanie w tym zespole zależy od wczesnego rozpoznania i podjęcia odpowiedniego leczenia (zachowawczego lub operacyjnego). Cel pracy: Celem pracy jest określenie przydatności badania USG z zastosowaniem głowicy wysokiej częstotliwości w kwalifikowaniu do operacyjnego leczenia ZKN. Materiał i metoda: Materiał pracy stanowi grupa 62 pacjentów (50 kobiet i 12 mężczyzn w wieku od 28 do 70 lat; średnia wieku 55,2 roku) zakwalifikowanych do operacyjnego leczenia ZKN na podstawie objawów klinicznych i badania fizykalnego przeprowadzonego przez neurochirurga oraz pozytywnego wyniku badania EMG. Wykonano badanie USG u wszystkich tych chorych. Na podstawie uzyskanych danych przeprowadzono liczne analizy, mające na celu potwierdzenie przydatności badania USG w kwalifikowaniu do leczenia operacyjnego ZKN. Wyniki: U wszystkich osób z grupy badanej uwidoczniono w badaniu USG ucisk nerwu pośrodkowego na poziomie kanału nadgarstka, który potwierdzono podczas zabiegu operacyjnego. Średnia wartość pola przekroju nerwu pośrodkowego na poziomie bliższej części grochowatej wynosiła 17,45 mm2 (min. 12 mm2, max. 31 mm2). Obniżenie echogeniczności nerwu pośrodkowego powyżej miejsca ucisku stwierdzono u wszystkich 62 pacjentów (100%). Cechy wzmożonego unaczynienia nerwu na przekroju poprzecznym występowały u 50 osób (80,65%). Wnioski: Badanie USG z zastosowaniem głowicy wysokiej częstotliwości jest wartościową metodą diagnostyki obrazowej w kwalifikowaniu do operacyjnego leczenia zespołu kanału nadgarstka.

10

Bipolar pulsed radiofrequency neuromodulation of median nerve for treatment of carpal tunnel syndrome – a preliminary study

63%

Adam Krzywda K. , Wypych-Ślusarska A. , Krupa-Kotara K. , Oleksiuk K. , Głogowska-Ligus J. , Skrzypek M. , Słowiński J. L.

|

nr 75

107-110

EN

INTRODUCTION: The results of direct surgical release of the median nerve in patients with carpal tunnel syndrome are frequently far from being satisfactory. Aim of the presented study is to assess the early results of bipolar pulsed radiofrequency (PRF) neuromodulation of the median nerve (MN) for treatment of carpal tunnel syndrome (CTS). MATERIAL AND METHODS: Fifteen adult patients with CTS (10 women and 5 men, mean age 58.5 years) were treated. The bipolar technique of neuromodulation was applied, with confirmation of the correct electrode position by neurophysiological examination. The study protocol included the Boston Carpal Tunnel Questionnaire (BCTQ), Numerical Rating Scale (NRS) for pain assessment and tip pinch strength assessment performed before neuromodulation as well as 4 and 12 weeks after treatment. Moreover, the sensory nerve conduction velocity (SNCV) was assessed before and 12 weeks after the intervention. RESULTS: A significant improvement in symptom severity (33.53 ± 8.25 at the baseline vs. 18.33 ± 11.06 and 25.67 ± 12.39 at 4 and 12 weeks) and functional status (21.0 ± 5.79 vs. 12.07 ± 7.20 and 17.73 ± 9.09) BCTQ subscores, as well as tip pinch strength (3.39 ± 1.68 vs. 5.86 ± 1.98 and 4.93 ± 2.22) were observed. A reduction in pain and improvement in SNCV were also found, but did not reach statistical significance. CONCLUSIONS: Bipolar PRF neuromodulation of MN is a promising therapeutic tool for patients with CTS and could potentially be an alternative to direct surgical release of MN. A longer follow-up period is required to assess the longevity of clinical improvement after the treatment.

PL

WSTĘP: Wyniki chirurgicznego odbarczenia nerwu pośrodkowego u części chorych z zespołem cieśni nadgarstka są niezadowalające. Celem pracy jest ocena wczesnych wyników leczenia zespołu cieśni nadgarstka (carpal tunnel syn-drome – CTS) za pomocą bipolarnej neuromodulacji nerwu pośrodkowego (median nerve – MN) z użyciem prądu o częstotliwości radiowej w trybie pulsacyjnym (pulsed radiofrequency – PRF). MATERIAŁ I METODY: Leczeniu poddano 15 dorosłych pacjentów z CTS (10 kobiet i 5 mężczyzn, średni wiek 58,5 roku). Zastosowano technikę bipolarnej neuromodulacji z użyciem prądu PRF. Prawidłowość położenia elektrod potwierdzano neurofizjologicznie. Protokół badania składał się z kwestionariusza objawów zespołu cieśni nadgarstka (Boston Carpal Tunnel Questionnaire – BCTQ), skali numerycznej NRS (Numerical Rating Scale) dla oceny bólu oraz oceny siły mięśniowej przed neuromodulacją oraz 4 i 12 tygodni po leczeniu. Ponadto oceniano szybkość przewodnictwa czuciowego w nerwie pośrodkowym (sensory nerve conduction velocity – SNCV) przed i 12 tygodni po interwencji. WYNIKI: Stwierdzono znamienną poprawę w zakresie podskal BCTQ dotyczących ciężkości objawów (33,53 ± 8,25 przed zabiegiem vs. 18,33 ± 11,06 i 25,67 ± 12,39 po upływie 4 i 12 tygodni od zabiegu) oraz stanu czynnościowego (21,0 ± 5,79 vs. 12,07 ± 7,20 i 17,73 ± 9,09), a także poprawę siły mięśniowej (3,39 ± 1,68 vs. 5,86 ± 1,98 i 4,93 ± 2,22). Ponadto stwierdzono redukcję bólu i poprawę SNCV, jednak parametry te nie osiągnęły znamienności statystycznej. WNIOSKI: Neuromodulacja nerwu pośrodkowego za pomocą prądu PRF przeprowadzona techniką bipolarną jest obiecującą metodą leczenia pacjentów z CTS i może być alternatywą dla chirurgicznego uwolnienia nerwu pośrodkowego. Dla oceny trwałości poprawy klinicznej po zastosowanym leczeniu konieczny będzie dłuższy okres obserwacji.

11

Anatomia prawidłowa i ultrasonograficzna wybranych nerwów obwodowych. Część I: Sonohistologia oraz ogólne zasady badania na przykładzie nerwu pośrodkowego

63%

Kowalska B. , Sudoł-Szopińska I.

Journal of Ultrasonography

|

2012

|

tom 12

|

nr 49

120-130

EN

Ultrasonography is an established method for imaging peripheral nerves. It serves to supplement the physical examination, electromyography, and magnetic resonance imaging. It enables the identification of post-traumatic changes of nerves, neuropathies secondary to compression syndromes, inflammatory or neoplastic nerve lesions as well as the evaluation of postoperative complications. In certain situations, this technique is the imaging method of choice. It is increasingly used in anesthesiology for regional anesthesia. As in the case of other ultrasound imaging studies, the examination of peripheral nerves is non-invasive, well-tolerated by patients, and relatively inexpensive. This article presents the histological structure of peripheral nerves and their appearance in ultrasonography. It also presents the examination technique, following the example of the median nerve, and includes a series of diagrams and ultrasound images. The interpretation of the shape, echogenicity, thickness and vascularity of nerves is described, as well as their relation to the surrounding tissues. The “elevator technique”, which consists of locating a set nerve at a characteristic anatomic point, and following it proximally or distally, has been explained. The undisputed benefits of the ultrasound examination have been presented, including its advantages over other diagnostic methods. These advantages include the dynamic component of the ultrasound examination and the possibility of correlating the patient’s symptoms with the ultrasound images. As an example, the proper anatomy and the ultrasonographic appearance of the median nerve were described. This nerve’s course is presented, its divisions, and characteristic reference points, so as to facilitate its location and identification, and enable subsequent use of the aforementioned “elevator technique”. This article opens a series of publications concerning anatomy, technique of examination and pathologies of peripheral nerves.

PL

Ultrasonografia jest uznaną metodą obrazowania nerwów obwodowych, stanowiącą uzupełnienie badania klinicznego, elektromiografii oraz badania metodą rezonansu magnetycznego. Pozwala na rozpoznanie neuropatii na tle zespołów uciskowych, zmian pourazowych nerwów, zmian nowotworowych i zapalnych nerwów oraz na ocenę powikłań pooperacyjnych. W niektórych sytuacjach staje się metodą z wyboru. Coraz częściej jest wykorzystywana w anestezjologii celem prowadzenia znieczuleń regionalnych. Podobnie jak w przypadku innych rodzajów badań ultrasonograficznych, diagnostyka nerwów obwodowych ma nieinwazyjny charakter, jest dobrze tolerowana przez pacjentów i względnie tania. W artykule przedstawiono budowę histologiczną nerwów obwodowych w korelacji z obrazem ultrasonograficznym oraz technikę badania na przykładzie nerwu pośrodkowego, załączając szereg schematów i zdjęć ultrasonograficznych. Opisano sposób interpretacji kształtu, echogeniczności, grubości, unaczynienia nerwu, a także jego stosunku do otaczających tkanek. Wyjaśniono „technikę windy”, polegającą na odnalezieniu nerwu w charakterystycznym punkcie anatomicznym i śledzeniu go w kierunku obwodowym bądź dogłowowym. Zwrócono uwagę na niekwestionowane zalety badania ultrasonograficznego i tym samym jego przewagę nad innymi metodami diagnostycznymi, jakimi są badanie dynamiczne i możliwość jednoczasowej konfrontacji dolegliwości pacjenta z obrazem ultrasonograficznym. Przedstawiono szczegółową anatomię prawidłową i ultrasonograficzną nerwu pośrodkowego. Opisano przebieg nerwu, jego podziały i charakterystyczne punkty referencyjne, ułatwiające jego odnalezienie i identyfikację, a następnie śledzenie wspomnianą „techniką windy”. Artykuł otwiera cykl prac dotyczących anatomii, techniki badania oraz patologii nerwów obwodowych.

12

Porównanie pobudliwości nerwowo-mięśniowej przed i po zabiegu odbarczenia nerwu pośrodkowego na poziomie nadgarstka

63%

Georgiew F. , Maciejczak A. , Florek J.

|

nr 4

461–473

PL

Wstęp. Najskuteczniejszą formą leczenia ZKN jest zabieg operacyjny. Daje on pacjentowi natychmiastową i, co najważniejsze, długotrwałą poprawę, a nawet całkowite ustąpienie charakterystycznych i uciążliwych objawów towarzyszących temu zespołowi. Jedną z metod pozwalającą na monitorowanie przebiegu procesu reinerwacji i rehabilitacji po urazach nerwów obwodowych jest wykreślenie krzywej i/t. Celem pracy była próba odpowiedzi na pytanie czy krzywa i/t jest wystarczająco czułą metodą do oceny zmian pobudliwości nerwowo-mięśniowej u pacjentów leczonych z powodu z ZKN? Materiał i metoda badań. Badaniami objęto 88 chorych (107 rąk): 70 kobiet (86 rąk) i 18 mężczyzn (21 rąk) w wieku pomiędzy 25 a 77 rokiem życia (średnio 54,4 lata). Wyniki. Leczenie operacyjne połączone z wczesną pooperacyjną rehabilitacją dało statystycznie znamienną poprawę: subiektywnej oceny nasilenia dolegliwości, stanu funkcjonalnego ręki oraz wartości parametrów elektrodiagnostycznych, tj. natężenia prądu dla impulsów trójkątnych o czasie trwania 100 ms, chronaksji, ilorazu akomodacji. Wnioski. Zmiany kształtu krzywej i/t u pacjentów z ZKN poddanych leczeniu operacyjnemu są nieznaczne. Zmiany kształtu krzywej i/t są związane ze zmianami tylko dwóch parametrów: chronaksji oraz natężenia prądu ocenianego dla impulsów trójkątnych o czasie trwania 100 ms. Iloraz akomodacji jest przydatnym parametrem, który może posłużyć do „uchwycenia” zmian pobudliwości nerwowo-mięśniowej po zastosowanym leczeniu. U pacjentów z łagodnym ZKN istnieje potrzeba rozszerzenia schematu badania o ocenę pobudliwości czuciowej. Istnieje wysoka korelacja pomiędzy zmianami wartości ilorazu akomodacji a subiektywnymi zmianami stanu funkcjonalnego u pacjentów z ciężkim ZKN.

EN

Introduction. According to literature surgical decompression is believed the most effective aspect of the management of carpal tunnel syndrome. It results in immediate relief of strenuous symptoms of this entity. This in turn enables operated patients return to normal functioning including everyday life and occupational activity. Material and method. The aim of this article is comparing the outcome of nervous – muscular agitation before and after carpal tunnel release obtained through the use of the i/t curve. The study group included 88 patients (107 upper limbs): 70 females (86 hands) and 18 males (21 hands) aged 25 to 77 years (average 54,4 years). Results. Statistically significant improvement was noted in following clinical aspects of CTS: subjective complaints (Levine scores), functional dexterity of affected hand (Levine scores), value of nervous – muscular agitation obtained through the use of the triangular impulse timp 100 ms, chronotaxy, accommodation quotient. Conclusion. Changes in the shape of the i/t curve in patients with CTS after surgical treatment are slight. Differences between pre and postoperative treatment are present in the values of nervous – muscular agitation obtained through the use of the triangular impulse timp 100 ms and chronaxy. Accommodation quotient is a valuable parameter which can be used to ‘record’ changes in neuromuscular excitation after applied treatment. The extension of the test using the i/t curve to include the analysis of sensor excitability can help especially in patient with mild CTS. There are high correlation among changes of value of accommodation quotient and the subjective changes of functional state at patients with severe carpal tunnel syndrome.